Morgunblaðið - Sunnudagur - 13.09.2020, Blaðsíða 13

enda á garðurinn sér langa og merkilega
sögu,“ segir hún og sýnir blaðamanni dásam-
legar brúðarmyndir sem eru eins og úr ævin-
týraveröld.
„Svo þegar við vorum að leggja af stað heim
til Íslands var ég alveg viss um að ég væri
ólétt. Ég fann það á mér,“ segir hún og segist
hafa fengið staðfestingu á því við heimkomuna.
„Við fórum svo í sónar og þá er okkur sagt að
ég sé líklegast með utanlegsfóstur. Það var auð-
vitað áfall og við tók tveggja daga rannsókn.
Okkur var sagt að mögulega þyrfti ég að fara í
aðgerð til að fjarlægja annan eggjaleiðarann.
Nokkrum dögum síðar var ég svo kölluð inn í
aðra skoðun og þá sást fósturvísir. Hins vegar
var enginn hjartsláttur greinanlegur og við vor-
um því beðin um að koma aftur viku seinna. Við
krossuðum fingur að þetta litla líf myndi dafna.
Í þriðju skoðuninni var okkur svo sagt að ég
gengi með tvíbura,“ segir hún og þó að það hafi
tekið smá tíma að melta þessar fréttir var
gleðin að vonum mikil,“ segir hún.
„Tindur og Stormur fæddust svo í mars
2019 og enn eru þeir stöðug uppspretta gleði
en eiga eflaust líka eitthvað í baugunum og
gráum hárum sem við foreldrarnir skörtum, “
segir hún og brosir.
„Við vorum komin með eldinn og ísinn og
vantaði bara loftið og jörðina,“ segir Ragnhild-
ur, en fyrir eiga þau fyrrnefndu Eldeyju,
fædda 2010, og Jökul, fæddan 2013.
„Nöfnin lýsa tvíburunum ágætlega; Tindur
er mjög jarðtengdur og yfirvegaður
á meðan Stormur er skapmeiri,“
segir hún.
Það er alltaf líf og fjör á heimilinu,
að sögn Ragnhildar, enda nóg að
gera með fjögur börn og báðir for-
eldrarnir í krefjandi störfum, en
Haukur Ingi vinnur hjá Sidekick-
Health sem er íslenskt heilbrigð-
istæknifyrirtæki.
Öldin var önnur
Ragnhildur Steinunn hefur snert á
fjölbreyttum og ólíkum verkefnum á
sínum náms- og starfsferli.
„Ég er með B.Sc. í sjúkraþjálfun en
hef aldrei unnið við það. Þegar ég var
að klára námið og var í verknámi á
Landspítalanum, starfaði ég á sama
tíma bæði í Kastljósinu og kynnti
Söngvakeppnina. Þá lenti ég iðulega í
því að gamla fólkið á spítalanum sagði;
„þú ert svo lík þessari stelpu sem ég
sá í Kastljósi í gær!“ án þess að átta
sig á að um sömu manneskju væri að
ræða,“ segir Ragnhildur og hlær.
„Það var auðvitað brjálað að gera
en þarna var maður ungur og barn-
laus,“ segir hún.
Fleira tók hún sér fyrir hendur á þessum ár-
um, því eins og margir muna var hún kosin
Ungfrú Ísland árið 2003.
Ragnhildur segist sem minnst vilja tala um
það, enda hefur hún áorkað ýmsu síðan þá sem
hún vilji frekar ræða um.
„Öldin var önnur þá. Ég horfi ekkert til
baka með eftirsjá því allt er reynsla. Ég hef
hins vegar afrekað margt síðan þá og finnst
miklu áhugaverðara að tala um það og miðla
þeirri reynslu.“
Söngvakeppnin vítamínsprauta
Hvernig dastu inn í sjónvarpið, nemi í sjúkra-
þjálfun?
„Ég tók þátt í nokkrum leiksýningum, með-
al annars Fame sem var sett upp í Smáralind-
inni. Þá var bent á mig fyrir prufu í unglinga-
þátt sem hét Ópið. Ég fékk starfið, og varð
einn þriggja umsjónarmanna. Eftir ár í Ópinu
fór ég yfir í Kastjósið þar sem ég öðlaðist gríð-
arlega reynslu. Ég vann með reynslumiklu
fólki og fékk að takast á við fjölbreytt verkefni
og er ég óendanlega þakklát fyrir að hafa feng-
ið það tækifæri,“ segir hún.
„Síðar meir duttu fleiri verkefni á borðið eins
og Söngvakeppnin, Óskalög þjóðarinnar, Dans
dans, dans, Ísþjóðin og beinar útsendingar frá
ýmsum viðburðum. Auk þess vann ég að heim-
ildamyndum líkt og „Ég gafst ekki upp“ og
„Hrafnhildur“ en þar fékk leikstjórinn og fram-
leiðandinn í mér útrás. Við tóku svo verkefni
eins og að ritstýra Hæpinu og öðrum þáttum
sem var virkilega skemmtilegt,“ segir hún.
Söngvakeppnin er eitt af þeim stóru verk-
efnum sem Ragnhildur Steinunn hefur haldið
utan um og leitt nær viðstöðulaust frá árinu
2007 og sinnir enn.
„Í upphafi kom ég inn í Söngvakeppnina
sem kynnir enda hafði ég litla sem enga
reynslu af dagskrárgerð og framleiðslu á þeim
tíma. Hlutverk mitt þar hefur svo breyst með
árunum og hef ég haldið utan um dagskrár-
gerð og kem að flestu sem við kemur keppn-
inni ásamt Rúnari Frey Gíslasyni. Fyrir um
sex árum byrjuðum við markvisst að byggja
keppnina upp og óhætt er að segja að sú vinna
hafi gengið vel. Þetta er algjör vítamínsprauta
inn í janúar og febrúar hjá mér og einstaklega
skemmtileg vinna,“ segir hún.
„Ég hef verið svo lánsöm að fá tækifæri til að
vaxa og þróast í starfi innan veggja RÚV.
Smátt og smátt fékk ég að koma meira að dag-
skrártengdum málefnum sjónvarps og það,
meðal annars, leiddi af sér að ég var ráðin að-
stoðardagskrárstjóri sjónvarps árið 2018; starf
sem ég gegni enn. Það hefur verið lærdómsríkt
að vinna með Skarphéðni Guðmundssyni dag-
skrárstjóra; hann er reynslubolti í faginu og
hefur einstaklega gott nef fyrir góðum hug-
myndum. Við erum sannarlega ólík sem styrkir
okkur sem teymi. Það er mikilvægt að fjöl-
breyttur hópur fólks komi að vali dagskrárefnis
og gerð dagskrárstefnu almannamiðilsins. Það
er magnað að upplifa þá ástríðu og þann áhuga
sem samstarfsfólk RÚV hefur fyrir sínu starfi.
Helgun starfsfólks er auðvitað gríðarlega dýr-
mæt og eitthvað sem stjórnendur þurfa að vera
meðvitaðir um,“ segir Ragnhildur og segir
starfið henta sér fullkomlega.
Þurfum að vera á tánum
Ertu fullkomnunarsinni?
„Ég myndi segja að ég hafi verið það meira
áður. Núna hef ég lært að láta það ekki þvæl-
ast fyrir mér og geri það meðvitað. Ef þú þorir
aldrei að taka skot á markið munt þú aldrei
skora,“ segir hún.
„Það vita allir sem vinna með mér að þegar
ég tek að mér verkefni er ég „all in“. Þau eiga
þá hug minn og hjarta. Ég get legið í tölvunni
til þrjú, fjögur á nóttinni að textaklippa þætti,
skrifa handrit og útfæra viðtalssenur. Þetta er
bæði áhugamál og vinna. Ég held að sumir
geri sér ekki grein fyrir að maður er allt í öllu.
Mér finnst gott að vera með góða yfirsýn yfir
mín verkefni vegna þess að það nærir mig og
auðgar hugmyndaflug mitt,“ segir hún.
Spurð um mannkosti sína og galla nefnir
Ragnhildur að hún sé dugleg og fylgin sér, en
mögulega svolítið þrjósk.
„Ég er örugglega svolítið stjórnsöm á sama
tíma og ég legg mig fram um að vera opin fyrir
tillögum annarra. Við Rúnar Freyr vinnum til að
mynda ofsalega vel saman í Söngvakeppninni og
öðrum verkefnum. Það ríkir gagnkvæmt traust
og við vitum hvar styrkleikar okkar og veikleikar
liggja. Það er ekkert sjálfsagt að mynda svona
samstarf og því þarf að rækta það vandlega.“
Ragnhildur segir að kórónuveiran hafi að
sjálfsögðu haft veruleg áhrif á alla dag-
skrárgerð og sér ekki fyrir endann á því.
„Ég byrjaði að vinna eftir fæðingarorlof um
það leyti sem fyrri bylgja kórónuveirunnar skall
á. Það var auðvitað bæði erfitt og svekkjandi en
um leið rifjaðist upp fyrir mér hvað þetta er
magnað starf og vinnustaður. Á meðan önnur
fyrirtæki þurftu að draga saman seglin þurftum
við á RÚV heldur betur að spýta í lófana. Við
þurftum ekki bara að sinna hlutverki okkar sem
öryggis- og almannavarnir, heldur líka að bregð-
ast á einhvern hátt við skertri afþreyingu í þjóð-
félaginu. Við settum á laggirnar MenntaRÚV
sem var nokkurs konar viðbragð við skertu
skóla- og frístundastarfi og því til stuðnings
framleiddum við þættina Heimavist,“ segir hún.
„Við streymdum beint frá Sinfó og reyndum
að færa fólki menninguna með öðrum leiðum og
eldri borgarar fengu sína leikfimi í gegnum sjón-
varpið. Á þessu nærumst við; að geta brugðist
við þörfum almennings. Við erum auðvitað búin
að leggja línurnar fyrir vetrardagskrána, en í
þessu óvissuástandi er viðbúið að ýmsir viðburðir
falli niður og við þurfum að bregðast við því. Við
þurfum að vera á tánum og spila þetta eftir eyr-
anu. Það eru nýjar áskoranir á hverjum degi.“
Bíð eftir að Balti hringi
Bökkum aðeins; nú hefur þú leikið í kvikmynd-
um líka. Hvernig vildi það til?
„Já, einmitt,“ segir hún og hlær.
„Þegar ég var lítil þá átti ég mér
draum um að verða leikkona og sótti
um hlutverk í Bíódögum, en fékk
ekki. Eftir að hafa tekið þátt í
nokkrum leiksýningum, eins og
Kalla á þakinu og Fame eins og ég
nefndi áðan, leiddi eitt af öðru,“ seg-
ir Ragnhildur.
„Ég var svo beðin um að koma í
prufu fyrir aðalhlutverkið í Astró-
píu. Leikstjóri myndarinnar taldi
mig réttu manneskjuna í hlutverkið,
en mér fannst launin of lág þannig
að ég afþakkaði gott boð. Leikstjór-
inn var hins vegar staðráðinn í að
ráða mig þannig að ég settist aftur
við samningsborðið með framleið-
endum myndarinnar og það tókst að
semja. Í kjölfar þess lék ég í fleiri
kvikmyndum. Það er gaman að
leika; að geta fjarlægst sjálfa sig í
smá stund,“ segir Ragnhildur.
„Ég er ekki menntuð leikkona en
ég er ágæt í að taka leiðsögn. Ef
leikstjórinn er góður er hægt að
galdra ýmislegt fram,“ segir Ragn-
hildur en hún hefur leikið alls í sex
kvikmyndum.
„Nú bíð ég bara eftir að Balti hringi,“ segir
hún og hlær.
Hamingja barna minna
Kaffið er löngu kólnað í bollunum og börnin
þurfa athygli móður sinnar. Við eigum þó eftir
að tala um áhugamálin, þó að ljóst sé að fjöl-
skyldan og vinnan séu áhugamál númer eitt,
tvö og þrjú. En eitt á hug Ragnhildar sem er
algjörlega ótengt vinnu og fjölskyldu.
„Það eru blómin, hin börnin mín; ég elska
blóm,“ segir hún og hlær.
„Mig dreymir um að eignast gróðurhús. Það
er skemmtilegt að segja frá því að ég erfði víst
þennan áhuga frá mömmu minni. Pabbi lét
mig hafa allar gömlu garðyrkjubækurnar
hennar. Mér þykir mjög vænt um það; það
tengir okkur á einhvern hátt,“ segir hún.
„Svo finnst mér æðislegt að fara í göngu- og
hjólatúra. Það er ekki mikið pláss í lífinu fyrir
ræktina þannig að ég reyni að hreyfa mig um
leið og ég get notið samverustunda með fjöl-
skyldunni. Það tekur á að ýta á undan sér tví-
buravagni,“ segir hún kímin.
Ragnhildur nýtur þess að lifa lífinu og njóta
augnablikanna.
„Maður þarf að leyfa sér að taka þátt í eigin
tilveru; það má ekki drekkja sér í vinnu. Lífið
er ævintýralegt ferðalag.“
Spurð um framtíðarplön segir Ragnhildur:
„Langtímaplanið snýr að hamingju barna
minna og að njóta lífsins með þeim. Ég hefði
aldrei ímyndað mér að eignast fjögur börn, ég
sem er alin upp sem einbirni. Ég nýt þess í
botn að vera mamma. Það er vissulega krefj-
andi á köflum en að sama skapi svo mikil betr-
un,“ segir Ragnhildur.
„En svo er það þetta jafnvægi milli vinnu og
fjölskyldu eins og ég nefndi áðan. Þessi dýrk-
un á duglega fólkinu sem vinnur allan sólar-
hringinn er hættuleg. Ég vil að það sé dáðst að
mér fyrir hvernig ég sinni börnum og fjöl-
skyldu; ekki bara vinnunni minni. Það geta
margir leyst mig af í vinnunni en það á enginn
að leysa mig af í móðurhlutverkinu.“
Ljósmyndir/Íris Dögg Einarsdóttir
’Ég vil að það sé dáðst að mér fyrir hvernig égsinni börnum og fjölskyldu; ekki bara vinnunniminni. Það geta margir leyst mig af í vinnunni enþað á enginn að leysa mig af í móðurhlutverkinu.
Ragnhildur og Haukur giftu
sig í ítalskri sveit árið 2018.
Stuttu eftir heimkomuna kom
í ljós að von væri á tvíburum.
13.9. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13