Harmonikublaðið - 01.12.2017, Blaðsíða 15

Nokkrir félagar í FHUR bregða d leik 1986. Hugmynd að harmonikumóti erfiedd. Mynd: Þorsteinn R. Þorsteinsson
1979 og var fyrsti þátturinn tileinkaður Toralf
Tollefsen. Umsjón þáttanna var falin þeim
Bjarna Marteinssyni, Sigurði Alfonssyni og
Högna Jónssyni. Mikill áhugi var meðal
almennings að ganga í félagið og til marks um
það voru 154 skráðir í félagatali á aðalfundi
1980, en rveimur árum síðar voru þeir orðnir
222. Skemmtifundir félagsins urðu strax mjög
vinsælir og spurðust út meðal harmoniku-
unnenda. Má fullyrða að þeir hafi verið
hryggjarstykkið í félagsstarfinu, enda sam-
vinnuverkefni margra félagsmanna. Konurnar
í félaginu urðu mjög fljótlega potturinn og
pannan í skemmdfundunum. Þær seldu
veitingar, sem þær bökuðu sjálfar, en þessi
þáttur varð til að auka enn á samheldni
hópsins. Góð aðsókn var á skemmtifundina
fyrstu tuttugu árin, en þá fór að draga úr
frá október til maí. Margir stigu sín fyrstu
skref á sviði á skemmtifundum félagsins. Einu
sinni hefur farið fram danslagakeppni. Það
var veturinn 1992-1993 og sigraði Garðar
Olgeirsson í þeirri keppni með laginu
„Flökkusrelpan“, en Bragi Hlíðberg hlaut
annað sætið. Sigurlagið var síðan leikið á
landsmótinu á Egilsstöðum ásamt öðrum
sigurlögum í samskonar keppnum, sem fram
fóru í mörgum harmonikufélögum þennan
vetur. Haustið 1993 hófúst tónskáldakynningar
og urðu þær sextán. Þær settu mikinn svip á
skemmtifundi félagsins og vöktu verðskuldaða
athygli. Voru margir af helstu
dægurlagahöfundum landsins kynntir á
þessum vettvangi. Má þar nefna höfunda eins
og Agúst Pétursson, Jenna Jóns, Friðrik
Jónsson, Arna Isleifs, Oddgeir Kristjánsson,
þeirra. Fimm árum eftir stofnun þessa fyrsta
félags voru félögin á landinu orðin sjö. Ein
af driffjöðrum félaganna á þessum
upphafsárum, var fyrsti formaður
Harmonikuunnenda Vesturlands Aðalsteinn
Símonarson garðyrkjubóndi í Laufskálum í
Stafholtstungum. Hann beitti sér fyrir því
árið 1981 að bjóða til landsins frá Noregi, þar
sem hann hafði ungur numið skógrækt,
Málselv nya trekkspillsklubb. Árið 1982 fóru
Vestlendingar, Þingeyingar og Reykvíkingar
til Noregs í boði Málselv nya trekkspillsklubb
og Senja Trekkspilklubb alls um 50 manns.
Þingeyingar og Reykvíkingar fóru með
hljómsveitir sínar í ferðina og hafði Sigurður
Alfonsson lagt mikið á sig til að æfa hljómsveit
FHUR sem best fyrir ferðina, einnig kom
Reynir Jónasson þarna við sögu, en hann fór
með hópnum til Noregs, Svíþjóðar og
Finnlands og srjórnaði þar með sínum
alkunna létrleika og færði þar með mönnum
styrk og þor. Arið 1983 sameinuðust FHUR,
Vesturlandi, Akureyri og Þingeyjarsýslu um
að bjóða hingað til lands SenjaTrekkspilklubb
frá Noregi. Var klúbburinn á ferðalagi um
Suður-, Vestur- og Norðurland 115 daga og
héldu hljómleika sem voru vel sóttir. Eitt af
því sem snemma kom í ljós, var áhugi
félagsmanna FHUR á að kynnast öðrum
félögum. Mörgum eru minnistæðar
heimsóknir til Vestlendinga, Rangæinga,
Selfyssinga, Dalamanna og Hornfirðinga. Þá
má einnig minnast eftirminnilegrar
heimsóknar til Hvammstanga í samvinnu við
tónlistarfélag staðarins. Sumarið 1986 tók
hljómsveit á vegum félagsins jafnvel þátt í
þjóðhátíðinni í Vestmannaeyjum. Allar þessar
heimsóknir hafa stuðlað að kynnum milli
A Bernhöftstorfunni í Lœkjargötu á 200 ára afmœli Reykjavikur 1986 Mynd: Ágústa Frá 25 ára afmœlisbátíðinni. Mynd: Sigurður Harðarson
Bárðardóttir
aðsókn og þreyta að gera vart við sig. Fyrstu
árin fóru fundirnir fram á Hótel Borg og
Glæsibæ, en fljótlega kom félagið sér fyrir í
Templarahöllinni við Eiríksgötu. Þegar það
húsnæði var selt varð Glæsibær fyrir valinu og
nú undir það síðasta Iðnó við Tjörnina, en þá
hafði fundum fækkað niður í tvo á vetri, en
fyrstu árin voru þeir fyrsta sunnudag í mánuði
Svafar Benediktsson og Steingrím Sigfússon.
Allir okkar bestu harmonikuleikarar sáu um
kynningarnar og fengu til liðs við sig marga
af bestu tónlistarmönnum landsins.
Það er enginn vafi að stofnun Félags
harmonikuunnenda í Reykjavík kom af stað
skriðu félagastofnana víða á landsbyggðinni
og hófst fljótlega mjög gott samstarf milli
félagsmanna og oft vináttu. I nokkur ár var
jafnvel árviss atburður að fjölmenna í
Gunnarshólma til Rangæinga á síðasta
vetrardag og fyrir kom að eldri dansaklúbburinn
Elding mætti einnig á staðinn og var þá oft
þröng á þingi. Margir félagar í Eldingu áttu
eftir að ganga í FHUR. Síðar átti félagið eftir
að heimsækja Hornfirðinga, Dalamenn,
15