Samtökin '78 - Úr felum - 01.12.1982, Síða 5

Þð að yfirleitt sé erfitt að sanna béinlínis að um misrétti sé að
ræða, eins og reynsla Jafnréttisráös sýnir, og þó að mjög fáar
lesbíur og fáir hommar hafi látið reyna á það, hvort hætta sé á
misrétti, þá er það ekki réttlæting á því, að stjórnmálamenn og
stéttarfélög hefjist ekki handa um að fyrirbyggja það. Það er á-
stæðula.ust og ðsanngjarnt að ætlast til þess að lesbíur og hommar
láti reyna opinberlega á atvinnuöryggi sitt áður en fyrirbyggjandi
aðgerðir eru hafnar. Reynsla lesbia og homma erlendis og ýmissa
þjóðfélagshópa erlendis og hérlendis sýnir, að það er fyrir hendi.
Þess vegna eru gerðar ráðstafanir til þess að draga úr misrétti
gagnvart ýmsum hópum, svo sem konum, litum mönnum, fólki annars
þjððernis eða. annarra trúarbragða en algengast er, o.s.frv.
Við hvað eruð þið hrædd? er spurt, og þá vefst þeim oft tunga um
tönn, sem spurður er. Þetta þekkja menr. úr verklýðsbaráttu og
kvennabaráttu, og úr baráttu litra manna erlendis. Okkur kann að
blöskra núna kjarkleysi og uppburðarleysi hins almenna verkamanns
í árdaga verkalýðshreyfingarinnar. Okkur kann að furða mörg á því
að kvennabarátta. skuli ekki eiga óskipt fylgi kvenna. Margir tekja,
að í ljósi þess hve lesbíur og hommar hafa kvartanir lítið í frammi,
megi ætla að lítil ástæða sé til réttindabaráttu af því tagi, sem
Samtökin '?8 standa fyrir.
En þá verðum við að muna, að flest. erum við börn okkar tíma, og
hvort sem við finnum okkur stödd í þjóðfélagshópi, sem á undir högg
að sækja, eða ekki, erurn við öll alin upp við sömu innræt ingur.a og
búum við hana, meðan ekkert er gert til þess að uppræta hana.
5