Samtökin '78 - Úr felum - 01.12.1982, Qupperneq 15

EINN VENJUIEGAN DAG Á SKRIFSTOFUNNI
MÓÐIR12 ÁRA
STÚLKU GRÉT
Astæða þess a5 'auglýslngastjór-
ar DagblaSsins og Vísis ákváðu
a5 taka ekk:i við auglýsingum frá
Samtökunum '78, var sú, að við
værum að tæla ung börn á fundi
og að blaðið væri að tapa áskif-
endum vegna auglýslngarinnar 1
mars.
Nánar: Það voru mistök að taka
við auglýsingunni í mars, slika
auglýsingu hefði alls ekki att
að taka í blaðið. Og það, sem
reið baggamuninn: Hingað hfingdi
kona, móðir tólf ara stulru. Hun
grét í símanum. Hún sagði, að
þið væruð að tæla dáttur hennar
á fundi til ykkar. Þið auglýs-
ið engin aldurstakmörk.
Síðbúnar uppflettingar
Að beiðni minni fékkst auglýs-
ingastjóri DV til þess að fletta
upp í eldri blöðua, og korast að
raun um að:
1. Auglýsingin £ mars var ekki
fyrsta auglýsing félagsins í DV,
Dagblaðinu og Vísi- Það hefur
auglýst reglulega í þessumblöð-
um í þrjú ár!
2. Orðalag marsauglýsingarinnar
var í engu frábrugðið því sem
var í fyrri blöðura!
3. I auglýsingunni stóð hvergi
"Engin aldurstakmörk", eins og
auglýsingastjórinn hafði skilið
orð konunnar!
Auglýsingastjórinn kvað viðhorf
sitt óbreytt og ákvörðunina ð-
haggaða þrátt fyrir þetta! Hann
lagði að lokun mikla áherslu á
að hér væri alls ekki ura forioma
að ræða, nann væri aðeins að gegna
. sínu starfi sera auglýsingastjóri!
Hóraóf óbía....
Gefura okkur, að það sé rétt, að
kona hafi nringt til auglýslnga-
stjórans vegna dóttur sunnar og
grátið. Skynsaraleg viðbrögð
hefðu verið:
1. Sækja blaðið, lesa auglýsing-
una.
2. Atta sig á því, að konan á £
persánulegum erfiðleikum, sem
geta ekki verið bundnir við aug-
lýslnguna. eina.
3. Atta sig á þvi, að sérstakar
ástæður hljóta að valda þvi, að
auglýsingin höfðar til hennar.
4. Skilja, að kynhneigð konu til
konu er aðalatriðið fyrir móður-
inni. Ef til vill þykist hún
sjá hjá dóttur sinni merki þess
sem hún ðttast mest f sjálfiisér.
5. Benda konunni á, að félagið
auglýsi sfmatfma, og að þaðgæti
verið skynsamlegt fyrir hana að
ræða málin við einhvern sem bæri
skynbragð á slikt. Simanúmerið
er í skránni!
....tekur völdin
Til þess að breiða yfir klaufa-
leg viðbrögð sín og ákvarðanir,
finnur auglýsingastjðrinn það
síðar upp, þegar £ ðefni er kom-
ið og grein um málið er að birt-
ast í blaðinu, að auglýsing sem
okkar hafi ekki átt heima í þess-
um tiltekna dálki, einkamál. I
framhaldi af því hefur hann nú
neyðst til þess að visa þaðan
auglýsingum frá SAA, trúmála-
símaþjðnustu o.fl.!
Ef auglýsingar í þessum dálki
þðttu vera orðnar of fjölbreyti-
legar, átti auðvitað að fjölga
dálkunum: Einkamál, f yrirgreiðsh,
massage, o.s.frv.
Einkamál
Útskýring auglýsingastjorans ,
vanhugsuð þð að hún sé upphugs-
uð eftir á, á sér rætur allnærri.
hómófóbiu: Einkaraál, manriegsam-
skipti, eru £ eðli s£nu eitthvað
ðttalsgt, óhreint, Félög geta
ekki leyft sér að fara inn á það
svið.
Við £ Samtökunum '78 nöfum oft
rætt það hvort bað sé eðlíLegt að
við auglýsura i einkamáladálki.
Já, hefur verið niðurstaðan, því
að gagnvart þeim, sem auglýsirg-
in á erindi til, þeim sera erenn
£ felum, er það vissulega mikið
einkamál að hringja í simaiiman-
um, hvað þá að koma á fund. Það
fð-lk á rétt á þvi að fá auglýs-
ingar, sera varða einkamál þess,
í einkamáladálki.
Guðni Baldursson
15