Íþróttablaðið - 01.11.1969, Blaðsíða 28

Það er af, sem áður var
Áhorfandi skrifar:
„Ég er einmþeirra fjöldamörgu
er hafði gaman af því að horfa
á frjálsíþróttamótin fyrr á ár-
um, eða á tímum Husebys og
Clausenbræðra. Á þeim árum
voru allir vellir fullir af æsku-
mönnum við frjálsíþróttaæfing-
ar, þúsundir sóttu mótin er þau
fóru fram, og voru okkar menn
óspart hvattir, og ekki til einskis,
því þeir unnu afrek sem víða
spurðust.
Það er heldur sjaldan, nú á
síðari árum, að ég leggi leið
mína á frjálsíþróttamót. Tím-
arnir eru breyttir. Nú munu
fáir æfa : þessa skemmtilegu
íþrótt, og er það miður, hvað sem
veldur. Þá sjaldan ég hef farið
til að horfa á frjálsíþróttamót á
undanförnum árum, virðist sem
svo, að okkur áhorfendum varði
lítið um hvað er að ske á vell-
inum, það má jú sjá nokkra
kraftakarla kasta kúlu úti í
horni, einhverja stökkva stangar-
stökk hinum megin á vellinum,
eða langstökkvara stökkva í
gryfjuna beint fyrir framan
stúkuna. Þetta er á sinn hátt
gott og blessað, en sá galli er
bara á, að engar upplýsingar eru
gefnar um árangur keppenda
fyrr en eftir dúk og disk, kemur
þá ef til vill í ljós, að um spenn-
andi og skemmtilega keppni hef-
ur verið að ræða, keppni sem
áhorfendur misstu hreinlega af
en voru komnir til að sjá og
heyra, og goldið fyrir.
Mér hefur verið sagt af mönn-
um er vel þekkja til mótahalds
erlendis, að um leið og búið sé
að mæla köst eða stökk, komi
árangurinn í ljós á þar til gerð-
um töflum, og unnt sé að sjá töl-
urnar hvaðan sem er af áhorf-
endabekkjum.
Væri nú ekki reynandi fyrir
forráðamenn íþróttamótanna í
Reykjavík, að gangast fyrir því
að áhorfendur gætu fylgzt með
því sem er að gerast hverju sinni
með því, að útvega slíkar töfl-
ur?
Ég sagði í upphafi, að fáir
æfðu nú frjálsíþróttir. Samt sem
áður tókum við þátt í lands-
keppni í Danmörku í haust, og
urðum síðastir, eins og sjálfsagt
hefur verið búizt við.
Til hvers er annars verið að
fara í landskeppni, þegar við
eigum ekkert frambærilegt lið?
Þótt landslið okkar sé ekki
sterkt, eigum við samt sem áð-
ur nokkra mjög frambærilega
íþróttamenn á alþjóðlegan mæli-
kvarða, og eru það helzt kast-
arar og stökkvarar. Því ekki
heldur að gefa þessum mönnum
tækifæri á að keppa við sína
jafningja á Norðurlöndum, held-
ur en að vera að fara út í von-
lausa landskeppni?
Þótt okkar menn hafi sigrað
í tveim greinum í áðurnefndri
landskeppni, og þrír aðrir staðið
sig vel, fór lítið fyrir því 1 frétt-
um, vegna þess, að hinir voru
yfirleitt síðastir í sínum grein-
um og meira lagt í það að af-
saka frammistöðu þeirra er síð-
astir voru, en geta um góða
frammistöðu hinna. Góð frammi-
staða fimm manna er skemmti-
legri til afspurnar fyrir okkur
ytra, en léleg hjá tíu. Ef íþrótta-
menn eru sendir út, án tillits,
hvort þeir æfa vel eða æfa ekk-
ert, eða geti eitthvað eða ekki
neitt, þá er slíkt mjög vafasamt
til uppbyggingar á landsliði eða
afrekum fyrir framtíðina.
Fyrir nokkru var skýrt frá því,
að 1 ráði væri að hefja áróður
fyrir því að fá almenning til
virkrar þátttöku í íþróttum. Var
vitnað til annarra þjóða 1 þessu
sambandi og reynslu þeirra, að-
allega Norðmanna. Þar hefur
slík herferð verið rekin um
nokkurn tíma og mun hafa gef-
izt vel. Það er mjög vel til fund-
ið hjá íþróttaforustunni að fara
inn á þessa braut, nú á tímum
inniveru, 'hreyfingarleysis og
sjónvarpsgláps, sem er að gera
fjölda fólks heilsuveilt.
í þessu sambandi er þó eitt
sem ég hefi áhyggjur af. Eftir
því sem mér hefur skilizt, er
skortur nú þegar á æfingaað-
stöðu, bæði innanhúss og utan.
Ef vel tekst til með þessa her-
ferð, eins og vonandi verður,
verður þá aðstaða til þess að
taka við því gífurlega álagi er
verður t. d. í íþróttahús á vetr-
um, eða á íþróttasvæði á sumr-
um? Þetta held ég að forráða-
menn ættu að athuga vel áður
en af stað er haldið.
Mikið er lagt upp úr því, að
íþróttafólk hafi góðar aðstæður
til æfinga og keppni. Slíkt er
vissulega þýðingarmikið, en ann-
að atriði er ekki síður veigamik-
ið, en það er heil'brigt lífemi
íþróttafólks (sem og annarra),
og svefn og mataræði.
Iðulega eru fluttir í Ríkisút-
varpinu búnaðarþættir. Þar
flytja sérfræðingar erindi um
hvaða fóður sé vænlegast fyrir
52
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ