Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.08.2020, Blaðsíða 16

16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23.8. 2020
F
rændur okkar Írar ráku landbún-
aðarráðherrann sinn í gær fyrir að sýna
kórónuveirunni ekki tilhlýðilega virð-
ingu. Reyndar var ástæðan sögð vera sú
að hann hefði afhjúpað dómgreindar-
leysi sitt. Eins og alþekkt er þurfa
menn ekki að afhjúpa dómgreindarleysi nema einu
sinni til að fá örðugan stimpil í lífskladdann.
Og það er gild ástæða til þess. Þetta er allt annað en
margvísleg afbrot af ýmsu tagi. Þarna gæti hafa opin-
berast persónugalli sem gæti birst aftur og aftur og
ætíð þegar menn ættu þess seinast von. Það kann því
að verða meiriháttar hömlun og ekki síst fyrir þá sem
fara með völd og ábyrgð að opna á glufu dómgreindar-
skorts.
Ríkisstjórn innan marka.
Áhyggjur af öðru
Töluverð fréttagleði braust út þegar upplýst var að ís-
lenska ríkisstjórnin hefði fengið sér dögurð á prýðilegu
hóteli, kenndu við Rangá, á fallegum degi eftir vinnu-
fund sinn í sveitinni.
Menn geta haft þá skoðun að þetta hafi verið óheppi-
legt, en það er þá þyngsti dómur sem hægt er að fella
um atvikið og ekki verður séð að efni séu til þess.
Ekkert bendir til annars en að ríkisstjórnin, og þeir
sem skipulögðu atvikið í hennar þágu, hafi gætt eðli-
legrar varúðar. Erlendir aðilar lokuðu landinu og
ákváðu mánuðum síðar að opna það aftur og innlend
stjórnvöld brugðust við af því afli sem tiltækt var.
Hver maður gat þó séð á því sem þá var í farvatninu
að fráleitt væri að ætla að halda landinu veiruhreinu í
framhaldinu.
Fréttir voru sagðar um að Rúmenar sem hingað
komu í misgóðum tilgangi hefðu ekki verið vaktaðir
vegna þess að þeir komu ekki beint frá Rúmeníu en
höfðu skipt um vél. Sú afsökun sagði svo sem ekki alla
söguna, en þó sláandi stóran hluta hennar.
Hrópað á stóra
stefnumarkandi ákvörðun
Öðru hvoru heyrum við öll frá „yfirvöldum“ að við
verðum að búa okkur undir að lifa við veiruna um all-
langa hríð, jafnvel mörg misseri. Ekki er ljóst hvað
þetta þýðir á mannamáli. Freistandi er að líta á þetta
tal sem ábendingu um að við verðum að grípa næsta
kostinn á eftir „hjarðónæminu“ sem rætt var um og
einhenda okkur í að fletja út yfirferð veirunnar og
segja það upphátt og gæta þá einungis þeirra sem
varnarlausastir eru. Því það er næstum óhugsandi að
þetta þýði að við gætum þurft að skella hundruðum
eða þúsundum manna reglubundið í fjölbreyttar teg-
undir af sóttkví, sem sífellt verður ólíklegra að haldi,
af því að við séum enn að reyna að gera landið al-
gjörlega veirulaust. Taka verður af skarið ekki
seinna en strax.
Á meðan svo margar óljósar ráðagerðir og mark-
mið eru uppi á borðinu, verður sífellt óhægara að
sameina þjóðina um viðbrögð. Vonandi hefur ríkis-
stjórnin rætt einmitt það úrlausnarefni á þessum
fundi sínum, þegar hún horfði vonglöð austur yfir
fengsælustu veiðiá landsins, með leiktjöld allt um
kring, skartandi Heklu, Tindfjöllum, Eyjafjallajökli,
Vestmannaeyjum og fleiri perlum sem hinn mikli
heimshönnuður ákvað af örlæti sínu að hafa á þessum
stað, til að gleðja Sæmund fróða, Snorra Sturluson í
fóstri og öldum síðar jöfurinn Jochumsson og okkur
öll hin sem höfum átt þarna lengri eða skemmri dvöl
frá því að land byggðist. Hafi á þessum fundum þar
syðra verið mörkuð skiljanleg leið sem fólkinu verður
boðið, með sannfærandi rökum, að fylgja héðan í frá,
þá hefur engu verið kastað þar á glæ. Við skulum sjá
hvað gerist.
Glittir í Biden
Vestur í Bandaríkjunum var Joe Biden sóttur í kjall-
arann og látinn lesa ræðu af spjöldum sem saminn
hafði verið á texti ofan í hann.
Forsetinn, andstæðingur hans, er óþægur sínum
mönnum, enda sannfærður um að enginn eigi hægara
með að komast inn fyrir skelina á löndum sínum en
hann sjálfur. Örpóstar hans sem sendir eru út um
miðja nótt hafa svo sannarlega iðulega náð um-
ræðunni svo ekkert annað kemst að, þótt hinu sé ekki
að neita að stundum þarf nokkra snúninga fjölda að-
stoðarmanna hans til að koma tilverunni á beinu
brautina aftur.
En fjendur hans á áróðursstöðvunum, sem fyrir
löngu eru hættar að segja fréttir, hafa ekki fyllilega
náð að nýta þessi tæpu 4 ár til að læra á spilverkið
Trump.
Þegar þeir eru rétt búnir að vekja upp sárhneyksl-
aða menn um öll Bandaríkin til að fordæma hin
„hræðilegu“ ummæli forsetans eru komin önnur úr
sömu átt og um allt annað, sem þarf að fara í strax
svo að áhangendur stöðvanna, sem hefur fækkað
verulega, komi henni heim og saman, áður en sú
þriðja birtist.
En vandamálin við ræðuna sem Joe Biden kreisti
upp úr sér og kjallaranum þola illa skoðun. Hann var
að sjálfsögðu með kafla um það hve Trump væri
vondur og vafalaust að samherjar hans og stuðnings-
menn vildu endilega fá að heyra um það, þótt þar
væri ekkert nýtt. En svo fóru hjólin undir Biden að
spóla í eðjunni. Biden benti nefnilega á að hann, Bi-
den, væri maður lausna og breytinga. Það var ekki
fallega gert að láta Biden segja þetta um sjálfan sig
við þá sem eru á miðjum aldri eða meira. Biden hefur
verið í fremstu röð bandarískra stjórnmála í 47 ár.
Allan þann tíma hefur hann aldrei snert það að kall-
ast brautryðjandi eða burðarklár nýrra tíma. Jú,
Obama fól honum að sjá um málefni Úkraínu og Kína
fyrir sína hönd og Bandaríkjanna. Hann var þá iðju-
samari en endranær því að hann kom Hunter syni
sínum að á launaskrá hjá báðum og sá er þar enn og
hefur haft óheyrilegar upphæðir upp úr krafsinu,
þótt vafist hafi fyrir öllum, og er Biden þá meðtalinn,
að útskýra hvað sonurinn hefði fram að færa í þau
verkefni og fyrir þennan rosalega reikning.
Hunter Biden var látinn segja nokkrar setningar á
flokksþinginu svo að ekki yrði hægt að saka flokkinn
um að fela hann. Hunter sagði þar að Joe Biden væri
ekki maður sem ylli mönnum vonbrigðum og þótti
áheyrendum hann trútt um tala frá eigin brjósti. Ein-
hverjir nefndu í framhaldinu hvort ekki væri örugg-
ara að hafa Hunter næstu vikurnar í kjallaranum
með þeim gamla til að afstýra slysum beggja.
En veiran er höfð sem afsökun fyrir því að hafa
þurfi Biden í margra mánaða sóttkví á meðan allir
aðrir eru í kosningabaráttu.
Og svo er því slegið fram sem bónus að veiran sé
auðvitað Donald Trump og aumingjadómi hans að
kenna. En Trump er á fleygiferð alls staðar og er
raunar skammaður fyrir að ganga ekki um með grím-
ur. Fróðlegt verður að sjá hvernig þessi mál öll eiga
eftir að þróast.
Veiran óræða,
Ronnie Sullivan,
Wood og bunker B
’
Því það er næstum óhugsandi að þetta
þýði að við gætum þurft að skella hundr-
uðum eða þúsundum manna reglubundið í
fjölbreyttar tegundir af sóttkví, sem sífellt verð-
ur ólíklegra að haldi, af því að við séum enn að
reyna að gera landið algjörlega veirulaust.
Taka verður af skarið ekki seinna en strax.
Reykjavíkurbréf21.08.20