Víkurfréttir - 26.03.2020, Qupperneq 26

26 // VÍKURFRÉTTIR Á SUÐURNESJUM Í 40 ÁR fimmtudagur 26. mars 2020 // 13. tbl. // 41. árg.
— Hvernig ert þú að upplifa ástand-
ið í kringum COVID-19?
„Líf okkar allra breyttist all
skyndilega. Við þurfum sem ein-
staklingar að aðlaga okkur hratt að
breyttum tíðaranda, samskipti milli
fólks breytast, atvinnuhættir breytast
og verða háðari öflugum fjarskiptum,
verslun færist í auknum mæli á netið
og fólk um allan heim hefur ákveðið
að fresta ferðalögum. Þetta eru auð-
vitað miklir óvissutímar“.
— Hefurðu áhyggjur?
„Já ég get ekki neitað því, það er
auðvitað innbyggt í okkur öll að
óttast það sem við ekki þekkjum og
getum ekki stjórnað. Það er erfitt að
hafa ekki stjórn á aðstæðunum og
við viljum haga lífi okkar þannig að
við séum undirbúin og getum séð
fram á við hvernig hlutirnir þróast.
Við sköpum okkur ákveðið lífs-
munstur sem við viljum lifa eftir en
COVID-19 svo sannarlega breytir
því án okkar vilja. Það er óþægilegt
að hugsa til þeirrar miklu þjáningar
sem þessi vírus er að valda fólki um
allan heim og að heilbrigðiskerfið sé
að kikna undan álagi“.
— Hvaða áhrif hefur faraldurinn á
þitt daglega líf?
„Daglegt líf hefur breyst talsvert,
ég vinn heima alla daga og nýti mér
mér fjarskiptin til að vera í sambandi
við vinnufélaga. Allir fundir fara
fram í TEAMS og það hefur reynt
talsvert á samskiptin við utanað-
komandi aðila. Ég hef þurft að aðlaga
mig talsvert að tækninni en vissulega
er það líka jákvætt skref. Ég fer lítið
út úr húsi, og hef útbúið litla aðstöðu
niðrí kjallara til að gera smá leik-
fimiæfingar sem er nauðsynlegt til
að halda geðheilsunni í lagi.
Það er auðvitað mikil breyting að
mamma er allt í einu mikið heima
á daginn en er samt ekki til staðar,
því hún er í vinnu. Eldri dóttir okkar
er heima alla daga í fjarkennslu og
það er púsluspil að reyna að aðstoða
við heimanám á meðan vinndegi
stendur. Yngri dóttir okkar fær þó að
fara í skólann annan hvern dag og ég
þakka fyrir hversu vel tókst til með
skipulagningu skólastarfs í hennar
skóla. Ég held það reynist yngri
börnum enn erfiðara að hitta aldrei
skólafélaga sína en þeim eldri.
Það eru auðvitað miklar breyt-
ingar hjá tómstundastarfi stúlknanna
minna og við þurfum að halda að
þeim hreyfingu eins og við getum“.
— Hvenær fórstu að taka COVID-19
alvarlega?
„Ég fór að taka COVID alvarlega
um leið og fyrstu fregnir bárust af
smituðum Íslendingum. Ég átti að
fara til Ljubljana á fund en ákvað að
hætta við ferðina“.
— Hvað varð til þess?
„Mér fannst hrikalega óþægileg
tilhugsun að vita til þess að ég gæti
hugsanlega verið smitberi og gat
ekki hugsað mér að hafa það á sam-
viskunni að einstaklingar með undir-
liggjandi sjúkdóm yrðu alvarlega
veikir af mínum völdum. Ég tók þá
ákvörðun að vera meðvituð og bera
ábyrgð, því frestaði ég ferðinni og hef
takmarkað mjög samskipti við fólk
og unnið heima síðustu tvær vikur“.
— Hvernig ert þú að fara varlega?
„Við höfum lítið sem ekkert um-
gengist foreldra okkar og því hafa
stúlkurnar lítið hitt afa sína og
ömmur síðustu tvær vikur, sem er
erfitt fyrir þær. Ég hef unnið heima
eins og áður sagði, lítið fari út og
ekki farið á líkamsræktarstöðvar.
Reyndar fór ég einu sinni í sund með
manninum mínum, eftir að hafa
lesið ummæli aðstoðarmanns sótt-
varnalæknis að veirusýkingar væru
örsjaldan raktar til sundferða. Mig
hefur samt ekki langað að fara í sund
eftir að veiran fór að breiðast hratt út
og smitum fjölgaði“.
— Hvernig finnst þér stjórnvöld
standa sig í sóttvörnum?
„Ég fyllist aðdáun og lotningu við
að fylgjast með fagfólkinu okkar.
Teymi sóttvarnarlæknis, landlæknis
og yfirlögregluþjóni almannavarna
hefur unnið ótrúlega öflugt starf
og reynt að takast á við útbreiðslu
veirunnar af fullri hörku. Það er auð-
vitað magnað að hér hafi menn verið
að eltast við hvert og eitt smit og
rekja það til að koma fólki í sóttkví
til að hægja á útbreiðslunni. Íslensk
erfðagreining bregst við af fullum
þunga til að skilja eðli veirunnar og
bregðast við þessum heimsfaraldri.
Heilbrigðisstarfsfólkið er að bregðast
við með því að breyta sínum störfum
og hliðra til til að taka við veikum
sjúklingum vegna COVID. Það er
bara magnað að fylgjast með sam-
vinnunni og augljóst er að allir eru
boðnir og búnir að vinna vel saman
á þessum erfiðu tímum.
Stjórnvöld hafa ákveðið að ráðast í
umfangsmiklar efnahagsaðgerðir til
að bregðast við áhrifum veirunnar
með sannfærandi hætti. Skilaboð
ríkisstjórnarinnar eru skýr, það er
betra að gera of mikið heldur en lítið.
Greinilegt er að stjórnvöld ætla sér
að standa með fyrirtækjum og al-
menningi og verja störf, þannig að
launafólki og atvinnurekendum verði
gert kleift að halda ráðningarsam-
bandi. Það tel ég vera góðs viti. Það
er verið að hvetja til fjárfestinga, sem
vonandi skilar sér til til lengri tíma
litið. Ég er í það minnsta bjartsýn og
hef ákveðið að flýta endurbótum á
mínu eigin húsnæði, það skiptir auð-
vitað miklu máli að hér fari ekki allt
í frost“.
Hilmar Bragi Bárðarson
hilmar@vf.is
HEIMSFARALDUR COVID-19 OG ÁHRIF HANS Á SUÐURNESJAFÓLK
Hanna Björg Konráðsdóttir er lögfræðingur hjá Orkustofnun segir að daglegt líf hafi breyst talsvert. „Ég vinn heima alla daga og nýti mér mér
fjarskiptin til að vera í sambandi við vinnufélaga“. Hún segist lítið fara út úr húsi og hefur útbúið litla aðstöðu niðrí kjallara til að gera smá leikfimi-
æfingar „sem er nauðsynlegt til að halda geðheilsunni í lagi“. Hanna svaraði nokkrum spurningum frá Víkurfréttum um það hvernig hún er að upp-
lifa ástandið í dag á tímum COVID-19.
Ég fyllist aðdáun og lotningu við að
fylgjast með fagfólkinu okkar. Teymi sótt-
varnarlæknis, landlæknis og yfirlögreglu-
þjóni almannavarna hefur unnið ótrúlega
öflugt starf og reynt að takast á við út-
breiðslu veirunnar af fullri hörku.
HANNA BJÖRG KONRÁÐSDÓTTIR
Óþægileg tilhugsun að vita til þess að
ég gæti hugsanlega verið smitberi