Skessuhorn - 04.11.2020, Blaðsíða 9

MIÐVIKUDAGUR 4. NóVeMBeR 2020 9

      
 
  
   
  
  


   
     
     

  


       
 
 ­ 
     €   

  ‚    
 

    

 
 

 

   
  
 
 
   
 
 

        
 
   
     
    
 
 
     

       

   
  

 



     

 
   

  
     ­€
    
   
 
    

  ‚      
     
      

     


   
      

   

            
  

  

  
 
 


   
  
 
    
 
 

 
 
      
     ƒ   
 „…
† ­ 
     €   
 ‚       
    
  
      
   
 
     ‡ 
 ˆ ‰ 
  Š
 € 


 € „
‹ †

  
 
  






























   
  ­ €
  

 
 

 
 
eins og hjá öllum framhaldsskóla-
nemum á landinu eru núverandi að-
stæður afar krefjandi þegar nánast
allt bóknám fer fram í fjarkennslu-
umhverfi og reynir því meira en
nokkru sinni á einbeitingu og
sjálfsstjórn nemenda. Þegar smit-
um fjölgaði hratt í samfélaginu í
byrjun október, og hertar sóttvarn-
araðgerðir tóku gildi, var bóknám
nemenda í Fjölbrautaskóla Vestur-
lands á Akranesi flutt að nýju í fjar-
kennsluumhverfið með svipuðum
hætti og var á síðustu vorönn. Þó
er verknám enn í staðkennslu. Til
að grennslast fyrir um nám á þess-
um fordæmalausu tímum heyrðum
við hljóðið í Helenu Valtýsdótt-
ur enskukennara í FVA og í Kötlu
Kristínu ófeigsdóttur væntanleg-
um útskriftarnema. Spurt er hvern-
ig það hefur reynst að nota stafræna
miðla við kennsluna og námið.
Vantar nálægðina
Helena Valtýsdóttir enskukenn-
ari segir að það sé sérkennilegt
að kenna og sjá ekki nemend-
urna. „Það er mjög mikilvægt að
halda sig við ákveðna og fastmót-
aða dagskrá við kennsluna. Að öðr-
um kosti getur það orðið erfitt fyrir
nemendur að halda utan um nám-
ið. Það er mjög krefjandi fyrir þau
að vera við tölvuna allan daginn og
einbeita sér að námsefninu,“ segir
hún. „Það er sömuleiðis mjög sér-
kennilegt að kenna og sjá ekki nem-
endurna. Þó að tæknin bjóði upp á
það þá er það ekki heimilt. Þetta er
svo allt öðruvísi en við erum vön
og það vantar nálægðina. Það að
geta ekki átt samskipti á staðnum
er mjög hamlandi.“
Helena segir að það sé mjög
mikilvægt fyrir kennara að vera vel
undirbúnir fyrir kennsluna í fjar-
náminu. Það þurfi m.a. að opna
verkefnin sem á að vinna, vera með
glærur og myndbönd. Auk þess
sem stöðupróf eru reglulega tekin.
Þá eru öll samskipti við nemendur
í gegnum tölvupósta og þeir skipta
mörgum tugum daglega. „Það er
afskaplega lýjandi fyrir nemend-
ur að sitja nánast stöðugt við tölv-
una frá klukkan 8:30 að morgni til
klukkan 16, það segir sig bara sjálft.
Þó við kennararnir séum ekki eins
lengi við tölvuna samfellt og nem-
endurnir finnum við fyrir líkam-
legum þreytueinkennum eins og
stífleika í baki og öxlum. Ég er viss
um að það er aukið álag á heimil-
um nemenda við þessar aðstæður
sem nú eru. Ég óttast að margir
hafi ekki sama næði heima hjá sér
og í skólanum til þess að einbeita
sér að náminu. Það geta verið ýms-
ar ástæður fyrir því.“
Óttast brottfall
Helena óttast að einhverjir nem-
endur geti flosnað úr námi við þess-
ar aðstæður. „en við reynum eins
og við getum að koma í veg fyr-
ir það. Það er merkt við á hverjum
morgni hverjir eru mættir við tölv-
una og ef við verðum vör við það að
einhverjir eru ekki að sinna náminu
þá mun námsráðgjafi hafa samband
við nemendurna og fara yfir stöð-
una.“ Þá segir hún að öll samskipti
á milli kennara eins og t.d. kenn-
arafundir, séu nú rafrænir. „Von-
andi lagast þetta ástand sem fyrst
því þetta er orðið afskaplega þreyt-
andi fyrir alla aðila,” segir Helena
að endingu.
Óvenjulegar aðstæður á
óvenjulegum tímum
Katla Kristín ófeigsdóttir er nem-
andi í FVA og verðandi útskriftar-
nemandi frá skólanum í desemb-
er. „Þetta eru óvenjulegar aðstæð-
ur miðað við fyrri annir hjá mér í
skólanum og óvenjulegir tímar,”
segir Katla Kristín. „Hjá mér pers-
ónulega er þetta ekki svo mikið
álag. Ég er bara í fjórum áföngum
á þessarri önn og útskrifast á stúd-
entsbraut af tungumálasviði. en
vissulega er þetta öðruvísi að vera
heima og taka námið í gegnum
fjarkennslu. Svo sakna ég þess auð-
vitað að félagslíf okkar nemenda
er nánast ekkert vegna ástands-
ins. einnig var fyrirhuguð ferð til
Litháen hjá nemendum sem ekkert
varð úr. einnig var önnur ferð ráð-
gerð til Þýskalands með umhverf-
isnefnd í skólanum og þá ferð varð
einnig að blása af. en við verðum
bara að taka þessu ástandi því það
er ekkert annað í boði. Við vinirn-
ir reynum að hittast utan skóla og
erum í sambandi í gegnum tölv-
urnar okkar og síma.”
Katla Kristín segir að hún muni
halda til Braunschweig í Þýska-
landi strax eftir áramót og dvelja
hjá bróður sínum og hans fjöl-
skyldu sem þar býr. „Þau eru með
lítið barn og mun ég hjálpa fjöl-
skyldunni og fara samhliða í þýsku-
nám. Ég hef mikinn áhuga á tungu-
málum og mun byrja á þýskunni og
annað er óráðið hjá mér í bili.“
Katla segir að það séu marg-
ir jákvæðir hlutir sem fylgja því
þrátt fyrir allt að vera í fjarnámi.
„Ég er ekki eins bundin yfir dag-
inn þar sem ég er ekki í það mörg-
um áföngum. er því aðeins lausari
við og hef t.d. getað nýtt tímann
og sýnt góðri vinkonu minni bæ-
inn minn, Akranes. Hún er íslensk
og hefur búið alla tíð í Luxembo-
urg en er núna í vetur á Íslandi í
frönskunámi við Háskóla Íslands
og hefur oft komið í heimsókn til
okkar í fríum,“ segir Katla Kristín
að endingu.
se
Krefjandi tímar hjá
framhaldsskólanemum og kennurum
Katla Kristín og vinkona hennar Marín Birta. Myndin er aðsend og var tekin í Berlín í fyrrahaust.
Helena Valtýsdóttir kennari í FVA. Ljósm. aðsend.