Morgunblaðið - 17.09.2020, Blaðsíða 61

DÆGRADVÖL 61
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 2020
www.flugger.is
Mött
Gæðamálning
í öllum litum
Auðvelt
að þrífa
„BÍDDU? ERT ÞAÐ EKKI ÞÚ SEM ERT
ALLTAF AÐ SEGJA AÐ ÞAÐ EIGI AÐ VERA
SKEMMTILEGT AÐ VERSLA?”
„VIÐ GETUM EKKI HANGIÐ HÉR Í ALLAN
DAG. ÞAÐ HLÝTUR AÐ VERA BILAÐ.”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... að vera alltaf með
hann í huga.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
VOFF! VOFF! VOFF!
VOFF! VOFF! VOFF!
JÓN SKILUR BRAND AR-
ANA MÍNA EKKI HELDUR
SANNLLEIKURINN
MUN FRELSA YÐUR!
SKILNAÐUR GÆTI FRELSAÐ MIG …
SANNLEIKURINN KEMUR MÉR BARA
Í VANDRÆÐI!
Ólöf stundað stundakennslu bæði við
Háskólann á Bifröst og Háskólann í
Reykjavík auk nefndasetu fyrir
Stjórnarráðið.
Ingibjörg Ólöf hefur mjög gaman
af fjallgöngum, klifri, skíðum, vatna-
íþróttum, köfun, sjósundi og stang-
veiði. Einnig stundar hún bæði jóga
og pílates. „Síðan er alveg bráðnauð-
synlegt að fara reglulega á æskuslóð-
irnar í Hrútafirðinum því hvergi er
betra að hlaða batteríin en í firðinum
fagra.“ Þá er fjölskyldan og sam-
verustundir með vinum eitt helsta
áhugamálið þessa dagana, enda hef-
ur nýfædd dóttir bæst í fjölskylduna.
Fjölskylda
Sambýlismaður Ingibjargar Ólaf-
ar er Otto Henrik Klerck Nilssen, f.
31.10. 1977. Hann er sjálfstætt starf-
andi ráðgjafi. Foreldrar hans eru
Nils Bjørn Nilssen, f. 9.8. 1939, og
Anna Margaret Nilssen, f. 7.3. 1944.
Dóttir Ingibjargar Ólafar og Ottos
Henriks er Anna Margaret Ólöf Ingi-
bjargardóttir-Nilssen, f. 3.9. 2020.
Fyrir átti Otto dótturina Charlotte
Juliu Nilssen, f. 20.2. 2007.
Systkini Ingibjargar Ólafar eru
Benedikt Sævar, f. 13.9. 1948, búsett-
ur í Kópavogi, Ingi Björn, f. 20.6.
1952, d. 3.12. 1954, Jón Ólafur, f. 20.6.
1952, búsettur á Selfossi, Atli, f. 12.7.
1961, eigandi bifreiðaverkstæðisins
Betri bíla, Skeifunni, búsettur í
Reykjavík, og Birna, f. 1.10. 1963,
kennari við Kópavogsskóla, búsett í
Reykjavik.
Foreldrar Ingibjargar Ólafar eru
Vilhjálmur Ólafsson, f. 31.7. 1922, d.
8.1. janúar 2007, og Ólöf Björns-
dóttir, f. 14.12. 1926, búsett í Reykja-
vík. Þau voru bændur á Kollsá II í
Hrútafirði þar til þau brugðu búi árið
1995.
Ingibjörg Ólöf
Vilhjálmsdóttir
Ólöf Helgadóttir
bóndi og húsfreyja í Huppahlíð í Miðfi rði
Jón Jónsson
frá Kollafossi, bóndi í
Huppahlíð í Miðfi rði
Ingibjörg Jónsdóttir
frá Huppahlíð í Miðfi rði,
húsfreyja í Reynhólum í Miðfi rði
Ólöf Björnsdóttir
bóndi og húsfreyja á Kollsá II
í Hrútafi rði, síðar í Reykjavík
Björn Guðmundsson
frá Reynhólum í Miðfi rði,
reglulegur greinarhöfundur í Húna
Þorbjörg Jónasdóttir
húsfreyja Reynhólum í Miðfi rði
Guðmundur Jóhannesson
síðast bóndi á Reynhólum í Miðfi rði
Kristín Ólafsdóttir
Feldís Lilja Óskarsdóttir
lögmaður Megin
lögmannsstofu
Jóhannes BjörnssonBjörn Jóhannesson
lögmaður Megin
lögmannsstofu
Sigríður Kristjánsdóttir
húsfreyja á Valdasteinsstöðum í Hrútafi rði
Jón Jónsson
bóndi á Stóru-Hvalsá í
Hrútafi rði, lengst búsettur
á Valdasteinsstöðum
Jóna Jónsdóttir
frá Stóru-Hvalsá í Hrútafi rði,
húsfreyja á Hlaðhamri í Hrútafi rði
Þorsteinn Ólafur Þorsteinsson
bóndi á Hlaðhamri í Hrútafi rði,
síðast búsettur í Bæjarhreppi
Ingibjörg Bjarnadóttir
bóndi og húsfreyja á
Hlaðhamri í Hrútafi rði
Þorsteinn Þorsteinsson
bóndi á Hlaðhamri í Hrútafi rði
Úr frændgarði Ingibjargar Ólafar Vilhjálmsdóttur
Vilhjálmur Ólafsson
bóndi á Kollsá II í Hrútafi rði, síðar í Reykjavík
Margar eru „furður veraldar“og vel kveðið á Boðnarmiði, -
Kristján H. Theódórsson yrkir:
Margan sá ég mann á beit,
merar bílum aka.
Moggann las ein galvösk geit,
gerð var þessi staka.
Ólafur Stefánsson segir í pósti til
mín: „Í Íslandssögu Hriflu-Jónasar,
sem við lærðum í barnaskóla, segir
að Jónas Hallgrímsson hafi gengið
um götur Reykjavíkur á sunnudög-
um klæddur heiðbláum frakka með
gylltum hnöppum. Slíkt gleymist
ekki. Annars las ég stælingu Steins,
„Skáld er ég ei og innblástrunum
fækkar“, áður en ég þekkti Huldu-
ljóð. Hér er enn ein stæling“:
Í Öxnadalnum enn þeir muna skáldið,
sem orti’ um Huldu og smalann fegurst
ljóð,
og Eggert sem var afturgenginn dáldið
en ennþá náði’ að heilla þrýstið fljóð.
Ef ennþá Jónas arkar þessa móa,
á últrabláum frakka’ með hnappafjöld,
eins og fyrrum finnur harma nóga,
sem fylgja okkur inn í nýja öld.
Mér er rótt, því Mogginn ekki lýgur,
munda penna, renni mér á flot,
í mærðarljóði, meðan krónan sígur,
og mæddur ferðabransinn óttast þrot.
Veiruskrattinn skelfir allt sem lifir
skuldahalinn lengist endalaust,
heimsbyggðinni hangir stöðugt yfir,
heimtar fórnir, sumar, vor og haust.
Á Boðnarmiði vísar Sigurlín Her-
mannsdóttir í frétt í Mbl.: „Kim seg-
ir mér allt. Sagði mér allt,“ sagði
Donald Trump, forseti Bandaríkj-
anna, - „Á trúnó“:
Í Kóreu Kim Jong-un stynur
á knén hann til skrifta nú hrynur.
Við ljótustu málin
þá losna mun sálin
því Trump er hans trúnaðarvinur.
Gunnar J. Straumland kveður
„hringhend og oddhend sléttubönd
um veðurhorfur á afréttum“:
Bylur gólar, frerans fól
fimbul tólin hafa.
Dylur sólu skuggans skjól,
skaflar bólin grafa.
Lesin afturábak:
Grafa bólin skaflar, skjól
skuggans sólu dylur.
Hafa tólin fimbul fól,
frerans gólar bylur.
Gömul vísa í lokin:
Útá sjó við ýtum nú
öldukjóa státnum.
Við skulum róa vaskan þrjú
vel á mjóa bátnum.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Furður veraldar og
heiðblár frakki