Morgunblaðið - 03.07.2020, Blaðsíða 29

MENNING 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. JÚLÍ 2020
Nánari upplýsingar um sýningartíma á sambio.is
©2019 Disney/Pixar
SÝND MEÐ ÍSLENSKU TALI
Póstkortamorðin , hörkuspennandi þriller byggð
á sögu eftir Lizu Marklund og James Patterson,
sem komið hefur út í íslenskri þýðingu. EXTENDED EDITION
EXTENDED EDITION EXTENDED EDITION
Í FYRSTA SINN Í BÍÓ Á ÍSLANDI
Í FYRSTA SINN Í BÍÓ Á ÍSLANDI Í FYRSTA SINN Í BÍÓ Á ÍSLANDI
Sýnd með
íslensku tali
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Listamaðurinn Þórarinn við uppsetningu sýningarinnar en hann leikur sér í verkunum með klisjur hryllingsmynda.
„Flestir alvörumyndlistarmenn eru
með eins konar vírus sem þeir geta
ekki losnað við. Þetta er eins og að
kreista bólu, maður verður að losna við
eitrið úr líkamanum,“ svarar Þórarinn
Jónsson myndlistarmaður þegar hann
er spurður að því hvers vegna hann
hafi nú ákveðið að sýna ný verk, eftir
að hafa haldið sig að mestu til hlés á
sýningavettvangi síðustu ár. Sýn-
inguna kallar hann Dauðar myndir og
verður hún opnuð á morgun, laugar-
dag, klukkan 16 í Gallery Porti að
Laugavegi 23b.
„Ég hef alltaf haldið áfram að gera
myndlist en hef lítið verið að sýna
hana,“ bætir hann við, ef frá eru taldar
einstaka samsýningar.
Það vekur athygli að Þórarinn sýnir
nú málverk. Hann segist hafa málað
mikið á unglingsárum en hætti því
þegar hann hélt á sínum tíma til BA-
náms í Kanada, þar sem áherslan var á
myndbandalist og gjörninga, og síðan
tók við meistaranám í Prag, með
áherslu á skúlptúr og innsetningar.
Þórarinn komst í fréttirnar á náms-
tímanum í Toronto þegar hann gerði
verkið „This is not a bomb“, skúlptúr
úr tré sem leit út eins og sprengja sem
leiddi til þess að honum var vísað þar
úr landi. Og hann segir að fyrri atlaga
hans að meistaraverkefni í Prag hafi
valdið usla og miklum deilum innan
matsnefndarinnar, sem var skipuð
málsmetandi listamönnum þar í landi.
Það var innsetning í katakombum í
Prag, með abstrakt pyntingartólum.
„Þeim þótti ég leika mér of mikið með
sögu þeirra. Þeir eru algjörlega kon-
septúal og mínimalískir gagnvart eigin
sögu og finnst erfitt að einhver spili
með fagurfræði tékkneskrar sögu. Það
endaði á því að ég tók aðra önn í viðbót
til að fá gráðuna. Ég gerði þá annað
verk sem var miklu pólitískara en
samt minna umdeilt, um sjálfsmorðs-
sprengju-hryðjuverk.“
En nú er Þórarinn búinn að vera að
mála og þema verkanna sem hann
sýnir er klisja hryllingsmynda. Hefur
það efni kallað á hann?
„Ég ólst upp við hryllingsmyndir og
náði að spilla litla bróður mínum með
sama hobbýi.“ Hann segir þá bræður
hafa verið með pistil í Lestinni á Rás 1
á dögunum, um dauða íslensku vídeó-
leigunnar en hryllingsmyndir voru af-
ar vinsælar á leigunum.
„Það er eitthvað sammannlegt við
það að vilja láta hræða sig,“ segir
hann. En er hryllingur í málverk-
unum?
„Þau eru óhugnanleg, ég myndi
ekki segja að það sé hryllingur. Það
sem hræðir er það sem er ósagt, það er
ýjað að atburðunum.“
En eftir að hafa ekki málað árum
saman, gekk vel að byrja aftur?
„Já já,“ svarar Þórarinn. „En einu
málverkin sem ég málaði á um 15 ára
tímabili voru portrettmyndir af kis-
unum mínum, sem hanga uppi á vegg
hjá mér þar sem ég bý á Seyðisfirði.“
efi@mbl.is
Ósagður hryllingur
 Þórarinn Jónsson myndlistarmaður er farinn að mála
aftur og sýnir splunkunýjar Dauðar myndir í Gallery Porti
Fégræðgi hefur orðið mörg-um að falli og oftar en ekkibitnar hún á þeim sem sístskyldi. Mons Kallentoft
gerir þessu góð skil í glæpasögunni
Brennuvörgum, þar sem öllu er snú-
ið á hvolf og allt er falt fyrir peninga.
Slæmur aðbúnaður erlends vinnu-
afls víða um heim hefur lengi verið í
umræðunni. Ill meðferð á farand-
verkamönnum, sem hafa unnið við
byggingu knattspyrnuvalla vegna
heimsmeistaramótsins í Katar 2022,
hefur harðlega verið gagnrýnd á ný-
liðnum árum. Mons Kallentoft gríp-
ur boltann á lofti, en þótt Katar sé
langt frá Svíþjóð á græðgin sér eng-
in landamæri og höfundur gerir sér
mat úr því.
Mons Kallentoft gerir ofbeldi í
víðara samhengi
að stefi sínu og
leggur út frá því
að í raun skipti
ekki máli hvar
farandverkamað-
urinn stingur nið-
ur fæti, því alls
staðar sé traðkað
á honum. Hann
kemur þessu svo vel til skila að sá
sem hér slær á lyklaborðið var lengi
með óbragð í munni eftir lesturinn á
Brennuvörgum.
Græðgin teygir anga sína víða og
það gera líka fjölskyldur. Fjöl-
skylduböndin eru misjafnlega sterk
en allir fæðast með gott blóð í hjarta
og sjálfsbjargarviðleitnin og blóð-
bönd halda mörgum gangandi. En
ekki verður við allt ráðið þrátt fyrir
góðan vilja og tónninn er að ef til vill
er sumum fyrir bestu að sætta sig
við orðinn hlut, taka því sem að
höndum ber, gefast upp og deyja.
Óbeint spyr höfundur hvort lífið,
að minnsta kosti hjá sumum, sé í
raun þess virði að lifa því, hvort
heimur dauðra sé ekki ákjósanlegri,
þó síðar verði. Svari því hver fyrir
sig, en umfjöllunarefnið, græðgin,
hvað sem hún kostar, er brýnt og að-
kallandi.
Spennuhöfundur „Fégræðgi hefur orðið mörgum að falli og oftar en ekki
bitnar hún á þeim sem síst skyldi. Mons Kallentoft gerir þessu góð skil.“
Allt öfugsnúið
í græðginni
Spennusaga
Brennuvargar bbbbn
Eftir Mons Kallentoft.
Jón Þ. Þór íslenskaði.
Ugla útgáfa 2020. Kilja, 375 bls.
STEINÞÓR
GUÐBJARTSSON
BÆKUR