Morgunblaðið - 06.08.2020, Blaðsíða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. ÁGÚST 2020
✝ Úlfar Daníels-son fæddist í
Vestmannaeyjum
18. ágúst 1959.
Hann lést 23. júlí
2020.
Foreldrar: Hild-
ur Jónsdóttir, f. 10.
nóvember 1935 í
Vestmannaeyjum,
og Daníel Willard
Fiske Traustason,
f. 18. júní 1928 í Grímsey, d. 27.
september 1981.
Systkini Úlfars eru Jón
Haukur, f. 18. desember 1957,
og Íris, f. 19. júní 1962. Eig-
inkona Jóns Hauks er Erna Lín-
dal Kjartansdóttir, f. 21. janúar
1962. Börn þeirra eru Daníel, f.
22. apríl 1984, Hildur, f. 18.
október 1988, og Hafdís, f. 23.
ágúst 1991. Synir Írisar eru
Arnór Willard, f. 11. júní 1990,
og Andri Már, f. 22. janúar
1993.
Fyrri eiginkona Úlfars var
Hrönn Bergþórsdóttir, f. 6. júní
1961. Þau skildu 2001.
Dætur þeirra eru Silja, f. 23.
júní 1981, og Sara, f. 8. maí
1991. Sambýlismaður hennar er
þjálfari yngri flokka í knatt-
spyrnu hjá FH. Hann þjálfaði
einnig um tíma meistaraflokk
karla hjá Víkingi Ólafsvík og
meistaraflokk kvenna hjá KR.
Hann starfaði um nokkurra ára
skeið sem framkvæmdastjóri á
golfvelli Oddfellowa.
Seinna söðlaði hann um,
bætti við sig námi í kerfisfræði
og starfaði eftir það við tölvu-
kennslu og umsjón tölvukerfa í
Áslandsskóla. Hann leiddi
spjaldtölvuinnvæðingu skólans
og var stór hluti af því verkefni
hjá Hafnarfjarðarbæ.
Úlfar var einn af stofnendum
víkingafélagsins Rimmugýgjar
árið 1997 og átti sá félags-
skapur stóran þátt í lífi hans
alla tíð síðan. Hann var mikill
handverksmaður og stundaði
silfursmíði. Hann unni útivist og
veiðiskap hvers konar en fyrst
og fremst var það fjölskyldan
sem átti hug hans og hjarta.
Útförin fer fram frá Víði-
staðakirkju í dag, 6. ágúst 2020,
klukkan 11. Vegna fjöldatak-
markana verður gestalisti í
kirkjuna. Boðið verður upp á
streymi í Víðistaðaskóla, Bæj-
arbíói, Samfylkingarsalnum,
Strandgötu 43, Kaplakrika og
Áslandsskóla. Streymt verður
frá útförinni.
Meira: netsamfelag.is.
Þorkell Magn-
ússon, f. 22. nóv-
ember 1990.
Synir Silju eru
Sindri Dan Vign-
isson, f. 7. maí
2009, og Snævar
Dan Vignisson, f.
13. september
2011.
Eftirlifandi eig-
inkona Úlfars er
Adda María Jó-
hannsdóttir, f. 7. mars 1967.
Börn Öddu Maríu af fyrra
hjónabandi eru Melkorka Rán
og Kormákur Ari Hafliðabörn,
f. 9. maí 1997.
Úlfar ólst upp í Vestmanna-
eyjum og stundaði snemma sjó
með föður sínum sem var skip-
stjóri á Kópnum VE11. Hann
fór til náms, fyrst til Reykjavík-
ur og svo í Menntaskólann á
Laugarvatni og lauk þaðan
stúdentsprófi vorið 1979. Hann
lauk einnig prófi frá Íþrótta-
kennaraskólanum á Laug-
arvatni árið 1982.
Íþróttir voru stór hluti af
hans lífi og starfaði hann um
árabil sem íþróttakennari við
Lækjarskóla í Hafnarfirði og
Elsku hjartans ástin mín. Mér
finnst svo ósanngjarnt að þú haf-
ir verið rifinn frá mér og okkur
öllum sem elskuðum þig svo mik-
ið. Heimurinn hrundi og ég snýst
um í tómarúmi. Í hjarta mínu er
óendanleg sorg en um leið svo
mikil ást og svo mikið þakklæti
fyrir að hafa fengið að ferðast
með þér. Ferðalagið okkar var
bara allt of stutt. Við áttum eftir
að gera svo margt og plönin voru
endalaus. Betri ferðafélaga en
þig er ekki hægt að hugsa sér.
Við vorum svo góð saman og átt-
um svo mikla ást.
Traustur og góður vinur
reyndist þú líka öllum sem þig
þekktu. „Ekkert mál“ voru þín
einkunnarorð og það var ein-
hvern veginn aldrei neitt mál.
Ávallt reiðubúinn að aðstoða
hvern sem var með hvað sem var.
Víkingurinn minn, mótorhjóla-
töffarinn og veiðimaðurinn. Þú
og náttúran og sagan og við.
Í augnablikinu veit ég ekki
hvernig veröldin á eftir að snúast
án þín, en við, fallega fjölskyldan
okkar, ætlum að hjálpast að og
halda þinni fallegu minningu á
lofti. Stelpurnar þínar yndislegu,
afalingarnir okkar og tvíburarnir
mínir sem þú tókst alltaf sem
þínum og varst svo góður. Við
elskum þig öll og það gera líka
svo margir fleiri. Þú varst ríkur
af góðu fólki og við vorum svo rík
að eiga þig. Þess vegna er þetta
svo óbærilegt.
Það er svo margt sem mig
langar að segja en um leið á ég
engin orð. Þú studdir mig í öllu
og hafðir endalausa trú á mér. Þú
lyftir mér upp. Þú varst stóra
ástin mín, kletturinn minn og
besti vinur.
Að eilífu ástin mín – þín
Adda María.
Elsku pabbi minn, ég trúi ekki
að ég sitji hérna og skrifi minn-
ingargrein um þig. Þú varst svo
mikið meira en bara pabbi minn
og svo mikið meira en bara afi
strákanna. Ég tek sambandi okk-
ar með miklu þakklæti, tíminn
okkar var dýrmætur og mér
fannst við nýta hann vel. Mörg-
um sinnum á dag horfi ég á húsið
þitt út um gluggann í von um að
sjá þig, og tek upp símann því
mig langar að hringja í þig.
Ég er þakklát fyrir allar góðu
minningarnar sem ég á um okk-
ar tíma og þakklát hvað við gerð-
um mikið saman. Ég man þegar
ég var sex ára úti í garði að reyna
að búa til snjókarl og þú stökkst
út og aðstoðaðir mig í bleikum
pólóbol. Ég man enn aðdáunina
þegar ég horfði á þig, hvað þú
varst mikið heljarmenni að verða
ekki einu sinni kalt.
Í einni minningunni er ég í
nýjum handboltabúningi inni í
stofu þar sem við æfðum finturn-
ar þangað til ég náði þeim. Þarna
fann ég strax fyrir áhuga þínum
á öllu sem ég tók mér fyrir hend-
ur. Þegar ég byrja svo í frjálsum
þá sátuð þið mamma alltaf í stúk-
unni að hvetja mig og þú með
myndavélina, svo settumst við
niður og skoðuðum hlaupastílinn
og hvað ég þyrfti að gera til að
bæta mig og vinna. Fyrir keppn-
ir ræddum við hárgreiðslur og
naglalakk, þú fléttaðir mig fyrir
stór mót og teiknaðir íslenska
fánann eða FH-merkið á negl-
urnar og oft á vinkonum mínum
einnig. Eitt árið vildum við hafa
hringi í nöglunum, þá varst þú
klár með borvélina á lofti og
græjaðir það.
Sama hvað ég tók mér fyrir
hendur þá fékk ég alla athygli
þína og þú tókst alltaf þátt,
hlustaðir á hugmyndirnar, tókst
við þeim og hugsaðir útfærslur á
þeim. Þú dróst aldrei úr mér, ég
fann bara fyrir stuðningi þínum.
Afi Daníel lést þegar ég var
ung og þú sagðir mér að þú
syrgðir að ég fengi ekki tíma
með afa, þegar strákarnir mínir
fæddust þá baðstu um afadag
einu sinni í viku sem við gerðum í
11 ár, þú sagðist vera afi í fullu
starfi og það sáu allir. Oft heyrði
ég strákana kalla þig „pabba“ og
brosið þitt sýndi mér hvað þér
leið vel með það. Þetta áfall skil-
ur eftir svo stórt skarð í lífi okk-
ar.
Elsku pabbi minn, við söknum
þín mikið og munum gera alla
tíð. Ég veit við verðum í lagi, við
munum læra að lifa með þessu
einn daginn. Við eigum margar
góðar og skemmtilegar minning-
ar um frábæran pabba og afa
sem við munum halda á lofti. Ég
veit þú treystir mér í næstu
verkefni og ég mun standa mig í
þeim, fyrir okkur og fyrir þig.
Ég er þakklát fyrir allar góðu
minningarnar, að þú kysstir og
knúsaðir okkur alltaf bless. Ég
veit þú passar upp á okkur.
Elskum þig svo mikið elsku
pabbi minn
Þín
Silja Úlfarsdóttir.
Elsku pabbi minn. Mér finnst
ótrúlegt að vera að skrifa þessa
minningagrein þar sem ég hélt
að þetta myndi aldrei gerast. Því
eins og í öllum bardögunum á
víkingahátíðinni rísa allir upp í
lokin.
Elsku pabbi minn, ég er svo
ótrúlega þakklát og stolt að vera
dóttir þín og eiga allar þessar
ævintýralegu minningar. Að fá
að vera með þér sem víkingur á
hverju ári síðan ég var barn er
nokkuð sem við munum alltaf
eiga saman og ég mun halda upp
á 17. júní í víkingafötunum eins
og við höfum alltaf gert. Það var
svo margt sem við brösuðum
saman eins og að smíða skart-
gripi, síga eftir eggjum, klifra
upp stiga og tína egg í klettun-
um og svo bauðstu upp á harð-
soðin egg sem þú sauðst í hver-
unum á leiðinni heim.
Eftirminnilegasta ferðin er þeg-
ar við fórum að veiða lunda á lít-
illi eyju og við Hafdís frænka
vildum bara bjarga lundunum og
klappa þeim en þið bræður vor-
uð á öðru máli. Einnig er mér
ofarlega í huga fluguveiði í Þing-
vallavatni sem við vorum nýbúin
að plana að við ætluðum að gera
aftur í sumar.
Þú varst alltaf til staðar fyrir
mig og sýndir öllu sem ég gerði
svo mikinn áhuga. Hvort sem
það voru skrítnar hugmyndir um
eitthvað sem mig langaði að
smíða eða búa til, hvernig ég
ætti að hlaupa hlaupin mín eða
hvernig ég ætti að gefa upp í
blakinu. Þú mættir á öll mót,
alltaf, líka þegar 28 ára ég ákvað
að keppa í blaki, þá varst þú
mættur í stúkuna að hvetja.
Það var alltaf hægt að hringja
í þig og þú varst tilbúinn til að
hjálpa, fullur af hugmyndum og
góðum ráðum, tilbúinn í að
hjálpa með öll verkefni eða til-
efni og þú reddaðir því alltaf.
Ég mun alltaf sakna þess að
þú hringir í mig og spyrjir: „Áttu
kaffi?“, „viltu koma að veiða?“
eða „heyrðu, ég var að pæla …“
og alls konar hugmyndir eða
góðar minningar urðu til.
Ég er svo innilega þakklát
fyrir þann tíma sem ég átti með
þér og þær minningar sem við
bjuggum til saman og ég mun
hugsa til þín alltaf þegar ég bý
til fleiri minningar.
Takk fyrir allt pabbi minn.
Elska þig.
Alltaf þín,
Sara Úlfarsdóttir.
Elsku Úlfar okkar. Frá því við
kynntumst þér fyrst hefur þú
alltaf verið stór hluti af lífi okkar.
Okkur hefur alltaf þótt vænt um
þig og vitum hvað þú hefur alltaf
verið stoltur af okkur. Þú hefur
haft svo mikil áhrif á okkur í
gegnum tíðina og svo margt sem
þú hefur kennt okkur sem mun
nýtast okkur gríðarlega, eins og
þegar þú kenndir okkur að setja
upp hillur, mála vegg, jafnvel
setja upp pall, ásamt mörgu öðru.
Minningarnar eru margar og
góðar. Ferðalögin, veiðiferðirn-
ar, víkingastússið og svo auðvitað
íþróttirnar. Þú mættir alltaf á öll
mót hjá okkur og röddin þín var
oft sú eina sem við heyrðum af
pöllunum og það hvatti okkur
áfram. Þú reyndist okkur alltaf
svo vel og tókst okkur eins og við
værum þín.
Við trúum því varla að þú sért
ekki lengur hjá okkur. Okkur
þykir það ósanngjarnt að fá ekki
að eignast fleiri minningar með
þér.
Takk fyrir allt elsku Úlfar, við
elskum þig og söknum þín mikið.
Þín að eilífu,
Melkorka Rán og
Kormákur Ari.
Það tekur á að setjast niður og
skrifa minningargrein um mann
sem gaf svo mikið og var svo mik-
ilvægur í lífi okkar allra. Gjaf-
mildari og lífsglaðari manni mun
ég aldrei kynnast og söknuðurinn
er rétt að byrja. Ég get ekki talið
upp öll þau skipti sem ég bað þig
að hjálpa mér og alltaf komstu.
Manni fannst eins og það væri
allt hægt, Úlfar kemur og hann
græjar þetta með okkur. Hvað
sem var, það skipti engu máli,
draga bíl eða setja upp innrétt-
ingar. Þú áttir alltaf svar eða ráð
við hverju sem ég átti í vandræð-
um með. Ég er svo þakklátur fyr-
ir vinskapinn, fyrir að vera alltaf
velkominn. Það að eiga hauk í
horni eins og þig er það dýrmæt-
asta sem nokkur getur átt og ég
er svo þakklátur fyrir að hafa átt
þig sem tengdapabba í öll þessi
ár.
Við áttum svo marga veiðitúra
eftir, svo margar viðgerðir eftir,
svo margt bras og bauk eftir. Ég
átti eftir að læra svo margt,
spyrja að svo mörgu. Þú áttir eft-
ir að kynnast börnunum okkar,
sýna þeim ást, umhyggju og aga.
Kenna þeim að veiða, tálga og
taka þau með í víking. Við áttum
samt svo margar gleðistundir,
við ár og vötn, á skotvellinum og
uppi á heiði, á fótboltavellinum, á
áramótunum með rauðvínsglas, á
Ölduslóðinni og í Skógarhlíðinni.
Ég á þér svo margt að þakka
en ég tek það með mér inn í fram-
tíðina og hugsa til þín í hvert
skipti sem ég set skrúfu í vegg
eða málningu í pensil og veit að
mér liði betur með þig við hliðina
á mér. Ég mun reyna að segja
alltaf já þegar aðrir þurfa aðstoð
vegna þess að það er það sem þú
gerðir, við reddum þessu.
Takk fyrir að taka mér opnum
örmum þegar að ég var bara ung-
lingur að byrja að hitta Söruna
okkar. Ég gleymi því aldrei.
Sambandið milli þín og Söru er
svo fallegt og sterkt, hún er svo
stolt af því að vera dóttir þín.
Mér þykir svo vænt um okkar
vinskap og samband. Ég fékk
besta tengdapabba í heiminum.
Ég verð alltaf að bíða eftir símtali
frá þér sem var ekki lengra en
„áttu kaffi?“. Ég á eftir að sakna
þess mest að sitja með þér heima
eða heima hjá ykkur Öddu,
drekka kaffi og kjafta.
Þinn kútur og félagi,
Þorkell (Kalli).
Elsku afi, við elskum þig mjög
mikið!
Við munum sakna að vera með
þér. Okkur finnst gaman að
smíða með þér og höfum smíðað
svolítið síðustu daga í bílskúrn-
um þínum (við kláruðum verk-
efnin).
Við elskuðum að vera víkingar
Úlfar Daníelsson
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
VIÐ ÞJÓNUM ALLAN SÓLARHRINGINN
Útfararþjónusta
í yfir 70 ár
Sálm. 86.5
biblian.is
Þú, Drottinn,
ert góður og fús
til að fyrirgefa,
gæskuríkur öllum
sem ákalla þig.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
GUÐMUNDUR JÓNSSON
skipstjóri,
Skipalóni 26, Hafnarfirði,
lést á líknardeildinni í Kópavogi
miðvikudaginn 29. júlí.
Ruth Árnadóttir
Jón Örn Guðmundsson Bríet Jónsdóttir
Guðrún Guðmundsdóttir Guðmundur Árni Guðrúnarson
Daniel Guðmundur Nicholl Svanhildur Lísa Leifsdóttir
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
HÁKON MAGNÚSSON
skipstjóri og útgerðarmaður,
lést á LHS sunnudaginn 2. ágúst.
Útför verður auglýst síðar.
Rósa Sigurðardóttir
börn og fjölskyldur þeirra
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARÍA SIGRÍÐUR ÁGÚSTSDÓTTIR,
Didda á Tjörn,
áður til heimilis í Æsufelli 2, Reykjavík,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði sunnudaginn
8. mars. Útförin fer fram frá Garðakirkju mánudaginn 10. ágúst
klukkan 13 og er athöfnin einungis fyrir allra nánustu í ljósi
breyttra aðstæðna.
Margrét Haraldsdóttir Conny Larsson
Ágúst Haraldsson Helga Sigurðardóttir
Anna María Larsson Philip Åstmar
Hannes Axel Larsson Aleksandra Obeso Duque
María Sigríður Ágústsdóttir
Margrét Lóa Ágústsdóttir
Edda María Åstmar
Elsku Baldur.
Með mikilli sorg í hjarta kveð ég þig í
dag, ég veit að þú ert kominn á góðan stað.
Vaki, vaki auga guðs og gæti
góða, veika, litla barnsins þá.
Sofðu, sofðu! Sorgin græti,
sonur ljúfi, aldrei þína brá.
(Benedikt Þ. Gröndal)
Þinn vinur
Magnús Andri.
Baldur Bjarnarson
✝ Baldur Bjarnarson fæddist 21. mars2003. Hann lést 26. júlí 2020.
Baldur var jarðsunginn 5. ágúst 2020.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar