Morgunblaðið - Sunnudagur - 23.08.2020, Síða 29

Margar fleiri týpur mætti tína til
úr Boston Legal en höldum okkur
við eina aukapersónu á hvern þátt.
Annað væri svindl.
Talandi um róf, þá kemur Sheila
Jackson úr bandarísku útgáfunni af
spédramanu Shameless upp í hug-
ann. Hreint gull af konu og reiðubú-
in að greiða götu hvers einasta
manns í hvívetna. Það var bara eitt
vandamál; Sheila var með fóbíu
gagnvart því að fara út úr húsi.
Fylltist móðursýkislegri skelfingu
þá sjaldan þær snúnu aðstæður
komu upp. Það kom sér vel fyrir
okkar mann, Frank Gallagher, sem
gerðist eins konar samþykktur hús-
tökumaður hjá Sheilu um hríð, gegn
því að reka fyrir hana eitt og eitt er-
indi úti í bæ. Svo endaði hann auð-
vitað undir voðum með henni – eins
og vill verða með flestar konur sem
hann kemst í kynni við. Kemst, segi
ég í nútíð, en ein sería er eftir af
Shameless. Góðu heilli.
Svo við missum okkur ekki alveg í
jaðarsettu fólki (mér hættir ósjálf-
rátt til þess) þá skulum við snöggv-
ast venda kvæði okkar í kross. Láta
hugann reika til Vestur-Þýskalands
heitins og þáttanna góðu um Der-
rick rannsóknarlögregluforingja.
Harry Klein er kannski ekki beint
aukapersóna en hann var samt eins
konar vængmaður hjá Derrick og
því látum við það sleppa. Kurteisari,
ábyggilegri og upplitsdjarfari mað-
ur er vandfundinn í sjónvarpi, að
ekki sé talað um hvernig hann knús-
aði hjörtu húsmæðra um allan hinn
siðmenntaða heim. Þeir búa þá ekki
til lengur, menn eins og Harry
Klein.
Aðþrengdar eiginkonur bjuggu að
alls kyns kynlegum kvistum og of-
boðslega erfitt verk að gera upp á
milli. Ég ætla samt að gerast svo
djarfur að velja Edie Britt; vinkon-
una sem í reynd stóð alla sína
hunds- og kattartíð utan klíkunnar á
Bláregnsslóð. Nú verðlauna ég mig
með marmarakökusneið fyrir að
muna hvað gatan hét – án þess að
gúggla. Edie var skemmtilega ill-
kvittin og úrræðagóð þegar kom að
því að kvelja hinar pæjurnar í hverf-
inu, einkum Susan Mayer, sem hún
lagði fæð á. Eins og við munum fór
illa fyrir Edie Britt en óþarfi að rifja
það nánar upp yfir morgunkaffinu.
Enginn gúmmelaðifýr
Ég veit ekki með ykkur en mér
fannst lögreglustjórinn í Miami Vice
alltaf dálítið töff. Hann var ekki
sami gúmmelaðifýrinn og Crockett
og Tubbs, heldur hæglátur muldrari
með erfiða húð; akkúrat týpan sem
ég ber yfirleitt virðingu fyrir.
Ástæðan fyrir því að nafn hans er
ekki enn þá komið fram er sú að ég
er að reyna að muna það meðan ég
skrifa þessar línur. Og það er ekki
að takast. Því miður. Marty Castillo,
hvernig læt ég. Takk Wikipedia!
Hvar getum við endað þennan
pistil annars staðar en í Húsinu á
sléttunni, tárvot en valhoppandi? Og
þið vitið hver! Heldur betur! Nellie
Oleson, hver önnur? Móðir allra
sjónvarpstæfna. Heil þjóð elskaði að
hata Nellie þegar hún tróð hinum
hjartahlýju Ingalls-systrum ítrekað
um tær. Það hreinlega fýkur í mig
við tilhugsunina.
Joð Err hvað ...
Jerry Espenson úr Boston Legal.
Nellie Oleson úr Húsinu á sléttunni.
Sheila Jackson úr Shameless.
Laura Palmer úr Twin Peaks.
23.8. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29
w w w. i t r. i s
L augarnar í Reykjaví k
2m
Höldum
bilinu
ogsýnumhvert
öðru tillitssemi
SYSTRAÞEL Systurnar Alissa og
Jasamine White-Gluz snúa í fyrsta
skipti bökum saman í lagi á nýjustu
plötu hljómsveitar þeirrar síðar-
nefndu, No Joy, sem kom út í vik-
unni. Motherhood heitir platan en
lagið Dream Rats. Systurnar flytja
gjörólíka tónlist, No Joy er svokall-
að „shoegaze“-band en Arch
Enemy, sem Alissa er í, grjótharður
málmur. „„Shoegaze“ er framandi
heimur fyrir mér en systir mín gef-
ur allt í vinnuna og ég fílaði þetta í
tætlur,“ sagði Alissa um samstarfið.
Samstarf White-Gluz-systra
Alissa White-Gluz styður systur sína.
AFP
BÓKSALA 12.-18. ÁGÚST
Listinn er tekinn saman af Eymundsson
1 Verstu kennarar í heimi David Walliams
2
Curious Incident Of The
Dog In the Night Time
Mark Haddon
3
Essential Academic
Vocabulary
Helen Kalkstein Huntley
4 Stjáni og stríðnispúkarnir 6 Zanna Davidson
5
Handbók fyrir ofurhetjur 5
– horfin
Elias/Agnes Vahlund
6 Stormboði Maria Adolfsson
7 Essentials of Chemistry Ýmsir höfundar
8 Inquiry into Life Sylvia Mader
9
Kennarinn sem hvarf
sporlaust
Bergrún Íris Sævarsdóttir
10
Sombína og sumarfríið
við Myrkravatn
Barbara Cantini
1 Aldrei nema kona Sveinbjörg Sveinbjörnsdóttir
2 Aðferðir til að lifa af Guðrún Eva Mínervudóttir
3 Stelpur sem ljúga Eva Björg Ægisdóttir
4 Ungfrú Ísland Auður Ava Ólafsdóttir
5 Tregasteinn Arnaldur Indriðason
6 Þögn Yrsa Sigurðardóttir
7 Hvítidauði Ragnar Jónasson
8 Íslandsklukkan Halldór Laxness
9 Staða pundsins Bragi Ólafsson
10 Heimsljós Halldór Laxness
Allar bækur
Skáldverk og hljóðbækur
Í langþráðu sumarfríi mínu í
Frakklandi hef ég verið að lesa
bókina Extinction eftir Thomas
Bernhard, sem þykir vera hans
magnum opus.
Erfitt er að
útskýra
töfrana sem
felast í skrifum
Bernhard en
hann skrifar í
belg og biðu
og notar ekki
enter-takkann
sem gera bæk-
ur hans lengstu stystu bækur
sem ég hef lesið.
Bækur Bernhards fylgja flestar
svipaðri formúlu þar sem sjálf
atburðarásin skiptir ekki höfuð-
máli. Aðalpersóna sögunnar lít-
ur um öxl og gerir upp skoðanir
sínar á öllu milli himins og jarð-
ar. Lýsingarnar einkennast jafn-
an af mikilli andúð, hatri og
hryllingi þar sem öll sund eru
lokuð.
Þetta myndi varla teljast lýs-
ing á uppörvandi lestri en höf-
undinum væri hægt að lýsa sem
bókmenntalegu skrímsli með
svarta beltið í tuði.
Að mínu mati er þó ákveðin
útrás fólgin í því að lesa texta
Bernhards.
Líkja má lestrinum við eins
konar leiðslu.
Hér fyrir neðan er áhugavert
brot úr bókinni í lauslegri þýð-
ingu.
„Ég hef aldrei átt myndavél.
Ég fyrirlít fók sem gengur um
með myndavélar lafandi um
hálsinn og er í sífelldri leit að
næsta viðfangsefni. Hversu
kjánalegt! Allan tímann er þetta
fólk algjörlega ómeðvitað, hel-
tekið af því að sýna sig á eins
smekklausan hátt og hægt er.
Það eina sem það nær á end-
anum að festa á filmu er hrylli-
leg bjögun á viðfangsefninu sem
hefur enga stoð í raunveruleik-
anum, bjögun sem þau sjálf bera
ábyrgð á. Ljósmyndun er
ósmekkleg fíkn sem hægt og
örugglega er að ná tökum á
mannkyninu, sem ekki aðeins
heillast af tálsýninni heldur er
ofurselt henni, og þegar fram
líða stundir mun fólk, vegna út-
breiðslunnar, taka falska ljós-
myndaheiminn fram yfir raun-
veruleikann. Þeir sem stunda
ljósmyndun eru sekir um einn
versta glæp sem hægt er að
fremja – að afskræma náttúr-
una.
Fólkið á ljósmyndunum eru
eins og aumkunarverðar dúkkur,
afmyndaðar og óþekkjanlegar,
og stara inn í miskunnarlausa
linsu sem er fráhrindandi og
heilalaus. Ljósmyndun er grunn
ástríða sem náð hefur fótfestu
alls staðar, sjúkdómur sem hrjá-
ir gjörvallt mannkyn og er ekki
lengur hægt að uppræta. Upp-
hafsmaður ljósmyndunar sem
listform fann því upp ómann-
úðlega skopmyndalist sem er
fullkomin bjögun á náttúru og
mannverum til minnkunar.“
BENEDIKT SKÚLASON ER AÐ LESA
Bókmenntalegt skrímsli
með svarta beltið í tuði
Benedikt
Skúlason er
lögfræðingur.