Rauði borðinn : fréttabréf alnæmissamtakanna á Íslandi - 01.12.1995, Qupperneq 5

Ragnheriður Sverrrisdóttrir, djáknri:
Alnaemi úr f Jarlaegð,
alnaemí í nálaeað
Nokkrar hugleriðringar eftrir herimsókn Lars-Olof Juhlrin og
námstefnuna „Alnæmri og andlegur stuðnringuréé
egar ég sit og skrifa þessa
grein á ég að baki mjög
viðburðaríka viku. Undirbún-
ingur hennar stóð yfir í
nokkurn tíma og nú er hún
liðin og ég velti fyrir mér hverju hún hafi
breytt. I þessari viku kom í heimsókn
sænskur prestur sem starfar sem
alnæmisráðgjafi. Hann hefur miðlað
okkur af reynslu sinni og nú stöndum við
frammi fyrir því hvernig við ætlum að
vinna úr öllu því sem við lærðum.
Fyrst langar mig að reyna að gera mér
grein fyrir því hvað ég sjálf hef lært á
þessum tíma og deila því með þér sem
þetta lest. Sjúkdómurinn alnæmi og stað-
reyndir um hann voru kynntar og það var
gott að fá innsýn í framfarir á meðhöndl-
un hans. En það sem er þó erfiðast í
mörgum tilvikum eru fordómar gagnvart
þeim sem er haldinn alnæmi eða HIV
jákvæður. Sú hlið sjúkdómins er á marg-
an hátt mun flóknari og erfiðari en ég
hafði gert mér grein fyrir áður. Sjálf hef
ég reynt að horfast í augu við fordóma
mína og skoða hug minn til að sjá við
hvað ég sé hrædd þegar alnæmi ber á
góma. Hvemig er hægt að losna við
hræðslu við eitthvað? Jú, með því að
nálgast það með hjálp annarra sem betur
þekkja til og vilja leiðbeina manni.
Þannig finnst mér ég hafa fengið stuðn-
ing við að kynnast þeim erfiðleikum sem
mæta HlV-jákvæðum og alnæmissjúk-
um. Það sem hefur verið mjög dýrmætt
er að hafa kynnst fólki sem berst fyrir
auknum skilningi á aðstöðu þessa fólks.
En það er hefur haft mest gildi er að fá að
kynnast þeim sem sjálfir eru veikir.
Þetta er ekki lengur eitthvert fólk út í bæ
heldur fólk sem ég hef hitt og tekið í
höndina á og átt góðar stundir með. Ég
held að þessi nánd, þessi kynni hafi
orkað sterkast á mig. Eitthvað sem er
fjarlægt þér geturðu haft ýmsar skoðanir
á en þegar þú kemst í návígi og horfist í
augu við lifandi mannveru og sérð að
fordómar þínir eru á bak og burt geturðu
glaðst yfir því að hafa fengið tækifæri til
þessara kynna.
En hvert verður framhaldið eftir þessa
viku? Ég finn miklar væntingar um
aukið samstarf við kirkjuna, meðal
annars kom fram hugmynd um að mynda
óformlegan hóp til umræðna um hvert
framhaldið skyldi vera. Það er gott mál.
Einn úr trúarhópi homma og lesbía benti
réttilega á að hópurinn ætti ekki að tala
svo mikið heldur væri mest þörf á að
hlusta hvert á annað. Kirkjan hlustaði á
óskir samkynhneigðra, HlV-jákvæðra,
alnæmissjúkra og aðstandenda og öfugt.
Eitt af því sem talaði sterkt til mín var
kynning á kyrrðar og uppbyggingardög-
um þar sem þemað var lífskraftur. Þar er
lögð áhersla á að hugsa um þann lífskraft
sem er til staðar þrátt fyrir sjúkdóminn.
Ég sé fyrir mér hvernig við gætum verið
í Skálholti og teigað enn meiri lífskraft
þar og séð Krist koma til okkar í mynd-
inni á kórveggnum í kirkjunni, réttandi
til okkar hægri hönd sína í mildi og kær-
leika.
Ragnheiður Sverrisdóttir starfar sem
fræðslufulltrúi á Frœðslu-og þjón-
ustudeild kirkjunnar. Hún var vígð til
djákna 1981 og hefur starfað í söfn-
uðum í Uppsölum og Reykjavík.
Félagsráðgjafri
HlV-smritadra og aðstandenda
Petrína Ásgeirsdóttir, félagsráðgjafi, er til viðtals á Borgarspítalanum.
Áþriðjudögum kl. 13-15 er hún með viðtalstíma hjá Alnæmissamtökunum
á Islandi. Hún tekur þátt í fræðslu á námsstefnum um alnæmi.
Einnig hefur hún verið með námskeið um alnæmi fyrir aðstandendur.
5