Vinnan - 01.03.1943, Blaðsíða 15

STEINN STEINAR:
HALLGRIMSKIRKJA
(L í K A N)
Húsameistari ríkisins tók handfjlli sína af leir
og horfði dulráðum augum á reizlur og kvarða:
51 X 18 4- 19 ~ 102.
Þá útkomu lœt ég mig raunar ei mikils varða.
Ef turninn er lóðréttur,
hallast kórinn til hægri.
Mín hugmynd er sú,
að hver trappa sé annarri lægri.
Húsameistari ríkisins tók handfylli sína af leir
og Hallgrímur sálugi Pétursson kom til hans og sagði:
Húsameistari ríkisins. Ekki meir, ekki meir!
um“, eins og stundum er komizt að orði í brezku frétt-
unum, — þeir munu vafalaust geta lokið hlutverki sínu
án okkar góðgerða, heldur erum vér að tjá, þó í litlu
sé, hug vorn gagnvart þeim atburðum, sem eru að ger-
ast í heiminum; vér erum með söfnuninni að sýna, að
vér erum sjálfir menn, en ekki andlega og líkamlega úr-
kynjaður trantaralýður, sem verðskuldar eyðingu, eins
og vonar-landstjóri okkar fyrrverandi lýsti okkur í
skýrslunum til stjórnar sinnar. Við þjóð þá, sem hefur
með óheyrilegum fórnum stöðvað morðvagn Hitlers,
og er nú byrjuð að mola hann, viljum vér segja: Yðar
orðstír — vort líf.
Nú, þegar nær dregur úrslitum þessa leiks, megnum
vér íslendingar það eitt að senda fáein sárabindi til
hers, sem barizt hefir sigurvænlega fyrir málstað allra
frjálshuga manna, þar á meðal okkar sjálfra.
SKIPTING ÚT Á VIÐ
Af trúgirninni höfum við, liann Theodór og ég
og táldrœgninni numið lœrdóm sannan,
úr helgidómum vináttunnar hraktir á þann veg,
að hata nú og forsmá hvorir annan.
Eitt vorkvöld uppi’ á Baldurshaga brauzt út skandalinn
— menn blekkja jafnvel tryggðavini sína. —
Með konunni hans í grandvarleysT er kom ég
þangað inn,
í „keleríi“ sat hann þar við mína.
F. H.
VINNAN
13