Morgunblaðið - 25.07.2020, Blaðsíða 25

eldhúsborðið á Vöðlum. Það var
fátt betra en að sitja á eldhús-
bekknum og horfa á ömmu baka
pönnukökur, skella í skúffuköku
eða sjóða graut með rás 1 í útvarp-
inu og fallegt útsýnið að Holti í öðr-
um glugganum og Mosvalla-
hyrnunni úr hinum. Við
barnabörnin eigum öll góðar minn-
ingar frá þessum bekk að njóta
góðgætis úr búri ömmu.
Eitt sinn sem oftar gisti ég á
Vöðlum sem barn og eftir kvöld-
fréttir í sjónvarpinu og spil með
ömmu og afa skyldi bursta tennur
fyrir svefninn, nokkuð sem dóttir
hennar hafði beðið móður sína um.
Eftir burstun á barnatönnum og
fölskum tönnum var sest niður og
drukkið kvöldkaffi með köku og
síðan gengið til náða. Tannlæknir-
inn minn er henni ævinlega þakk-
látur.
Amma átti ekki auðvelt líf og bar
með sér að hafa ekki alist upp með
ungum foreldrum sínum eins og
venja er, heldur tóku föðurforeldr-
ar hennar hana að sér. Það skildi
maður fyrst þegar maður komst til
ára og var sárt að sjá elsku ömmu
þegar rigndi í huga hennar á tíma-
bilum. En kannski hjálpaði sú bar-
átta hennar við skilning og alúðleg-
heit þegar ég var að kafna inni í
skáp og vildi út. Hún dró mig afsíð-
is og spurði hvort ég væri búinn að
bera þennan hnút í maganum lengi
og hvort ég hefði þjáðst fyrir það.
Hún faðmaði mig að sér og sagði:
„Ekkert er breytt, amma elskar
þig alltaf!“ Hún, sem aldrei var
óskabarnið, var óskaamman.
Ég sakna þín elsku amma, guð
geymi þig þar til við hittumst á ný.
Arnór Brynjar Þorsteinsson,
Svíþjóð.
Það er fallegur sumardagur.
Sólin vermir landið með sínum ei-
lífu geislum í hlýjum sumarblæn-
um og allt líf er í eins miklum
blóma og hugsast getur hér á
norðurhjara. Með þessa dýrð fyrir
utan gluggann sest ég niður til að
koma hugsunum og tilfinningum í
orð, að minnast Brynhildar Krist-
insdóttur, gæðakonu sem ég var
svo lánsamur að tengjast fjöl-
skylduböndum um árabil sem
tengdasonur. Í landi þar sem veðr-
áttan skipar svo stóran sess í lífi
fólks þætti að gefnu tilefni kannski
dapurlegra veður vera meira við
hæfi, dimmviðri með regni og
kulda, en í mínum huga á þessi
stemning vel við þær tilfinningar
sem vakna þegar ég hugsa til henn-
ar Binnu.
Minningin af fyrstu skiptunum
sem ég kom í Vaðla sveipast æ
meiri ævintýraljóma eftir því sem
tíminn líður. Hjónin Binna og
Binni tóku vel á móti mér með hlý-
legu fasi og ég fann mig strax frá
fyrsta degi velkominn og sam-
þykktan inn í fjölskylduna. Þegar
árin liðu og litla fjölskyldan okkar
stækkaði var alltaf mikið tilhlökk-
unarefni að leggja land undir hjól
og þeysa vestur í Önundarfjörð-
inn. Þessi stórkostlega sveit með
allri sinni fegurð í náttúru og fólki
var kærkominn griðastaður frá
hinu daglega amstri þéttbýlisins
og er drjúgur sá sjóður sem eftir
stendur í banka minninganna af
þeim mörgu góðu samverustund-
um sem ég átti með fjölskyldunni
þar.
Brynhildur var af þeirri kyn-
slóð Íslendinga sem upplifði á
sinni ævi umbyltingu á íslensku
samfélagi og tók þátt í að auka
hag landsins, úr fátækt og fá-
breytileika gamla tímans í það
velmegandi tæknisamfélag sem
við njótum í dag. Hún er í mínum
huga ein þessara stóru hvunn-
dagshetja, kvenna sem fengu lítið
veganesti út í lífið en höfðu á ævi-
kvöldi sínu skapað mikinn fjár-
sjóð, andlegan sem veraldlegan.
Saga hennar gæti verið saga svo
margra kvenna þessarar kyn-
slóðar, sem höfðu lítil tækifæri til
menntunar, fóru í húsmæðra-
skóla, voru mjög ungar orðnar
giftar húsfreyjur í sveit og sinntu
þar flestöllum þeim verkum sem
til féllu á búinu auk þess að sjá um
öll heimilisstörf og umönnun
barna – jafnvel gamalmenna.
Þessar konur, sem fengu litla sem
enga umbun fyrir störf sín og voru
ekki einu sinni skráðar sem þátt-
takendur í búrekstrinum, en
gegndu svo mörgum hlutverkum
að í samfélagi nútímans þarf heilu
stofnanirnar til að ná utan um þau
öll. En staða kvenna var einmitt
ein af þessum stóru breytingum
sem áttu sér stað á ævi Brynhild-
ar og tók hún heilshugar þátt í
þeirri baráttu. Fannst mér hún
undirstrika sína afstöðu á
skemmtilegan hátt þegar hún eitt
sinn tók sig til og málaði allar
hurðir á heimilinu bleikar.
Þó svo að fjarlægð skapist og
samverustundir verði stopular
rofna gömul fjölskyldutengsl
seint og mun ég ávallt vera þakk-
látur fyrir að hafa kynnst Binnu
og öllu því góða sem um hana
hverfðist. Minninguna um góða,
húmoríska og trausta konu sem
ræktaði svo vel garðinn sinn mun
ég ávallt geyma í hjarta mér. Að
lokum vil ég senda öllum í hinum
gróskumikla aldingarði fjölskyldu
hennar mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur og bið guð að blessa
minningu Brynhildar á Vöðlum.
Sólmundur Friðriksson.
Þeim fækkar óðum gömlu vin-
unum eftir því sem aldurinn fær-
ist yfir. Slíkt er lögmál náttúrunn-
ar og enginn veit hvað
morgundagurinn ber í skauti sér.
Í dag hefði Brynhildur vinkona
mín orðið 85 ára, en hún lést 8.
apríl sl. og var jarðsungin í kyrr-
þey 6. maí sl.
Við Binna, eins og hún var
kölluð, vorum æskuvinkonur.
Hittumst fyrst þegar við sátum
saman í 2. bekk Gagnfræðaskól-
ans á Ísafirði. Fórum báðar 19 ára
í Húsmæðraskólann Ósk á Ísa-
firði, sem þá var talin einhver
besta menntun sem stúlkur gátu
aflað sér. Á þeim tíma lá það fyrir
hjá flestum stúlkum að verða eig-
inkonur, húsfreyjur og mæður og
ekki völ á mörgu öðru. Við Bryn-
hildur vorum svo heppnar að við
vorum líka saman í „númeri“ í
húsmæðraskólanum eins og það
var kallað. Það þýddi að við áttum
þrjár að vinna saman að tilteknum
verkefnum í hverri viku. Þriðja
stúlkan með okkur var Sólveig
Hulda Jónsdóttir (Dollý) sem er
nýlega látin. Guð blessi minningu
hennar.
Margt var brallað á þessum
tíma sem gaman er að minnast og
það gerðum við Binna oft þegar
við hittumst. Við héldum áfram
sambandi þegar hún settist að á
Vöðlum í Önundarfirði og ég í
Hnífsdal ásamt eiginmönnum
okkar og börnum. Þó voru sam-
göngur oft erfiðar þar á milli því
Breiðadalsheiðin var mikill farar-
tálmi, en við héldum áfram að
heimsækja hvor aðra þegar tæki-
færi gafst og talast við í síma. Það
var gott að eiga hana að þegar ég
þurfti að finna sveitadvöl fyrir
elstu drengina mína, því þá var
ekkert talið betra fyrir stálpaða
krakka en að komast í góða sveita-
dvöl yfir sumarið, sinna dýrum og
læra að vinna. Þess nutum við hjá
Binnu og Brynjólfi á Vöðlum sem
bæði voru gull af manni. Þarna
skapaðist svo vinskapur yngri
kynslóðarinnar sem hefur enst
fram á þennan dag.
Binna hafði áhuga fyrir alls
konar handverki og stóð sig afar
vel í því í húsmæðraskólanum og
sótti seinna mörg slík námskeið af
ýmsum gerðum og gerði marga
fallega hluti. Listfengi hennar
kom þar vel í ljós. Það er eiginlega
ótrúlegt hversu miklu hún gat af-
kastað því hún var alltaf með stórt
heimili. Elsta kynslóðin átti at-
hvarf hjá henni og á tímabili voru
þau fjögur, sem hún sinnti af mik-
illi natni og jafnvel þrjú börn í
sumardvöl til viðbótar við hennar
þrjú. Oft hef ég hugsað hversu
erfitt það hlýtur að hafa verið að
þurfa að sinna svo mörgu full-
orðnu fólki með ólíkar þarfir og í
misjöfnu andlegu ástandi eins og
gengur. Það tók áreiðanlega
mikla orku að leysa það svo vel af
hendi sem Binna gerði. En það
tók sinn toll þótt síðar væri.
Elstu drengirnir mínir þrír,
sem allir voru þar um tíma hver á
eftir öðrum í sumardvöl, minnast
þess tíma með miklum hlýhug. Ég
vil þakka henni vináttu og tryggð í
öll þessi ár og einnig eiginmanni
hennar sem lést í október 2018.
Ég votta börnum hennar, tengda-
börnum og barnabörnum innilega
samúð. Synir mínir Gylfi, Halldór
og Kristján senda einnig hlýjar
kveðjur og þakka Binnu fyrir um-
hyggju og vináttu sem entist ævi-
langt.
Guð blessi minningu Bryn-
hildar, minnar góðu vinkonu.
Jóna Valgerður
Kristjánsdóttir.
MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JÚLÍ 2020
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
BJARNI GÍSLASON
rafvirkjameistari,
lést á Hjúkrunarheimilinu Eir, Reykjavík
föstudaginn 17. júlí.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 29. júlí klukkan 13.
Hólmfríður Bjarnadóttir Norbert Birnböck
Gísli Bjarnason Margrét L. Laxdal
Heimir Bjarnason Sædís Guðmundsdóttir
og fjölskyldur
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ÁSDÍS EDDA ÁSGEIRSDÓTTIR,
Tungu, Skagafirði,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
föstudaginn 17. júlí. Útförin fer fram frá
Sauðárkrókskirkju miðvikudaginn 29. júlí klukkan 14.
Andrés Helgason
Ásgeir Már Andrésson Sandra Rós Ólafsdóttir
Elísabet Rán Andrésdóttir Benedikt Egill Árnason
Gunnar Þór Andrésson Elisa Helena Saukko
og barnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför föður míns, afa
okkar og langafa,
STEINARS LÚÐVÍKSSONAR,
sem lést föstudaginn 8. maí á Hrafnistu í
Reykjavík. Útförin fór fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Elín Sólveig Steinarsdóttir
Sunna Kristinsdóttir Bergmundur Elvarsson
Dagur Kristinsson
Lúðvík Kristinsson
Eygló Kristinsdóttir
og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
MAGNEA KOLBRÚN
SIGURÐARDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Ísafold í Garðabæ
22. júlí.
Útför hennar fer fram frá Vídalínskirkju í
Garðabæ fimmtudaginn 30. júlí klukkan 13.
Bjarni Pétursson
Guðrún Bjarnadóttir Melchior Lippisch
Pétur Bjarnason Brynja Ástráðsdóttir
Sigurður Bjarnason Dröfn Guðmundsdóttir
ömmubörn og langömmubarn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar
og amma,
HRAFNHILDUR VALDIMARSDÓTTIR,
Seljugerði 12,
Reykjavík,
lést mánudaginn 13. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hennar.
Jón Ragnarsson
Valdimar Jónsson
Júlíana Jónsdóttir
og ömmubörn
Sálm. 16.1-2
biblian.is
Varðveit mig, Guð,
því að hjá þér leita
ég hælis. Ég segi
við Drottin: „Þú ert
Drottinn minn, ég
á engin gæði nema
þig.”
Minningarathöfn um elskulega móður
okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu
og langalangömmu,
INGER JACOBSEN
Grænumörk 2, Selfossi,
sem lést laugardaginn 28. mars, fer fram í
Selfosskirkju þriðjudaginn 28. júlí.
Athöfnin hefst klukkan 14.
Åse Jörgensen Frank Jörgensen
Birthe Hansen Åge Hansen
og afkomendur
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÐUR STEFÁN ÞÓRHALLSSON,
fyrrverandi pípulagningameistari,
lést þriðjudaginn 21. júlí.
Útför fer fram frá Áskirkju fimmtudaginn
30. júlí klukkan 13.
Þökkum auðsýnda samúð.
Gunnar Sigurðsson Hlédís S. Hálfdánardóttir
Marta Sigurðardóttir
Helga Sigurðardóttir Alfons S. Kristinsson
Þuríður Sigurðardóttir Helgi Ómar Pálsson
Unnur St. Sigurðardóttir Ásmundur Kr. Ásmundsson
Vera Ýr Pálmadóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
RÓSA FINNBOGADÓTTIR,
Þrastarhöfða 6,
Mosfellsbæ,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
mánudaginn 20. júlí.
Útför fer fram frá Lágafellskirkju miðvikudaginn
29. júlí klukkan 13.
Sigurður Rúnar Sigurðsson
Sigurður Bjarni Sigurðsson Sif Kerger
Elínborg Sigurðardóttir Baldur Andri Regal
Ragnar Sigurðsson
Thelma Rós Sigurðardóttir Vilhjálmur H. Vilhjálmsson
barnabörn og barnabarnabörn