Bæjarins besta - 11.01.2006, Síða 13

MIÐVIKUDAGUR 11. JANÚAR 2006 13
meðvitaðra um hversu miklir
gimsteinar gömlu húsin eru.
Við heyrum það nefnilega svo
vel í gegnum vinnu okkar við
dagatölin, þar sem við málum
myndir af fallegum húsum,
hve ofboðslega stoltir bæjar-
búar eru af Ísafirði. Fólk er
ekkert að liggja á skoðunum
sínum og lætur okkur óspart
vita hversu flott þeim finnst
þetta vera hjá okkur og stund-
um fáum við sögu húsanna
líka. Næstum því öll eldri hús-
in heita eitthvað. Fólk er bæði
af huga og sál í þessum húsa-
málum sínum og því greinilegt
að bæjarmyndin skiptir það
gríðarlega miklu máli.“
Nina: „Ég held að það sé
ábyggilegt að ef fólkið yrði
spurt að því hvernig hús það
vildi að myndi rísa upp fyrir
framan Pollinn að það myndi
ekki segja að því væri sama.
Það hefði örugglega sterkar
skoðanir á því.“
Smári: „Það virðist vera
þannig að um leið og einn
kraftur rís upp í samfélaginu
þá rís upp annar á móti jafnvel
enn sterkari.“
– Eruð þið komin til að vera
á Ísafirði?
Nina: „Það tekur alltaf tíma
að finna út hvað það er sem
maður vill. Við vissum alltaf
að okkur langaði til að eiga
okkar eigið hús sem við gætum
unnið í án þess að trufla mann-
eskjurnar í kring. Við viljum
vera sjálfstæð þótt maður fari
aðeins út á vinnumarkaðinn af
og til. Fyrsti hlutinn tókst á
Ísafirði; við erum komin með
okkar rými og hér viljum við
vera áfram.“
Smári: „Við getum sagt með
nokkurri bjartsýni að þetta
gæti blessast á Ísafirði því
Vestfirðingar hafa tekið okkur
opnum örmum. Sérstaklega
eftir að dagatölin komu á
markað hefur verið töluvert
um að fólk sé að biðja okkur
um að mála sín hús. Útlit er
því fyrir að það verði nóg af
verkefnum í nánustu framtíð.“
Nina: „Við ætlum að vera
með ný dagatöl á hverju ári og
fara ætíð lengri hring og til
nágrannabæjanna í kring eftir
myndefni.“
Smári: „Við ætlum að halda
áfram með Bolungarvík en
menningarsjóður þeirra styrkti
okkur svo það er um að gera
að gera vel við þá. Svo ætlum
við líka á Þingeyri og víðar.“
Nina: „Við höfum fengið
mjög góð viðbrögð við daga-
tölunum og það ríkir svo
skemmtilegur andi fyrir vest-
an. Við vorum með dagatöl
með hálendismyndum áður en
þau vöktu ekki nærri því eins
mikla athygli. Sunnlendingum
fannst ekki mikið til þess koma
en Vestfirðingar hafa mikinn
áhuga. Og það virðist engu
máli skipta hvort um er að
ræða ungt eða eldra fólk. Það
gefur mér mikla framtíðarvon
að sjá sjötugt fólk sprækt eins
og unglinga.“
Erum fyrst og
fremst manneskjur
– Nina og Smári taka þátt í
verkefni um Gísla sögu Súrs-
sonar sem verið er að vinna að
á Þingeyri.
Nina: „Það er þrælsniðugt
verkefni. Um er að ræða þró-
unarverkefni fyrir Þingeyri
sem tengist Gíslasögu og
ferðamennsku á staðnum. Við
vorum fengin sem listamenn
til að gera upplýsingaskilti og
að hanna heimasíðu verkefn-
isins.“
Smári:„Þeir eru að gera
stóra og góða hluti á Þingeyri
sem við komum ekki að. Þar
má nefna uppbygginguna á há-
tíðasvæðinu sem er alveg stór-
glæsilegt fyrirbæri. Einnig eru
í gangi námskeið og vinnu-
staðir þar sem gerð eru föt og
vopn eins og gerð voru á vík-
ingatímanum. Eina sem má
sjá eftir okkur á staðnum sjálf-
um er merki sem við hönnuð-
um sem trónir yfir sviðinu á
hátíðarsvæðinu. Það er merki
Víkinga á Vestfjörðum sem
er félag sem stendur að verk-
efninu. Fyrir þá sem eru annars
staðar í heiminum og vilja
kynna sér verkefnið þá er hægt
að fara inn á vefsíðuna west-
vikings.info. Hana hannaði
Nina sem er sjálfmenntuð í
heimasíðugerð í Æðey.
Í vor skal það takast að koma
upp söguskiltum með mynd-
skreyttum upplýsingum á
söguslóðum Gísla Súrssonar.
Skiltunum verður þá komið
upp á þeim stöð sem viðburð-
irnir áttu að eiga sér stað. Við
hönnuðum skiltin og teiknuð-
um myndirnar en aðrir sáu um
textann.
Ég held að þetta muni vekja
aðeins upp þessa merku sögu.“
Nina: „Hugmyndin er sú að
fólk geti ferðast frá skilti til
skiltis og þannig fylgt eftir
sögunni. Á skiltunum á einnig
að koma fram hvar finna megi
önnur skilti. Það sem mér
finnst vera svo gott við þessi
skilti er að Smári teiknaði svo
fallegar myndir sem falla inn í
umhverfið. Því skera skiltin
sig ekki úr fallegri náttúrunni.“
Smári: „Þau verða líka svo
flott þegar búið verður að
hlaða undir skiltin. Hleðslu-
meistarinn, Guðjón Kristins-
son frá Dröngum, mun sjá um
það ásamt fleirum og þá verða
þau meira í víkingastíl.“
Nina: „Verkefnið er hluti af
fjölþjóðlega Norðurslóðaverk-
efninu og mér finnst það svo
skemmtilegt að í staðinn fyrir
að vera með þjóðrembu taka
löndin sig saman og reyna að
finna hvað þjóðirnar eiga sam-
eiginlegt. Því við eigum ekki
eins ólíkan bakgrunn og marg-
ir halda.
Ég vissi ekki mikið um vík-
inga áður en ég kom að verk-
efninu og hélt að þeir hefðu
bara verið kallar sem þvældust
út um allt og rændu og rupluðu.
En það er miklu meira í söguna
spunnið en það.“
Smári: „Enda nær verkefnið
til svo margra landa. Ekki ein-
ungis Skandinavía er þátttak-
andi heldur teygist þetta yfir á
Bretlandseyjar og Kanada
líka.“
Nina: „Svona verkefni gerir
okkur grein fyrir því að við
erum manneskjur fyrst og
fremst.“
því hvað það er sem gerir mig
rússneska og hvað gerir hitt
fólkið íslenskt. Mér finnst svo
forvitnilegt að bera þjóðirnar
saman. Eins og það að Íslend-
ingar borða allt. Af hverju
leggja þeir sér hákarl til
munns? Er það töffaraskapur
eða finnst þeim það í alvörunni
gott? Er þetta bara gott af því
það er þjóðlegt? Þannig gæti
maður endalaust pælt.
Einnig finnst mér mjög
skondið þetta Liverpool –
Manchester æði sem ríkir á
Íslandi. Í Moskvu halda fót-
boltabullurnar bara með rúss-
nesku liðunum.“
Smári: „Ég get vel skilið að
Rússarnir haldi með sínum
eigin liðum en þegar fólk á
Íslandi leggur líf og sál í söl-
urnar fyrir lið í borgum í Eng-
landi eða Þýskalandi sem þeir
þekkja ekki og hafa ef til vill
aldrei komið til finnst mér
mjög furðulegt. Jafnvel leik-
mennirnir í liðunum eru ekki
frá borgum liðanna.“
Nina: „Þetta er einmitt það
sem mér finnst svo skemmti-
legt að pæla í. Það er fátt
skemmtilegra en að fylgjast
með fólki og reyna að skilja
það.
Ísafjörður er alveg sérstak-
lega góður staður til rannsaka
mannlegt eðli því hér er svo
náið og skemmtilegt samfélag.
Hér er líka allt til alls.“
Smári: „Við vorum búin að
komast að þeirri niðurstöðu
að allt væri til staðar á Ísafirði
sem væri í stórborg nema skó-
smiður og fornbókaverslun,
sem ég furða mig reyndar á
þar sem þetta er mikið bók-
menntasamfélag.“
Að lokum, eru það ekki mik-
il viðbrigði að koma frá Æðey
til Ísafjarðar?
Smári: „Jú þetta eru við-
brigði en hefur þó verið ein
sæluvíma. Veðráttan hefur að-
eins hjálpað okkur og við hald-
ið okkur að mestu inni fyrir og
unnið að því að koma okkur
fyrir. Fólk hefur tekið eftir því
að við sjáumst ekki mikið á
mannamótum enn sem komið
er.
Nina: „Það var kominn tími
á að setjast niður og búa sér til
sitt hreiður.”
Þau skötuhjúin una sér vel á
Ísafirði eftir friðsæla og rólega
vetur í Æðey. Áköf að takast á
við verkefnin og full af hug-
myndum. Vestfirðingar eiga
eflaust eftir að sjá mikið til
þessara fjölhæfu listamanna í
framtíðinni. – thelma@bb.is
Saman-
burður á þjóðum
– Eru það ekki mikil við-
brigði að koma frá Rússlandi
og setjast að á Íslandi Nina?
Ninu: „Jú , ég býst við því.
Ég er alin upp í stórborginni
Moskvu. Það er rosalega gott
að vera í stórborg á meðan
maður er í námi. Á þeim árum
er maður að safna upplýsing-
um og svo þarf maður að setj-
ast niður og vinna úr þeim.
Næsta skref er svo að gera
eitthvað við þessar upplýsing-
ar. Þegar ég kom fyrst til Ís-
lands fór ég að velta því fyrir
mér hvað það væri sem gerði
mig að Rússa. Það er mjög
sérstök upplifun að flytja til
annars lands á meðal ólíkra
manneskja og byrja að pæla í
02.PM5 5.4.2017, 10:0713