Morgunblaðið - 24.03.2020, Síða 16

Þ
egar við hjónin vorum
að svæfa börnin á
kvöldin sögðum við oft
við þau: „Ég elska þig,
gleymdu því aldrei.“
Þetta sögðum við vegna þess að
við elskuðum þau og við báðum þau
að gleyma því aldrei vegna þess að
jafnvel þótt ýmislegt hefði komið
upp á yfir daginn vildum við samt
umfram allt að þau fyndu að grunn-
tónninn milli okkar
væri kærleikurinn. Að
við elskuðum þau
vegna þess sem þau
eru en ekki bara
vegna þess sem þau
gerðu eða gerðu ekki.
Það var einmitt oft
á þessum stundum
þarna við rúmstokk-
inn, þegar nándin var
hvað mest, sem spurn-
ingarnar erfiðu voru
settar í orð. Spurn-
ingar um dauðann, líf-
ið, óttann við veikindi eða það að
missa góðan vin o.s.frv. Og þá var
það svo gott að geta sagt: „Ég elska
þig, gleymdu því aldrei.“
Skömmu fyrir dauða sinn talaði
Jesús um kærleika Guðs til okkar
manna. Hann hvetur okkur til að
elska hvert annað og bætir svo við:
„Ég er upprisan og lífið!“
Guð er líf og
Jesús vill gefa
okkur þetta líf
með sér, líf í
fullri gnægð.
Þessi gleðitíðindi
koma aftur og
aftur fram í boð-
skap Jesú. Jesús
biður þess að við
gleymum aldrei
elsku hans, að við gleymum því ekki
að hann er upprisan og lífið og að
Guð er líf. Það er einmitt þess vegna
sem hann vakti vin sinn Lasarus
upp frá dauðum. Hann vildi leyfa
mönnunum að skyggnast inn í ei-
lífðina, þó ekki væri nema eitt
augnablik, þannig að þeir mættu
venja augu sín við ljós upprisunnar
svo að þeir gætu þekkt Jesúm aftur
þegar hann risi upp. Og gleymdu
aldrei þeirri mikilvægu staðreynd
að hann er upprisan og lífið.
Hann vill með öðrum orðum að
við getum tekið á móti og þegið lífið
sem hann vill gefa, mitt í ölduróti til-
verunnar, mitt í mótlæti, þjáningu,
veikindum og sorg. Já, jafnvel mitt í
dauðanum. Jesús sýnir það og stað-
festir í öllu því sem hann segir og
gerir að Guð er líf. Þegar Jesús
snerti manninn holdsveika, sem var
útlægur ger úr öllu mannlegu sam-
félagi og enginn hefur því snert í
fjölda ára, þá er lífið endurnýjað.
Og hið sama gerist þegar Jesús
sér betlarann blinda sem situr við
veginn. Sér manninn, sem allir aðrir
vilja bara þagga niður í, en alls ekki
sjá né heyra, og spyr hann: „Hvað
vilt þú að ég geri fyrir þig?“ Á þeirri
stundu var líf hans endurskapað.
Guð er líf og hann gefur okkur líf.
Nýtt líf og þá ekki bara á himnum
heldur hér og nú. Þegar Lasarus
var vakinn upp frá dauðum hrópaði
Jesús hárri röddu: „Lasarus, kom
út!“ Og Lasarus kom út, hann yf-
irgefur gröfina. Honum var gefið líf.
Jesús kallar einnig á okkur. Hann
sér okkur hvert og eitt, vill mætta
okkur, taka þátt í lífi okkar og ganga
með okkur hvert okkar skerf. Hann
kallar okkur úr viðjum dauðans,
kallar okkur frá ótta og einmana-
leika, uppgjöf og tilgangsleysi. Kall-
ar okkur til lífsins, kallar okkur til
sín, að fylgja sér. Og það er þarna, í
nærveru Jesú, sem allar spurning-
arnar erfiðu um lífið eiga heima.
Spurningarnar um dauðann og lífið,
um einmanaleika okkar og ótta, um
þjáningu, ábyrgð og sekt. Þær eiga
allar heima hjá honum.
Og þegar við komum
með þær fram fyrir
hann og leyfum orð-
unum að endurspegla
og tjá sorgina, ugginn
og óttann sem við ber-
um í brjósti, þá getur
vonin kviknað og brot-
ist fram.
Og þá er ég ekki að
tala um einhvers konar
fínpússaða „patent-
“von, sem ætlað er að
breyta öllu eins og ein-
hvers konar töfrastafur, heldur þá
von sem spírar fram og vex upp inn-
an frá vegna kærleika hans og þess
lífs sem hann skapar. Von sem gefur
okkur nýjan grundvöll og örugga
fótfestu í lífinu, festu sem varir að ei-
lífu. Og gleymum því aldrei að þessi
von getur aðeins sprottið fram og
vaxið í nærveru Jesú og fyrir kær-
leika hans.
Við megum og
getum nálgast
hið erfiða ef við
erum í nærveru
hans. Því Jesús
víkur sér ekki
undan hinu erf-
iða. Hann gekk í
dauðann fyrir
okkur til þess að
við séum aldrei ein og yfirgefin þeg-
ar við mætum myrkri og dauða.
Jesús er upprisan og lífið og hann
kemur út úr gröfinni, út úr dauð-
anum, með orðunum: „Óttist eigi“
og gefur okkur lífið. Hann hefur því
ekki bara varpað svolitlu ljósi yfir ei-
lífðina, heldur hefur hann opnað
hana í eitt skipti fyrir öll, gefið okk-
ur hlutdeild í henni. Okkur öllum,
sem þorum að setja traust okkar á
hann.
Þegar ég í dag sit við rúmstokk-
inn eða sjúkrasængina er ég
stundum spurður: „Ertu hræddur
við dauðann?“ Þá svara ég oft:
„Nei, en ég er stundum hræddur
um lífið og hvernig ég nota það,
þessa stórkostlegu gjöf sem Guð
hefur gefið mér.“
Ég vil að sjálfsögðu lifa. En ég
er ekki hræddur við dauðann. Guð
gaf mér lífið og ég hef notið þeirra
forréttinda að hafa fengið að finna
fyrir því alla mína ævi að Guð
elskar mig. Og ég trúi því og
treysti, að það sé hinn sami Guð,
sem tekur á móti mér þegar ég
dey, hann sem elskar mig, eins og
ég er. Því þarf ég ekki að vera
hræddur. Ég hef fengið for-
smekkinn af eilífðinni í nærveru
Jesú. Og Jesús er upprisan og líf-
ið. Gleymum því aldrei.
Kirkjan til fólksins
Ljósmynd/Colorbox
Höfundur er prófastur í Reykja-
víkurprófastsdæmi eystra.
gisli.jonasson@kirkjan.is
Gísli Jónasson
Hugvekja
Eftir Gísla Jónasson
Ég elska þig,
gleymdu því aldrei!
Jesú vill að við getum
tekið á móti og þegið lífið
sem hann vill gefa, mitt í
ölduróti tilverunnar,
mitt í mótlæti, þjáningu,
veikindum og sorg.
16 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. MARS 2020
Að geta haldið góðri
heilsu til líkama og sál-
ar er mikilvægara en
allt annað. Á það erum
við öll rækilega minnt í
yfirstandandi heimsfar-
aldri. Róttækar aðgerð-
ir sem þjóðir grípa nú
til, í þeim tilgangi að
reyna að hefta út-
breiðslu kórónuveir-
unnar, eiga sér engin
fordæmi. Sama gildir um þær að-
gerðir sem íslensk heilbrigðisyfirvöld
og stjórnvöld landsins hafa gripið til.
Alls staðar hafa slíkar aðgerðir þó
einn samnefnara, þann að í öllum
ákvörðunum er verið að fylgja dyggi-
lega ráðum hæfustu sérfræðinga og
vísindamanna sem þjóðir eiga á við-
komandi sviðum.
En svo er því miður ekki alltaf.
Hvort lúffa ætti fyrir kröfum EB og
leyfa innflutning á kjöti frá útlöndum
sætti harðri andstöðu þeirra sem
mesta þekkingu hafa. Dr. Margrét
Guðnadóttir heitin, prófessor í veiru-
fræðum, fór þar fremst í flokki og
barðist fyrir því í ræðu og riti að slík-
ur innflutningur yrði ekki leyfður.
Sigurður Sigurðarson, fyrrverandi
yfirdýralæknir á Keldum, maður með
mikla reynslu og þekkingu á búfjár-
sjúkdómum, skrifaði grein hér í
Morgunblaðið þar sem bókstaflega
hver setning var meitluð sterkum
rökum fyrir því hve mikil áhætta
væri hér tekin. Það mun aðeins vera
stigsmunur á því hvort kjötið er fryst
eða ófryst. Karl G. Kristinsson, pró-
fessor í veirufræðum, hefur einnig
haft uppi sterk varnaðarorð í sömu
veru. Þannig ljúka okkar hæfustu vís-
indamenn á sviði veiru- og ónæm-
isfræða upp einum rómi um að með
innflutningi á hráu kjöti sé mikil
áhætta tekin gagnvart heilbrigði ís-
lenskra búfjárstofna og þar með
heilsu fólks einnig. Notkun sýklalyfja
til varnar ýmsum sjúdómum í dýrum
hefur farið vaxandi erlendis um langt
árabil með þeim afleiðingum að
þróast hafa svokallaðar fjölónæmar
bakteríur. Slíkar bakteríur eru nú
taldar ein helsta ógn við heilsufar
bæði dýra og manna í
heiminum öllum. Hér á
Íslandi hefur tekist að
verjast þessum sjúk-
dómum að langmestu
leyti og halda hús-
dýrastofnum okkar
heilbrigðum, a.m.k mið-
að við það sem gerist
erlendis. Í því felst mik-
ilvæg og öfundverð sér-
staða sem verja ber
með öllum tiltækum
ráðum. Þar er efst á
blaði að heimila ekki
innflutning á hráu kjöti frá útlöndum.
Þótt hann hafi nú þegar verið leyfður
er vonandi ekki of seint að hverfa frá
því.
Hvers vegna er ráðum okkar hæf-
ustu vísindamanna ekki fylgt í þess-
um efnum, jafn mikið og hér er í húfi?
Þetta er áleitin spurning og möguleg
svör ekki mörg. Fyrsti möguleikinn
er sá að áhættan sé talin svo lítil.
Jafnvel þótt svo væri eru það samt
ekki gild rök. En þessi skoðun hefur
sannarlega verið látin uppi. Bæði
auðvitað af þeim sem sjá fjárhags-
legan ávinning í frjálsum innflutningi
og líka mörgum fleiri, jafnvel for-
ustufólki í stjórnmálum. Þeir sem lít-
ið vilja gera úr áhættu tala gjarnan
um varnaðarorð sem hræðsluáróður.
Beita jafnvel aularökum eins og
þeim, að það sé nú ferðafrelsi til út-
landa hvort sem er! En nú talar þetta
sama fólk um að fylgja beri dyggilega
ráðum sérfræðinga í vörnum gegn
kórónuveirunni! Hér er því talað
tungum tveim. Þegar kemur að ráð-
stöfunum sem lúta að því að tryggja
sem best heilbrigði þá er það ekki
boðlegur málflutningur að handvelja
rök. Svarið er því skýrt : Hver sem
vandinn er á þessu sviði, þá ber að
fylgja ráðum okkar hæfustu vísinda-
manna.
Hin spurningin sem uppi er, er sú
hvort íslensk yfirvöld hafi átt annars
kost en að lúta reglum EB? Sam-
kvæmt þeim er ekki heimilt að tak-
marka innflutning á kjöti frá löndum
EB til Íslands. Áttum við annan kost
en að hlíta þeim skilmálum? Forystu-
fólk á Alþingi ásamt sjávarútvegs- og
landbúnaðarráðherra telja svo ekki
vera og benda á dóma sem fallið hafa
því til sönnunar. En eru slíkir dómar
sönnun? Er alveg útséð með það að
mögulegt sé að fá viðurkenningu á
sérstöðu Íslands og verja þannig þá
mikilvægu hagsmuni sem byggjast á
þeirri sérstöðu? Ákvarðanir stjórn-
valda á þessu sviði varða það að
standa nauðsynlegan vörð um líf og
heilsu manna og dýra í landinu. Slík
varðstaða varðar um leið fullveld-
isrétt þjóðar og hún er mikilvægasta
skylda ríkisvaldsins gagnvart þjóð-
inni. Svokallaðar alþjóðlegar skuld-
bindingar hljóta að víkja fyrir þeirri
skyldu og reyndar mun vera að finna
ákvæði í þá veru í samningum EB.
Hefur þetta allt virkilega verið full-
reynt? Svar óskast.
Hvað dýrin sjálf varðar þá ber
stjórnvöldum líka skylda til þess að
standa vörð um heilbrigði íslenskra
búfjárstofna. Sumir sjúkdómar geta
valdið dýrunum miklum þjáningum
og dauða. Húsdýrin okkar hafa fætt
og klætt þjóðina í gegnum aldirnar og
þau verðskulda sannarlega að þeim
sé veitt trygg vernd. Án þeirra hefði
þjóðin aldrei komist af í okkar harð-
býla landi. Það skal líka hafa hugfast
að þjóðin býr við gnægð matar af
mestu gæðum, hvort sem er í kjöti,
fiski, mjólkurafurðum eða grænmeti.
Þess vegna er innflutningur á kjöti
líka með öllu þarflaus. Enda er mikill
meirihluti landsmanna mótfallinn því
að slíkur innflutningur sé leyfður. En
hvað sem líður meintum alþjóðlegum
skuldbindingum, þá hefur fólk þó „at-
væðisrétt“ að einu mikilvægu leyti:
Íslenskir neytendur geta bara látið
það alveg vera að kaupa innflutt kjöt.
Þannig myndi þessi innflutningur
bara lognast út af og þannig væri hag
okkar best borgið. Varla getur EB
beitt viðurlögum við því?
Fæðuöryggi á Íslandi
er forgangsmál
Eftir Óskar Þór
Karlsson »Hvers vegna er ráð-
um okkar hæfustu
vísindamanna ekki fylgt
í þessum efnum, jafn
mikið og hér er í húfi?
Óskar Þór Karlsson
Höfundur hefur í hálfa öld starfað við
framleiðslu og sölu á íslenskum mat-
vælum.
Viðarhöfða 1, 110 Reykjavík | Sími 566 7878 | rein.is
Bakteríuvörn
Kvarts steinn frá Silestone er fáanlegur í fjölbreyttum áferðum og litum.
Silestone bjóða einir upp á borðplötur með varanlegri
bakteríu- og sveppavörn.
Gefðu heimilinu ferskleika og líf á þínum forsendummeð Silestone.
Blettaþolið Sýruþolið
Högg- og
rispuþolið
Kvarts steinn
í eldhúsið
silestone.com