Tónamál - 01.11.1981, Blaðsíða 27

Aðfaranótt 20. apríl lézt á Land-
spítalanum Gunnar Ormslev
hljómlistarmaður eftir mjög stutt
veikindi.
Þegar miklir hæfileikamenn
eru á brott kallaðir í blóma lífsins
setur okkur hina hljóða.
Undirritaður átti því láni að
fagna að njóta samvista þeirra
hjóna nokkrum sinnum á s. 1.
sumri frá amstri dagsins. Var það í
Kaupmannahöfn, þar sem þau
höfðu nýlega standsett íbúð sína.
Þau virtust sem nýgift þrátt fýrir
30 ára hjónaband. Sól skein í heiði
og Gunnar var með gamanyrði á
vörum, eins og honum var einum
lagið.
Hann naut lífsins í ríkum mæli
og fjölyrti um framtíðina, sem
hann sá óvenju bjarta. Hamingju-
samlega kvæntur, njótandi þeirrar
gæfu að eiga mannvænleg, upp-
komin börn.
Komandi skólaár var ofarlega á
baugi, því kennslan átti hug hans
allan. Það virðist hafa komið hon-
um nokkuð á óvart, sem öðrum
leyndist ekki, en það var hinn
frábær árangur, er hann hafði náð á
því sviði undanfarin ár. Ef hann
hefur saknað einhvers, þá var það
hversu seint hann hóf kennslu.
.,Að skreppa upp í skóla“ á ólík-
legustu tímum til að gefa nem-
endum aukatíma, var í hans aug-
um sjálfsagt mál. Kennslan virtist
honum allt.
Má það heita furðulegt, þar sem
TÓNAMÁL
t
Gunnar Ormslev
Fæddur 22. mars 1928
Dáinn 20. apríl 1981
í hlut átti maður, sem staðið hafði
í sviðsljósinu alla sína ævi sem
bezti jazzleikari íslands.
Allar listgreinar hafa átt því
láni að fagna að eiga á erfiðleika-
og niðurlægingartímabilum, þrá-
hyggjumenn, sem neituðu að gef-
ast upp, þrátt fyrir efasemdir ann-
arra. Slíkur var Gunnar jazztón-
listinni, þó hann bæri nokkuð
efnahagslegt tjón af. Það varð
honum því mikið gleðiefni, þegar
jazztónlistin hófst til vegs á ný, en
í dag er enginn tónlistarháskóli
svo aumur að kenna ekki þessa
listgrein.
Hann var traustur félagi, sem
dró aldrei tilvist stéttarfélags síns í
efa og strax í upphafi var hann
sjálfkjörinn fulltrúi þess í Nord-
jazz og gegndi því af alúð til
dauðadags.
I stríðslok stóð jazz í hvað mest-
um blóma hér á landi og hélst þð
fram á sjöunda áratuginn.
Þá voru jazztónleikar tíðir og
„jam-sessionir“ haldnar vikulega.
Jazzblaðið var gefið út í nokkur ár
með sínum árlegu vinsældakosn-
ingum og alltaf var Gunnar lang-
efstur sem tenórsaxófónleikari.
Arið 195 1 var brugðið út af van-
anum og kosið um einn mann.
Hlaut Gunnar þriðjung atkvæða,
en allir hinir skiptu restinni á
milli sín, en misjafnlegaþó. Slíkir
voru yfirburðir hans.
A þessum árum bar oft að garði
heimsfræga jazzleikara, sem léku
27