Morgunblaðið - 18.06.2020, Side 25

DÆGRADVÖL 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. JÚNÍ 2020
Opið mán - fim 8:30 – 17:00, fös 8:30 – 16:15
Síðumúli 16 I 108 Reykjavík I Sími 580 3900 I fastus.is
fastus.is
MIKILVÆGUR STUÐNINGUR
Bjóðum mikið úrval af vönduðum stuðningshlífum á góðu verði.
„ÉG TÝNDI LYKLINUM AÐ HENGILÁSNUM.”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
... að eiga ljúfar stundir
saman.
ROP
ROP
ROOOP OG HVER SEGIR AÐ SAMRÆÐU-
LISTIN SÉ
DAUÐ?
MENNIRNIR ERU ÞYRSTIR!
FARÐU OG FINNDU VATNSBÓL!
HEYRÐU! ERTU EKKI AÐ
GLEYMA EINHVERJU?
ÉG MEINTI
VATNSBRÚSA!
„VIÐ ÞURFUM EKKI MEIRA DRASL.
ÉG HÉLT AÐ VIÐ ÆTLUÐUM AÐ SKERA
NIÐUR.”
d. 7.12. 1973, verkakona. Þau voru bú-
sett í Reykjavík.
Dætur Péturs og Dóru eru: 1) Mar-
grét, f. 15.9. 1964, hagfræðingur í
Nordea Bank, gift Claus Parum, að-
stoðarprófessor við Viðskiptaháskól-
ann í Kaupmannahöfn og gestapró-
fessor í Háskólanum í Reykjavík.
Þeirra börn eru Marcus, f. 1999, og
Liv, f. 2002; 2) Kristín, f. 3.10. 1967,
lögfræðingur hjá Kammeradvokaten,
gift Henrik Thorval, fjárfestinga-
stjóra hjá Topdanmark, og eiga þau
soninn Peter Vilhelm Frederik, f.
2003. Börn Henriks frá fyrra hjóna-
bandi eru Andreas og Natasia.
Systkini Péturs voru Guðmundur,
f. 12.11. 1921, d. 14.10. 2015, skipa-
smiður í Reykjavík; Jón Örn, f. 25.2.
1923, d. 19.10. 1983, skipasmiður í
Reykjavík, og Ása Valdís, f. 26.2.
1926, d. 15.6. 2001, húsfreyja og versl-
unarkona í Reykjavík.
Foreldrar Péturs voru hjónin Jón-
as Halldór Guðmundsson, f. 2.9. 1891
í Hrauni í Keldudal í Dýrafirði, d.
20.2. 1970, skipasmiður í Reykjavík,
og Margrét Guðmundsdóttir, f. 19.2.
1890 á Ingunnarstöðum í Kjós, d.
9.12. 1964, húsmóðir.
Pétur Jónasson
Margrét Þorláksdóttir
húsfreyja á Þyrli
Þorkell Þorláksson
bóndi á Þyrli á Hvalfjarðarströnd
Ása Þorkelsdóttir
húsfreyja á Miðfelli
Guðmundur Jónsson Ottesen
bóndi á Miðfelli í Þingvallasveit
Margrét Guðmundsdóttir
húsfreyja í Reykjavík
Sigurlaug Pétursdóttir
húsfreyja á Ingunnarstöðum
Jón Bergmann Ottesen
bóndi á Ingunnarstöðum í Kjós
Bjarni
Hjaltested
prestur og
kennari í Rvík
Oddgeir Ottesen
b. á Ytra-Hólmi í
Hvalfjarðarsveit
Pétur Ottesen
alþm. og bóndi
á Ytra-Hólmi
Björn
Hjaltested
járnsmiður í
Reykjavík
Friðrik Þór
Friðriksson rektor
Kvikmynda-
skóla Íslands
Guðríður
Hjaltested
húsfreyja í
Reykjavík
Kristín Bjarnadóttir
vinnukona á Lokinhömrum, síðar
ekkja og vinnuk. á Núpi í Dýrafirði
Jón Einarsson
sjóm. og vinnumaður á
Lokinhömrum í Arnarfirði
Jóna Kristín Jónsdóttir
húsfreyja í Hrauni
Guðmundur Björnsson
bóndi í Hrauni í Keldudal í Dýrafirði
Vigdís Jónsdóttir
vinnukona í Hrauni
Björn Jónsson
vinnumaður í Hrauni og bóndi á Kirkjubóli í Mosdal í Arnarfirði
Úr frændgarði Péturs Jónassonar
Jónas Halldór Guðmundsson
skipasmiður í Reykjavík
Guðmundur Friðjónsson á Sandiorti í banalegunni:
Dagsins leið er drjúgum hál,
dimmt er að horfa í svartan ál,
upp að klífa er örðugt sál,
eftir er þó að bíta úr nál.
Sigmundur Benediktsson orti á
Leir á mánudag:
Þungbúinn dagurinn þrammar í hlað,
þoka á tindum og döggvott er grasið.
Andanum tæplega ek ég af stað,
áhuginn þurrlegur, rétt eins og fasið.
Sigurlín Hermannsdóttir skrifar
á Leir: „Nú má ekki lengur nota
feta-nafnið og skal hér eftir talað
um salat-ost. En skyldi bannið hafa
víðtækari áhrif? Fór að velta þessu
fyrir mér úti í garði í morgun“:
Ljótt er birki, ei líst mér á
laufkrónuna skemmda’ og brúna.
Birkifetann bara má
birki-salat kalla núna.
Friðrik Steingrímsson svarar:
Allt vort líf er mælt og metið
mótlætið nær alla leið,
bikkju sem vill fara fetið
framvegis er rennt á skeið.
Stefán Sigurðsson yrkir á
Boðnarmiði:
Að erfðagreina er eins og að stand uppá
stól
og strjúka fingri um kverkina milli lofts
og veggjar
og hugsa sér að strákur í kolsvörtum kjól
kippi undan þér stólnum um leið og
hann hneggjar.
Ingólfur Ómar Ármannsson leik-
ur sér hér með sléttuböndin:
Nærir lyndi, hvergi hér
hróður braga veikir,
Færir yndi síður sér
sjálfum mikið hreykir.
Svo snýst merkingin við:
Hreykir mikið sjálfum sér
síður yndi færir.
Veikir braga hróður hér
hvergi lyndi nærir.
Jóhann S. Hannesson orti og kall-
aði „17. júní í Reykjavík“:
Þetta fólk er svo fallegt á svipinn
og fjöllin og húsin og skipin
og loftið svo bjart
að minn hugur og hjart’
eru hljóðlátri skelfingu gripin.
Kristján Karlsson orti:
Mælti Haraldur bóndi á Heiði:
„Mitt höfuð þyngir nú leiði.
Hér er ágætisveður
en ekkert sem skeður.
Eitt illmenni kæmi sem greiði.“
Páll J. Árdal orti:
Kærðu þig ekki um hættur hót,
horfi fylgdu réttu.
Stýrðu þungum straumi mót,
stefndu að marki settu.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Af fetaosti og birkisalati