Harmonikublaðið - 01.12.2017, Blaðsíða 10

Laugarbakki 2017
Harmonikuunnendur í Húnavatnssýslum og
Nikkólína úr Dölum héldu sína árlegu
harmonikuhátíð í Asbyrgi á Laugarbakka í
Miðfirði helgina 16.-18. júní sl. Það mátti
greina strax á fimmtudegi að eitthvað
skemmtilegt lá í loftinu og þrátt fyrir heldur
lélega veðurspá, fór fólk að koma sér fyrir með
góðum fyrirvara og ekki var að spyrja að
gleðinni sem ríkti, harmonikuunnendur
komnir víða að og skemmtilegir dagar
framundan í góðum félagsskap.
Föstudagurinn heilsaði svona að dómi Friðriks
Steingrímssonar:
A Laugarbakka er bölvað svað
og bleytukuldalurkur.
En ígrennd ogstöku stað
er stafalogn ogþurrkur.
En harmonikuunnendur láta ekki veðrið
stjórna sér, það er bara krydd. Fjörið byrjaði
svo fyrir alvöru með dansleik á föstudagskvöldið
frá klukkan níu til eitt. Það var stórsveit
Nikkólínu sem spilaði fyrir dansi þetta kvöld.
Sveitina skipuðu að þessu sinni á harmoniku
Halldór Þ. Þórðarson stjórnandi sveitarinnar,
Steinþór Logi Arnarsson, Kristján Ingi
Arnarsson, Ásgerður Jónsdóttir, Sigvaldi
Fjeldsted, Melkorka Benediktsdóttir, Guð-
bjartur A. Björgvinsson, Jóhann Elísson,
Jóhanna Omarsdóttir, Ragnar Ingi Aðal-
steinsson og Sigrún Halldórsdóttir, á gítar
Hafliði Olafsson, á bassa Haraldur Reynisson
og við trommurnar sat í þetta sinn Jóhann
Ríkarðsson, en Ríkarður Jóhannsson spilaði
á bongótrommur. Nikkólína hóf ballið með
því að taka úr sér Iandsmótshrollinn og renna
yfir væntanlega tónleikadagskrá. Eftir það var
sett á fullt og ballgestir teknir til kostanna.
Þetta var meiri háttar dansleikur, frábær
stemming og dansað og sungið af hjartans lyst.
I salnum voru miklir raddmenn, þegar komu
góðir söngkaflar og menn hölluðu höfðinu
Aðalsteinn Isjjörð á fullri ferð
aftur og settu á fullan kraft, þá var eins og
þakið lyftist af húsinu. Og þannig leið kvöldið
í glaum og gleði allt fram til kl. 1, þá var sungið
saman lokalagið og svo svifu menn heitir og
sælir út í sumarnóttina.
Laugardagurinn, þjóðhátíðardagurinn okkar,
heilsaði svo með smádumbung sem oftar og
Friðrik orti:
Eitt er víst og það er það
ogþykir sumum miður.
Bœði í grennd ogstöku stað,
steypist regnið niður.
Menn tóku það rólega framan af, það var
spjallað og spilað á útisvæðinu og enn fjölgaði
í hópnum. Skemmtidagskráin hófst kl. 14,
þær Melkorka og Sólveig settu dagskrá og í
tilefni þjóðhátíðar sungu allir saman Ó blessuð
vertu sumarsól við undirleik Elínborgar
Sigurgeirsdóttur, skólastjóra Tónlistarskóla
Húnaþings vestra. Þá spiluðu þau Einar
Georg Einarsson 2 lög á harmoniku og píanó,
skemmtilegt samspil það. Ingi Hjörtur
Bjarnason á Neðri-Svertingsstöðum og Skúli
Einarsson á Tannstaðabakka sungu tvö lög
hvor við undirleik Elínborgar, mjög flottir
söngvarar og bændur! Þá var komið að
bragfræðikennsluþætti Ragnars Inga Aðal-
steinssonar, hann kynnti tvær Ijóðabækur
sem eru í vinnslu, A mörkunum eftir Sigurð
Ottar Jónsson og 103þœr bestu. Tónleikagestir
völdu sér númer (á bilinu 1-103) og fengu
vísu í staðinn með útskýringum, hver annarri
betri, um uppruna Islendinga, kvenna-
vandræði, Snorra Sturluson og margt fleira.
Ragnar Ingi er alveg sérfræðingur í þessum
kveðskap og baklandi hans og var mikið
hlegið. Læt nokkur sýnishorn fylgja með en
hef því miður ekki þekkingu Ragnars Inga á
tilurð vísnanna.
Gegnum lífið létt að vanda
liðugt smó hann;
nennti síðast ekki að anda -
ogþá dó hann.
(Kristmann Guðmundsson)