Morgunblaðið - 04.11.2020, Side 16

16 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. NÓVEMBER 2020
✝ Kristinn GuðniRagnarsson
pípulagninga-
meistari fæddist í
Vestmannaeyjum 8.
desember 1962.
Hann lést á heimili
sínu 25. október
2020.
Foreldrar hans
voru Ragnar
Guðnason sjómaður
frá Steini, f. 7. jan-
úar 1942 í Vestmannaeyjum, og
Ásta Kristinsdóttir, f. 8. ágúst
1942 frá Skjaldbreið í Vest-
mannaeyjum.
Kristinn Guðni átti eina syst-
ur, Guðrúnu Bjarnýju, f. 6. októ-
ber 1959 í Vestmannaeyjum.
Eiginmaður hennar var Þor-
varður Vigfús Þorvaldsson, f. 20.
nóvember 1956, d. 9. janúar
2015.
Kristinn Guðni giftist Sesselju
Birgisdóttur, f. 24. janúar 1962 í
Keflavík. Foreldrar hennar voru
Guðrún Guðnadóttir húsmóðir í
Keflavík, f. 3. september 1932, d.
2. apríl 1982, og Birgir Axelsson,
fiskverkandi í Keflavík, f. 21.
ágúst 1932, d. 14. desember
2001.
Börn Kristins Guðna af fyrra
hjónabandi eru: 1) Brynjar Þór,
f. 1988. Kona hans er Helena
Sveinsdóttur VE, Sigurði VE,
Hafliða VE og Suðurey VE.
Hann lærði pípulagnir hjá Grét-
ari Þórarinssyni pípulagn-
ingameistara og fékk meist-
araréttindi 1988. Fluttist til
Keflavíkur og hóf þar störf við
pípulagnir og stofnaði sitt eigið
fyrirtæki, Rörlagningamanninn
ehf., árið 2004. Kristinn Guðni
vann við fyrirtæki sitt til dauða-
dags. Sinnti verkefnum fyrir Líf-
land og fjölda annarra fyr-
irtækja. Síðustu árin var hann
með sitt stærsta verkefni sem yf-
irpípulagningameistari í Hlíð-
arhverfi í Reykjanesbæ þar sem
Bygg reisir fjölda íbúða í blokk-
um, parhúsum og einbýlishúsum.
Þegar mest lét var Kristinn
Guðni með ellefu starfsmenn
sem sáu um þetta viðamikla
verkefni. Því miður náði hann
ekki að ljúka þessu stóra verk-
efni en fyrirtæki hans og starfs-
menn stefna að því að ljúka því í
hans nafni.
Kristinn Guðni var félagi í
FIT, Meistarafélagi Suðurnesja
og þá var hann félagi í Odd-
fellowreglunni.
Útför Kristins Guðna fer fram
frá Safnaðarheimili Keflavík-
urkirkju í dag, 4. nóvember
2020, klukkan 13. Í ljósi að-
stæðna verða einungis nánustu
aðstandendur viðstaddir athöfn-
ina. Streymt verður frá athöfn-
inni:
https://tinyurl.com/y4dl2rs9/
Virkan hlekk á steymið má
nálgast á
https://mbl.is/andlat
Svava Hjaltadóttir,
f. 1989, og eiga þau
tvö börn; Natalíu
Lillý og Alexander
Liljar. 2) Ragnar
Freyr, f. 1993. 3)
Silvía Rós Sigurð-
ardóttir stjúpdóttir,
f. 1988, en sambýlis-
maður hennar er
Sigurður Freyr
Þórðarson og börn
þeirra Sigurður
Karl og Jökull Logi.
Stjúpdætur hans og dætur
Sesselju eru: 1) Þorgerður Jó-
hannsdóttir, f. 1987. Eiginmaður
hennar er Daníel Reynisson, f.
1984, og eiga þau tvö börn, Axel
Breka og Jóhann Reyni. 2) Guð-
rún Jóhannsdóttir, f. 1991, sam-
býlismaður hennar er Sigurður
Freyr Helgason, f. 1990, sonur
þeirra er Dagur. 3) Katrín Fríða
Jóhannsdóttir, f. 1995.
Kristinn Guðni var Vest-
mannaeyingur; veiddi lunda og
seig eftir eggjum, þjóðhátíð-
armaður og Týrari. Í Heimaeyj-
argosinu 1973 var hann hjá
frænku sinni á Fossi á Síðu og
var mörg sumur í sveit. Hann var
veiðimaður í góðra vina hópi.
Kristinn Guðni var sjómaður í
yfir 20 ár í Vestmannaeyjum.
Lengst af var hann á Þórunni
Frá fyrstu sekúndu komstu
sem ferskur blær inn í líf okkar
allra. Í kringum þig var alltaf
mikil gleði og góð stemning.
Drengirnir okkar fengu yndis-
legan afa Kidda sem mun lifa um
ókomna tíð í minningu þeirra og
auðvitað okkar líka.
Ást þín og umhyggja fyrir
okkur og öllu því sem við tókum
okkur fyrir hendur var áþreifan-
leg og falleg.
Við höfum átt frábærar stund-
ir og skapað okkur frábærar
minningar saman og þær minn-
ingar munu aldrei gleymast.
Fyrir það að fá þig inn í líf
okkar verðum við ævinlega þakk-
lát.
Okkur finnst þessi orð passa
vel við þig:
Sárt er vinar að sakna. Sárt er
vinar að sakna.
Sorgin er djúp og hljóð.
Minningar mætar vakna.
Margar úr gleymsku rakna.
Svo var þín samfylgd góð.
Daprast hugur og hjarta.
Húmskuggi féll á brá.
Lifir þó ljósið bjarta,
lýsir upp myrkrið svarta.
Vinur þó félli frá.
Góða minning að geyma
gefur syrgjendum fró.
Til þín munu þakkir streyma.
Þér munum við ei gleyma.
Sofðu í sælli ró.
(Höf. ók.)
Hvíl í friði elsku Kiddi.
Þorgerður, Guðrún,
Daníel og Sigurður.
Elsku Kiddi. Ég var á ferm-
ingaraldri þegar þú komst inn í
líf mitt.
Mamma var ekki alveg búin að
opinbera þig svo þú komst í ferm-
ingarveisluna mína undir lok og
laumaðir að mér rausnarlegri
gjöf, fyrstu gjöfinni af svo ótal
mörgum.
Þökk sé umhyggjusemi þinni
og húmor urðum við strax miklir
vinir.
Þú tókst mér alltaf eins og ég
væri þín eigin, þú átt mikið í mér.
Alltaf tilbúinn allt fyrir mig að
gera.
Takk fyrir allar fallegu minn-
ingarnar. Ómetanlegt að hafa
fengið þennan tíma með þér, þú
fórst allt of fljótt.
Ég mun geyma þín hinstu orð
og lifa með þeim. Verð alltaf
þakklát fyrir að eiga part af
þeim.
Elska þig og minnist þín alltaf.
Þín
Katrín Fríða.
Það var sorglegt að fá þær
fréttir að vinur okkar, Kiddi
Babú, væri búinn að kveðja.
Þrátt fyrir að hafa vitað í nokk-
urn tíma í hvað stefndi þá er erf-
itt þegar að því kemur. Við
kynntumst eyjapeyjanum Kidda
fyrst þegar hann fór að hitta
Sellu frænku og hófst þar góður
vinskapur. Margar góðar minn-
ingar koma upp í hugann enda
höfum við átt svo margar góðar
og skemmtilegar stundir með
þeim hjónum. Í gegnum tíðina
höfum við ferðast mikið, bæði um
landið okkar, í Skorradalinn og
svo eru yndislegar minningar úr
árlegum veiðitúr okkar í Vatns-
dalinn.
Kiddi hafði einstakt hjartalag
og mátti ekkert aumt sjá. Hann
var alltaf einstaklega góður við
Andra Fannar son okkar og al-
veg frá fyrstu kynnum hefur
hann komið með jólagjöf handa
Andra. Oft voru þetta gjafir sem
tengdust Vestmannaeyjum en
Kidda þótti afar vænt um dálæti
Andra á eyjunni fögru. Í her-
bergi Andra er nú uppstoppaður
lundi sem Kiddi gaf Andra og
verður falleg minning um gjaf-
mildi hans og góðmennsku.
Eyjapeyinn var mikill húmor-
isti og alveg fram á það síðasta
var stutt í grínið. Hann hafði ein-
stakt lag á því að segja skemmti-
lega brandara og gat reytt þá af
sér þegar sá gállinn var á honum.
Píparinn var ekki á góðum
stað í lífinu þegar hann hitti Sellu
sína en þau kynni urðu honum til
mikillar gæfu. Frá byrjun hefur
hún verið kletturinn í lífi hans í
blíðu og stríðu og stóð sig eins og
hetja í veikindastríðinu þó hún
væri sjálf nýlega búin að standa í
slíku stríði. Saman gerðu þau
Rörlagningamanninn að stóru og
flottu fyrirtæki og eins og Kiddi
sagði þegar við fórum að kveðja
hann í hinsta sinn: „Og svo er
maður rifinn í burtu í blóma lífs-
ins, loksins þegar maður er far-
inn að hafa það gott.“ Sönn orð
hjá Babú sem fékk því miður
ekki að vera með okkur lengur.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Í dag kveðjum við sannan og
góðan vin. Elsku Sella og aðrir
ættingjar, við vottum ykkur okk-
ar dýpstu samúð og óskum þess
að Guð gefi ykkur styrk til að
takast á við erfiðar stundir í
framtíðinni. Guð geymi þig, kæri
vinur.
Björg, Ágúst, Thelma
Dís og Andri Fannar.
Babú-babú öskruðu peyjarnir
í takt við sírenur brunabílanna
þegar kviknaði í. Kiddi elti
slökkviliðið þegar það var kallað
út en afi hans og nafni, Kiddi á
Skjaldbreið, var slökkviliðsstjóri
í Eyjum. En það var ekki fyrr en
Kiddi var kominn til sjós og létt-
lyndu félagarnir búnir að stofna
Klakabandið að þeir fóru að kalla
hann Kidda babú. Það þekkja fá-
ir Eyjamenn Kristin Guðna en
nær allir vita hver Kiddi babú er.
Ég hef sagt Eyjamönnum að
Kristinn Guðni sé sonur Ragga í
Steini og Ástu frá Skjaldbreið.
Menn standa á gati og kannast
ekki við Kristin Guðna. En hann
Kidda babú, já þú meinar. Klaka-
bandið var ekki klúbbur kór-
drengja. Nei, það var félagsskap-
ur harðduglegra sjómanna,
eyjapeyjar og pæjur sem kunnu
tökin á lífinu, sóttu hart sjóinn,
tekjurnar miklar og skemmtana-
lífið passaði vel við tekjurnar á
sjónum og engum hlíft og alls
ekki þeim sem átti afa sem var
slökkviliðsstjóri. Austurþýskur
Trabant var kostulegur bíll og
Klakabandið pantaði sjö slíka til
Eyja. Þegar þeir höfðu keypt
steríógræjur í bílana kostuðu
þeir tvöfalt verð því græjurnar
voru dýrari en bílarnir.
En þrátt fyrir dugnað á sjón-
um og mikilfenglegt Klakabandið
gleymdi Kiddi ekki að undirbúa
sig fyrir lífið. Hann náði að
mennta sig sem pípulagninga-
maður milli úthalda og varð
meistari í greininni 1988. Ég man
vel eftir Kidda á þessum árum þó
vinátta okkar hafi skotið rótum í
Keflavík. Hann var ótrúlega mik-
ill Eyjamaður í sér og frá fyrstu
kynnum fann ég hversu traustur
maður hann var. Kiddi var
öruggur með sig enda mikill
verkmaður og hafði góða yfirsýn
yfir verkefni sín sem pípulagn-
ingamaður. Ég held að allt nef-
tóbakið sem hann mokaði í fín-
gert nefið hafi opnað beina leið
upp í heila, beint í æð fyrir hreina
og klára hugsun. Hann tók samt
stundum gamla Klakabandsfíl-
inginn á þetta og við vinirnir átt-
um það sameiginlegt að vera
stöðugt að taka á lífinu okkar,
styrkleikum sem veikleikum.
Kiddi bætti meira í nefið þegar
hann átti í vök að verjast í barátt-
unni við krabbann. Hann mætti
þjáður til vinnu og mundaði rör-
töngina með samanbitnar varir
og svaraði verkjunum með stærri
skömmtum af neftóbaki að hætti
Týrara. Hann ætlaði að klára
stóra verkið sem hann tók að sér
hjá Bygg hvað sem það kostaði,
hann var jaxlalegur í vinnugall-
anum með neftóbakstaumana
niður á höku og var að gera bestu
vertíðina í lífinu. Hann var alltaf
klár í fyrstu bauju en það var
ekki nóg því baráttan við veik-
indin var barátta upp á líf og
dauða. Síðustu dagarnir voru
heima í faðmi fjölskyldunnar.
Börnin hans öll elskuðu hann og
yngstu peyjarnir kölluðu hann
alltaf afa babú. Kiddi var stoltur
af viðurnefninu, ánægður með
gömlu vinina og fjölskylduna alla
sem elskaði hann. Þegar við tók-
umst í hendur í síðasta skipti
sagði hann: „Þetta er allt aftur á
bak, Ási minn.“ En ég held að nú
keyri hann Trabantinn með him-
inskautum, fulllestað nefið af tób-
aki, steríógræjurnar í botni og
tekur gömlu sírenuna á þetta og
kallar út í kosmósið babú-babú.
Ég votta Sesselju, foreldrum
Kidda og fjölskyldunni samúð.
Ásmundur Friðriksson.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur úr skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.J.H.)
Ég á góðar minningar sem ég
geymi í hjarta mínu um þig, elsku
Kiddi.
Á milli okkar var ávallt mikil
vinátta og traust. Þitt þétta
faðmlag og skellandi hlátur á eft-
ir að lifa með mér og ylja mér
þegar ég hugsa til þín.
Þú varst mikill Týrari og ÍBV-
ari og ekki langt að sækja það í
fyrirmyndina í þínu lífi, til hans
Kidda afa, og fékkst þú viður-
nefnið „Kiddi babú“ hjá vinum
þínum, af því að Kiddi afi þinn
var slökkviliðsstjóri í Vest-
mannaeyjum.
Þú varst vinamargur og greið-
vikinn með eindæmum, þú fórst
ekki alltaf auðveldustu leiðina í
lífinu en þú varst trúr þínum vin-
um, því er sárt til þess að hugsa
að á þessum erfiðu tímum í þjóð-
félaginu geta vinir þínir og vinnu-
félagar ekki kvatt þig í síðasta
sinn en minningin um þig mun
lifa.
Í sumar áttum við yndislegan
tíma hér í Eyjum með þér, Kiddi
minn, og ástinni í lífi þínu henni
Sellu. Þetta er tími sem aldrei
gleymist og er mér svo dýrmæt-
ur.
Einnig er ég þakklát að fá að
hitta þig og Sellu rétt áður en þú
kvaddir og áttum góða stund
saman og síðustu orð þín til mín
voru
„Ég bið að heilsa öllum í Eyj-
um og við hittumst hinum megin
Eygló mín.“
Um leið og ég votta öllum að-
standendum mína dýpstu samúð,
langar mig að þakka elsku Sellu
fyrir hennar hlýju og góðvild.
Það þarf fólk eins og þig
fyrir fólk eins og mig
frá Bláa lóns böðum
að nyrstu sjávarströnd.
Frá vel þekktum stöðum
út í ókönnuð lönd.
Þarf fólk eins og þig
fyrir fólk eins og mig.
Ef dimmir í lífi mínu um hríð
er bros þín og hlýja svo blíð.
Og hvert sem þú ferð
og hvar sem ég verð
Kristinn Guðni
Ragnarsson
✝ María Gunn-arsdóttir
fæddist 28. febrúar
1937 í Reykjavík
en bjó lengst af í
Hafnarfirði. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi
25. október 2020.
Foreldrar hennar
voru hjónin Guð-
rún Jónsdóttir frá
Auðkúlu í Arnar-
firði, f. 9. ágúst 1906, d. 12.
des. 2014, og Gunnar Andrew
Sigurðsson frá Þingeyri, f. 25.
feb. 1907, d. 28. jan. 1967.
Systkini Maríu eru: Sigurður
Garðar, f. 1938, maki Magnea
Gunnarsdóttir, f. 1940, Gunnar
Örn, f. 1940, Gísli Einar, f.
1942, og Jón Bjarni, f. 1945,
maki Ingibjörg Elfa Kristins-
dóttir, f. 1948.
María giftist 5. nóv. 1958
Anton Helga Jónssyni loft-
skeytamanni, f. 26. apríl 1930.
Foreldrar Antons voru Jón
Jens Sumarliðason, f. 28. júní
1896, d. 8. nóv. 1950 og Guðrún
Ólafsdóttir, f. 17. nóv. 1899, d.
26. júní 1981. Börn þeirra eru:
1) Gunnar Már, f. 18. ágúst
1958. Maki Guðrún Lára Guð-
mundsdóttir, f. 21. apríl 1963.
Barnsmóðir Erna Svav-
arsdóttir, f. 25. júlí 1958. Börn
Gunnars og Ernu eru: a) Tví-
burarnir María Guðrún og
Anna Dagbjört, f. 26. júní 1978.
Maki Maríu er Björgvin Þór
Þorsteinsson, f. 19. júlí 1981.
Börn Maríu og Björgvins eru
þrjú: Sigríður Erna, f. 2002,
Bjarki Þór, f. 2009 og Amanda
Líf, f. 2013. b) Anna Dagbjört,
f. 26. júní 1978. Barnsfaðir
Gísli Þór Helgason, f. 23. feb.
1973. Börn Önnu og Gísla eru
tvö: Helgi Hjörtur, f. 2003 og
Arnar Logi, f. 2010. 2) Guðrún,
f. 17. mars 1960. Maki Dan
Hillergård, f. 16.
des. 1954. Fyrrver-
andi eiginmaður
og barnsfaðir: Jak-
ob S. Jónsson, f. 7.
maí 1956. Börn
Guðrúnar og Jak-
obs eru: a) Svava,
5. apríl 1988. Maki
Kj Fazzani, f. 28.
nóv. 1973. Svava á
eitt barn, Adam
Frey, f. 2016, með
Mattias Nygren, f. 20. mars
1982. b) Anton Freyr, f. 27.
mars 1990. c) Ásta María, f. 30.
okt. 1992. 3) Anton Már, f. 27.
des. 1961. Maki Helga María
Guðjónsdóttir, f. 5. mars 1962.
Börn Antons og Helgu eru: a)
Sigurrós, f. 18. des. 1980. Maki
Brynjar Emil Friðriksson, f. 29.
sept. 1978. Þau eiga tvö börn:
Kötlu Maríu, f. 2007, og Sum-
arliða, f. 2011. b) Elsa, f. 12.
mars 1985. Maki Troels Jør-
gensen, f. 5. ágúst 1985. Þau
eiga tvö börn: Emmu, f. 2017,
og Oskar, f. 2019. c) Davíð
Már, f. 23. okt. 1992. 4) Auður
Lísa, f. 23. nóv. 1964. Maki
Egill Örlygsson, f. 20. sept.
1965. Börn Auðar og Egils eru:
a) Agnes Ósk, f. 24. júlí 1990.
Maki Grétar Ólafsson, f. 3. maí
1990. Þau eiga tvö börn: Maríu,
f. 2017, og Emelíu, f. 2020. b)
Egill Örn, f. 20. sept. 1997.
Maki Bryndís Eva Heiðars-
dóttir, f. 21. des. 1997. 5) Upp-
eldissonur þeirra er Sigurður
Hilmar Gíslason, f. 16. feb.
1946, hann kom til þeirra á
fermingarári sínu. 6) Fyrir á
Anton soninn Braga, f. 22. feb.
1949.
Útför Maríu fer fram í Hafn-
arfjarðarkirkju í dag, 4. nóv-
ember 2020, klukkan 13. Í ljósi
aðstæðna verða einungis nán-
ustu aðstandendur viðstaddir
athöfnina.
Elsku amma á Mosó, mikið
er erfitt að kveðja þig. Yndisleg
kona með hjarta úr gulli.
Þú hefur alltaf verið til stað-
ar fyrir mig, tekið á móti mér
með bros á vör eftir skóla. Allt-
af svo hjartahlý og skemmtileg.
Ég man sérstaklega eftir skipt-
unum sem ég fór út í sjoppu
fyrir okkur og keypti bland í
poka, „aðallega súkkulaði“, og
við spiluðum marga ólsen ólsen.
Öll skiptin sem við fengum okk-
ur kaffi saman úti í garði og
þegar við skoðuðum myndaal-
búmin þín og hlógum. Allar
sumarbústaðaferðirnar austur,
þaðan á ég afar góðar minn-
ingar sem einkennast af ástúð,
spilum og pottaferðum.
Ég man eftir öllum þeim
skiptum sem ég mátaði pelsana
þína, háhæluðu skóna og slæð-
urnar, þú varst alltaf svo glæsi-
leg og ég beið spennt eftir því
að fullorðnast og geta klætt
mig í pelsa, verið í hælaskóm
og sett í mig rúllur eins og þú.
Elsku amma, þú ert og hefur
alltaf verið mér mikil fyrir-
mynd.
Þegar ég eldist ætla ég að
verða amma eins og þú. Ég
elska þig aföllu hjarta. Hvíldu í
friði.
Þín
Agnes.
Mín ástkæra amma, þú sem
kenndir mér margt á þeim tíma
sem við fengum saman. Þú
varst alltaf svo hlý og björt
með þitt einlæga bros.
Ég mun sakna þeirra stunda
að sjá þig inni í stofunni þinni, í
stólnum þínum, með krossgát-
urnar þínar. Mikið sem ég mun
sakna þess að hlæja með þér,
spila með þér, elda með þér,
vera með þér.
Ég veit þú fylgir mér allt
mitt líf og ég vona að þú verðir
stolt af mér. Ég mun alltaf
reyna að vera heiðarlegur, góð-
ur, einlægur og trúr, alveg eins
og þú.
Ég mun passa mig að vera
alltaf vel klipptur, alltaf vel
snyrtur og alltaf vel gyrtur.
Þú varst, ert og verður alltaf
ein af mínum fyrirmyndum.
Takk fyrir allt elsku amma,
ég hlakka til að leysa kross-
gátur með þér næst þegar við
hittumst.
Þinn
Egill litli.
Í dag kveð ég eina af mínum
bestu vinkonum. Við höfðum
þekkst í rúm 40 ár og vin-
skapur okkar hófst við fæðingu
tvíburasystranna okkar, Önnu
og Maríu, sem voru okkur svo
kærar.
Við áttum margar góðar
stundir saman og höfðum mörg
sameiginleg áhugamál. Til að
mynda fórum við saman að
læra að mála postulín og svo
eftir það glerskurð. Einnig
höfðum við mikla ánægju af að
kíkja í búðir og kaupa okkur
eitthvað fallegt, enda varst þú
með einsdæmum mikil smekk-
manneskja og varst alltaf svo
vel tilhöfð og allt var svo fallegt
í kringum þig.
Við áttum margar góðar
minningar saman frá fallega
heimilinu ykkar Antons á Móa-
barðinu þar sem þið voruð góð-
ir gestgjafar og tókuð alltaf vel
á móti mér. Þetta voru góð ár
sem ég þakka fyrir, hver minn-
ing er dýrmæt perla. Ég sendi
fjölskyldu
Maríu innilegar samúðar-
kveðjur.
Hvíl í friði, kæra vinkona.
Kveðja,
Anna Bergmann
María
Gunnarsdóttir