Aðventfréttir - nóv. 2017, Blaðsíða 14

.org
Español
Français
Deutsch
Português
中文
한국어
Română
Bahasa
русский
is here
The all new
Web site
M I Ð V I K U R D A G U R
B Æ N A V I K A N
Hinn kristni lifir ‚undir
lögmálinu‘ en án lögmálsins.’
—Marteinn Lúther
Wittenberg, í Þýskalandi. Fyrsta
greinin var eins og sprengja: verk eru
ekki hegning fyrir synd; iðrun er
fastur liður í lífi hinna kristnu. „Þegar
Drottinn vor og Meistari Jesús Krisur
sagði: ´Gjörið iðrun´ þá vildi Hann að
allt líf hinna trúuðu einkenndist af
iðrun.“7
Haltu boðorðin
Í „Ritgerð um Góð Verk“ (skrifuð
árið 1520) útlistaði Lúther það sem
hann vildi að verk hinna kristnu ættu
að vera. Góð verk eru einungis þau
sem Guð fer fram á, en ekki þau sem
fólk krefst. Ef við viljum vita hver
þessi verk eru þá ættum við að hlusta
á Krist þegar Hann talar við ríka, unga
höfðingjann: „Ef þú vilt inn ganga til
lífsins þá haltu boðorðin.“ (Matt
19.17).
Þessi boðorð eru Boðorðin Tíu,
ekki kirkjuréttur eða erfikenningar
kirkjunnar. Til þess að halda þessi
boðorð þurfum við trú sem Guð gefur
okkur, sem veitir þar til nauðsynlegan
kraft. Án Krists eru verkin dauð. 8 Án
verka, sem eru ávöxtur trúarinnar, er
trúin aðeins sýndarmennska. „Það ber
að sameina trú og verk, svo að summa
alls lífs hins kristna hafi að geyma
hvort tveggja.“9 Góð verk eru „tákn
og innsigli“ þess að trúin er sönn.10
Trú birtist í kærleika, og kærleikur er
að halda boðorðin.11
Þannig lifa hinir kristnu „undir
lögmálinu, en án lögmálsins.“12 „Án
lögmálsins“ vegna þess að hinir
kristnu eru ekki dæmdir af lögmálinu;
„undir lögmálinu“ vegna þess að það
er áfram í gildi jafnvel fyrir
endurfædda kristna einstaklinga.
Lögmálið er nauðsynlegt til þess að
þekkja syndina (Róm 3.20) og til þess
að stefna – upplýst og uppörvuð af
Heilögum Anda – að vilja Guðs. (Róm
8.4; Heb 8.10).
Á svipuðum nótum skrifaði Ellen
White að vissulega getur lögmálið ekki
frelsað okkur. En þegar Guð heimfærir
það á hjörtu okkar þá geta og eiga
hinir kristnu að uppfylla það. 13
Lúther átti í baráttu við
„andlögmálssinna,“ „andstæðinga
lögmálsins“ innan sinna eigin raða.
Siðbótarmaðurinn harmaði það að
margir af fylgjendum hans vildu
einungis njóta „sætleika
fagnaðarerindisins,“ þar sem
réttlæting syndarinnar var mikilvægari
en réttlæting syndarans. Hann grunaði
að sá tími myndi koma þegar fólk
myndi lifa samkvæmt eigin
hugmyndum og halda því fram að
Guð væri ekki til.14
Guð hefur kallað aðventista til þess
að vara við þessari hættu og hvetja
eindregið til trúmennsku við boðorð
Guðs. Hann hefur gefið okkur
„sérstakan boðskap,“ siðbótarboðskap
að endurreisa, varðveita, og halda
„lögmál Guðs.“ Ellen White lýsti
þessum boðskap sem „hinum síðasta
aðvörunarboðskap til heimsins.“15 n
1. Joseph Lortz og Erwin Iserloh, Kleine Reformationgeschichte
(Freiburg im Breisgau: Herder, 1969), bls. 25.
2. Roland Bainton, Martin Luther 4. útgáfa (Göttingen:
Vandenhoeck og Ruprecht, 1962), bls. 54,55.
3. Katechismus der Katholischen Kirche (Munich: 1993),
málsgreinar 1494-1498.
4. Lortz og Iserloh, bls. 41
5. Marteinn Lúther, 27. Mótmælagrein, tilvitnun í Ingetraut
Ludolphy, Die 95 Thesen Martin Luthers (Berlin: Evangelische
Verlagsanstalt, 1976), bls. 23.
6. Marteinn Lúther, Luthers Schriften, Weimar Edition, Briefe
(Stuttgart: Metzler, 2002), 1. bindi, bls. 111.
7. Ludolphy, bls. 20.
8. Marteinn Lúther, Luthers Schriften, Weimar Edition, Briefe
(Stuttgart: Metzler, 2003), 6. bindi, bls. 204,205. Því miður
leitaði Lúther sjálfur aftur í smiðju kirkjulegrar hefðar þegar
hann taldi sig hafa fundið atriði í boðorðunum tíu sem bentu
til þess að þau væru háð þeim tíma er þau voru gefin, og
lýstu þannig hvíldardeginum sem gyðinglegum, en sem þó
átti uppruna sinn í sköpuninni. Samtímis varð hann samt
að viðurkenna að sunnudaghelgihald átti uppruna sinn í
erfðavenju kirkjunnar. (Der Große Katichismus [Munich,
Siebenstern, 1964], pp. 37,38).
9. Marteinn Lúther, Luthers Schriften, Weimar Edition, Briefe
(Stuttgart: Metzler, 2003), 12. bindi, bls. 289.
10. Sama rit, 10/III. bindi, bls. 225,226.
11. Heinrich Bornkamm, Luthers Vorreden zur Bibel
(Frankfurt/Main: Insel Verlag, 1983), bls. 179.
12. Marteinn Lúther, Luthers Schriften, Weimar Edition, Briefe
(Stuttgart: Metzler, 2006), 39/I. bindi, bls. 433.
13. Ellen G. White, Ættfeður og spámenn (Frækornið -
bókaforlag aðventista, 2011 ), bls. 263.
14. Marteinn Lúther, Luthers Schriften, Weimar Edition,
Deutsche Bibel (Stuttgart: Metzler, 2003), vol. 12, p. 289), 11/
II. bindi, bls. 117.
15. Ellen G. White, Evangelism (Washington D.C.: Review and
Herald Pub. Assn., 1946), bls. 225.
Hvers vegna er það mikilvægt
fyrir kristna einstaklinga að
þekkja hegðunarviðmið sín?
Hversu mikilvæg eru boðorð
Guðs í lífi okkar? Hvernig
reynum við í lífi okkar „frelsi
frá lögmálinu“ og „frelsi í
lögmálinu“?
Hvað var það sem Lúther
óttaðist á sínum dögum?
Rættist það sem hann
óttaðist? Hver er tilgangur
aðventhreyfingarinnar á okkar
dögum?
1
3
2
ÍHUGUNAR
T I L
og UMRÆÐU
14 Aðventfréttir | Nóvember 2017