Íþróttablaðið - 01.04.1975, Qupperneq 50

íþróttafréttamenn

„Iþróttamenn oft
ótrúlega hörund-
sárir...
Hann er ekki lítill vikuskammt-
urinn af lesefni, sem íþróttaáhuga-
fólk fær í dagblöðunum sínum.
FuIIyrða má, að engum áhugahópi
í þjóðfélaginu séu gerð jafn góð
skil og einmitt íþróttafólkinu og
þeim sem áhuga hafa á íþróttum
og keppni. Ekki undarlegt. Iþrótt-
irnar eru án efa ekki svo pláss-
frekar í blöðunum vegna þess að
blöðin séu að gera íþróttafólki
einhvern greiða, ekki nema þó
óbeint.
Staðreyndin er sú, hvað sem
öllum háfleygum skoðanakönn-
unum líður, að íþróttaefnið er
lesið, og það jafnvel af fólki, sem
aldrei sést á íþróttamótum.Blöðin
þurfa að sjálfsögðu að birta efni,
er laðar að lesendur. Því er þaðsvo
mikil áherzla hefur verið lögð á
aukin íþróttaskrif í dagblöðunum,
Einkum þó síðustu árin hafa skrif-
in aukist veruleea.
Íþróttalíf okkar hefur blómgast mjög
verulega undanfarin ár. Það er sama hvern-
ig á dæmið er litið. íþróttagreinum hefur
fjölgað, iðkendum hefur fjölgað, og áhorf-
endum samanlagt eflaust líka. Deilda-
keppnin í knattleikjunum hefur stækkað
og nú er leikið heima og heiman.
Sem sagt, magnið, sem íþróttafrétta-
menn þurfa að koma á framfæri hefur
aukizt gífurlega síðustu árin, og með nýj-
um íþróttagreinum eykst magnið enn. Það
er því sannarlega í mörg horn að líta hjá
fámennum ritstjórnum blaðanna. Við bú-
um við fjölmiðla, sem flestir a.m.k. eru
mjög fáliðaðir.
spjallað við Hall Simonarson, Visi, sem á að baki 27
ár við ibróttaskrif
42