Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.2020, Síða 33
Auður Ösp
Guðmundsdóttir
audur@dv.is
KONUR Í FÆÐINGARORLOFI UPPLIFA
SIG SEM GLEYMDA STARFSMENN
Í rannsókn Sigrúnar Eddu Kristjánsdóttur á tengslum kvenna í fæðingarorlofi við
vinnustað sinn kemur í ljós að margar þeirra upplifðu hrein sambandsslit við vinnu-
staðinn og þurftu sjálfar að falast eftir endurkomu.
Konur í fæðingarorlofi finna gjarnan fyrir því að samband þeirra við
vinnustaðinn verður mjög
takmarkað meðan á orlofinu
stendur. Það getur reynst erf-
itt að koma til baka í vinnuna
eftir langan aðskilnað en kon-
ur upplifa sig oft ekki sem
hluta af fyrirtækinu þegar
þær eru í fæðingarorlofi.
Þetta er meðal þess sem
kemur fram í niðurstöðum
MS-lokaritgerðar Sigrúnar
Eddu Kristjánsdóttur við við-
skiptadeild Háskólans á Bif-
röst, þar sem fjallað er um
tengsl kvenna í fæðingarorlofi
við vinnustað sinn. Tilgangur
rannsóknar Sigrúnar var
að kanna hvernig yfirmenn
gætu aukið líkur á að tengslin
á milli mæðra og vinnustaðar-
ins haldist í fæðingarorlofi.
Sumar upplifa sig gleymdar
„Mig langaði til að rannsaka
þetta viðfangsefni eftir að
hafa sjálf verið í fæðingar-
orlofi og heyrt frásagnir af
mismunandi upplifun kvenna
af tengslum við vinnustað
sinn,“ segir Sigrún í samtali
við DV.
Í tengslum við rannsóknina
ræddi Sigrún við átta íslensk-
ar konur á aldrinum 25-29 ára
sem áttu það sameiginlegt
að hafa snúið aftur til starfa
að loknu fæðingarorlofi.
Konurnar komu frá ólíkum
vinnustöðum, nokkrar þeirra
voru almennir starfsmenn á
fjölbreytilegum starfssvið-
um, aðrar voru deildarstjórar
og ein var snyrtifræðingur.
Konurnar áttu það þó allar
sameiginlegt að hafa verið í
sama starfi fyrir meðgöngu, á
meðgöngu og hafa farið í fæð-
ingarorlof úr því starfi.
„Mér finnst mjög athyglis-
vert að mæður virðist upplifa
að einhverju leyti að sálfræði-
legi samningurinn falli úr
gildi í fæðingarorlofi á þann
hátt að þær eiga í takmörkuð-
um samskiptum við vinnustað-
inn. Það var mjög áhugavert
að rannsaka samband mæðra
í fæðingarorlofi við vinnustað-
inn og mér fannst sérstaklega
leiðinlegt að heyra hvað sumar
upplifðu að þær gleymdust
þegar þær voru í orlofi. Sum-
um var hvorki boðið á viðburði
né fundi og samskiptin þarna á
milli urðu oft mjög lítil meðan
á fæðingarorlofi stóð,“ segir
Sigrún.
„Mér finnst það mjög slæmt
þegar það er tilfellið og þess
vegna mikilvægt að hafa ein-
hvern gátlista um þau sam-
skipti sem nauðsynlegt er
að hafa í lagi þegar fólk fer í
fæðingarorlof. þannig að fólk
detti ekki alveg út í fæðingar-
orlofi heldur haldi einhverjum
tengslum við vinnustaðinn.“
Algengt að tengslin við
vinnufélagana rofni
Langflestar kvennanna sem
Sigrún ræddi við þurftu að
hafa samband við sinn yfir-
mann að fyrra bragði til að fá
upplýsingar um hvenær þær
ættu að mæta og vita hvort
einhverjar breytingar hefðu
orðið á vinnustaðnum áður en
þær komu úr fæðingarorlofi.
„Mæti ég bara, þú veist,
þarf ég ekki að sjá hvað er
búið að breytast og hvað er
nýtt? En það var ekkert. Það
var eins og ég væri bara hætt,“
segir ein úr hópnum.
Meðan á fæðingarorlofinu
stóð var samband kvennanna
við vinnustað sinn og sam-
starfsfélaga mjög misjafnt.
Í sumum tilfellum voru sam-
skiptin við vinnufélaga yfir-
borðskennd og tengslin rofn-
uðu í fæðingarorlofinu: „Ég
fann alveg svolítið eftir að ég
kom aftur að ég missti svona
smá tengslin,“ segir ein og
vísar í starfsmannabreytingar
á vinnustaðnum.
Þá kom einnig fram í samtöl-
um við konurnar að samskipti
á milli vinnunnar og einstakl-
ingsins í fæðingarorlofi hefðu
verið mjög lítil og upplifun
kvennanna var stundum sú að
þær skiptu kannski ekki rosa-
lega miklu máli á vinnustaðn-
um á þessum tíma, eins og ein
úr hópnum lýsir: „Kannski
er þetta bara normið í dag,
maður fer í fæðingarorlof og
þá er maður bara út úr vinnu
og öllum sama.“
Sumar konurnar fengu
hvorki senda tölvupósta né
vaktaskýrslur í fæðingaror-
lofinu og vissu þannig ekk-
ert um neitt sem var í gangi
innan vinnustaðarins. Ein úr
hópnum segir: „Ég var tekin
út af póstlistanum þegar ég
var í fæðingarorlofi þannig
að ég vissi ekkert hvað var í
gangi.“
Langflestum þeirra var ekki
boðið á þá starfsmannafundi
sem haldnir voru á meðan þær
voru í fæðingarorlofi né voru
þær upplýstar um breytingar
sem tóku gildi innan vinnu-
staðarins. Einnig kom fram
að ekki hefði verið mikill
áhugi fyrir því að mæta á slíka
fundi þó að það hefði verið gott
að fá helstu upplýsingar um
breytingar á vinnustaðnum.
Þá greinir ein móðirin frá því
að hún mátti ekki halda áfram
að borga í starfsmannasjóðinn
á meðan hún var í fæðingar-
orlofi og þurfti því að greiða
sjálf fyrir alla þá viðburði sem
hún vildi taka þátt í.
Einnig nefndu konurnar að
bæði samfélagið og löggjaf-
inn á Íslandi þyrftu að fara
að viðurkenna þær mæður
sem vildu vera lengur heima
með barninu með því að koma
fram með einhver úrræði. Ein
móðirin sagðist hafa tekið eitt
og hálft ár í fæðingarorlof, en
þegar ár var liðið fann hún
fyrir miklum þrýstingi frá
samfélaginu og alls kyns fólki
í kringum sig um hvort hún
ætlaði ekki að fara að drífa
sig aftur út á vinnumarkaðinn:
„Eftir að ég var búin að vera
ár heima eða rétt svona tæpt
ár þá fannst mér fólk vera
svolítið farið að ýta á mig,
já ferðu ekki núna að fara að
vinna? Ég fann svolítið mikið
fyrir því þegar fór að detta í
fyrsta árið.“ Langflestar kon-
urnar fóru sjaldan í heimsókn
á vinnustað sinn í fæðingaror-
lofinu, en helstu ástæður fyrir
því voru að þær höfðu lítið
samband við vinnustað sinn í
orlofinu og vildu sjálfar kúpla
sig aðeins út úr vinnunni og
vildu fá að ráða algjörlega á
hvaða forsendum þær ættu
samskipti við vinnustaðinn.
Flestum var boðið með á þá
viðburði sem haldnir voru í
fyrirtækinu meðan á fæðing-
arorlofinu stóð. Þetta eru við-
burðir eins og jólahlaðborð,
árshátíðir, starfsmannaferðir
og fleira. Fram kom að sumar
kvennanna þurftu að sækjast
sjálfar eftir að fá að mæta
á viðburðina en voru þó vel-
komnar. Þá kom fram að mæð-
ur hefðu gleymst þegar þær
voru í fæðingarorlofi og ekki
verið boðið á neina viðburði:
„Neibb. Mér var ekki boðið á
árshátíðina, ekki jólagleðina
og ég hafði samband og spurði
hvers vegna og það datt engum
í hug að heyra í mér, ég bara
gleymdist segja þau.“
Nauðsynlegt að halda
sambandi
Í niðurstöðum Sigrúnar kem-
ur meðal annars fram að yfir-
maður getur haft heilmikil
áhrif á það hvort ákjósanlegt
sé fyrir konur að koma aftur
til baka í sitt fyrra starf að
loknu fæðingarorlofi. Ef yfir-
maðurinn er skilningsríkur
og sýnir sveigjanleika virðist
vera líklegra að konan vilji
snúa til baka.
Til þess að viðhalda tengsl-
um við yfirmann og sam-
starfsfélaga getur verið
mikil vægt fyrir konurnar að
fara í heimsókn í vinnuna og
taka þátt í viðburðum sem
haldnir eru á meðan þær
eru í fæðingarorlofi. Á móti
kemur að nauðsynlegt er fyrir
stjórnendur að hafa í huga að
halda sambandi við konuna
og að henni berist boð á þessa
viðburði og finni að hún sé svo
sannarlega enn hluti af starfs-
mannahaldinu.
„Mjög algengt virðist vera
að mæður vilji koma til baka
í minna starfshlutfall en þær
voru áður í og einnig vilja þær
eiga kost á að geta skroppið
úr vinnu eða tekið sér frí ef
það er til dæmis lokað á leik-
skólanum hjá barninu eða ef
það þarf að skreppa með það
til læknis. Þær konur sem
upplifa sveigjanleika í starfi
eru jákvæðari gagnvart því
að fara aftur í vinnu að loknu
fæðingarorlofi.“ n
Nauðsynlegt er
fyrir stjórnendur
að hafa í huga að
halda sambandi
við konuna.
Fæðingarorlofið er stórbrotinn tími en er ástæða til að rjúfa algjörlega sambandið við vinnustaðinn?
FÓKUS 33DV 24. APRÍL 2020