Vinnan - 01.09.1947, Qupperneq 7

BJORN BJARNASON:
Miðstj órnarf undur
Alþjóðasambands verkalýðsfélaga
(W. F. T. U.)
Miðstjórnarfundur Alþjóðasambandsins var haldinn
í Prag dagana 9.—14. júní s.l. Vikuna á undan sat
Framkvæmdanefndin á fundi til að ganga frá málum
fyrir miðstjórnarfundinn. Fundurinn var haldinn í
Smetanahöllinni, og sátu hann fulltrúar frá 42 lönd-
um, auk fulltrúa frá Tryggve Lie, aðalritara Hinna
sameinuðu þjóða og tveggja frá I. L. 0. Síðar á fund-
inum mættu sem gestir 5 fulltrúar frá þýzku verkalýðs-
hreyfingunni og 4 frá Kóreu.
Aðalritari sambandsins, Louis Saillant, setti fund-
inn, en Zápotecký, forseti tékkneska verkalýðssam-
bandsins, bauð fulltrúana velkomna og árnaði þeim
heilla i störfum sínum. Að ræðu hans lokinni tók
Deakin, forseti sambandsins, við fundarstjórn og
minntist látinna miðstjórnarmeðlima, félaganna Sidney
Hillman og Gunnars Anderson.
Fyrsta dagskrármál fundarins var skýrsla aðalritar-
ans og flutti hann langa og ýtarlega framsöguræðu um
hana. Á þeim 20 mánuðum, sem liðnir eru frá stofnun
sambandsins, hefur meðlimatala þess aukizt úr 70
milljónum í 85 milljónir, ef með eru talin verkalýðs-
samtök Þýzkalands og Japans, sem að vísu njóta ekki
ennþá fullra réttinda innan sambandsins. Jafnhliða
þessari aukningu hefur vald og áhrif einstakra lands-
sambanda aukizt að miklum mun í ýmsum löndum, sér-
staklega í Mið- og Austur-Evrópu. Á öðrum stöðum
hefur verkalýðshreyfingin orðið fyrir mjög hörðum
árásum af hendi afturhaldsins, einkum í löndunum fyr-
ir botni Miðjarðarhafs, Kína, Suður-Afríku, Brasilíu
og nú síðast í Bandaríkjunum.
Miklar umræður urðu um skýrsluna, en að þeim
loknum var samþ. ályktun, er þakkaði framkvæmda-
stjórn sambandsins þá árangra, er náðst hefðu og lagði
áherzlu á þá miklu ábyrgð, er á Alþjóðasambandinu
hvíldi að hrinda árásum afturhaldsins á lífskjör og
réttindi verkalýðsins.
í niðurlagi ályktunarinnar segir:
„Alþjóðasambandið er voldugt baráttutæki verka-
lýðsins. Miðstjórnin lýsir ánægju sinni yfir þeim ár-
angri, er þegar hefur náðst og öruggri vissu sinni um
áframhald einingarinnar í baráttunni fyrir lýðræði, ör-
yggi og friði.“
Þá var skýrsla rannsóknarnefndarinnar, er fór til
Þýzkalands, tekin fyrir. Að loknum þeim umræðum var
samþ. ályktun um afstöðuna til Þýzkalands. í henni
segir, að miðstjórnin harmar, hvað seint gengur með
útrýmingu nasismans og fer fram á það við hernáms-
yfirvöldin, að þau sýni verkalýðshreyfingunni meiri
skilning en hingað til og notfæri sér aðstoð hennar við
útrýmingu nasismans.
Ennfremur var samþ. að stofna samstarfsnefnd milli
Alþjóðasambandsins og þýzku verkalýðshreyfingarinn-
ar, er aðstoði við sameiningu hennar í eitt landssam-
band á lýðræðisgrundvelli og að því loknu veita því
inngöngu í Alþjóðasambandið með fullum réttindum.
Rannsóknarnefndin, er fór til Japan og Kóreu, gaf
sína skýrslu. í Japan naut hún góðrar aðstoðar her-
námsyfirvaldanna við rannsóknir sínar. Telur hún
skipulagi verkalýðssamtakanna þar mjög ábótavant og
lagði fram ýtarlegar tillögur um breytingar á því. Legg-
ur hún til, að skipulagt verði eftir atvinnugreinum í
landsfélög, er síðan sameinist í einu landssambandi.
Fallist Japanir á þessa tillögu og framkvæmi hana, legg-
ur nefndin til, að japönsku verkalýðssamtökin verði
tekin í Alþjóðasambandið.
Frá Japan fór nefndin til Suður-Kóreu, hernáms-
svæðis Bandaríkjanna. Þar fékk hún hinar verstu við-
tökur af hendi afturhaldsins, enda skorti mjög á, að
hernámsyfirvöldin veittu henni nægilega aðstoð. Inn-
lendum aðstoðarmönnum hennar var misþyrmt og lífi
nefndarmannanna sjálfra ógnað. Verkalýðshreyfingin
er þarna mjög í molum og nokkur hluti hennar algert
handbendi afturhaldsaflanna.
I Norður-Kóreu, á hernámssvæði Rússa, fékk nefnd-
in hinar beztu viðtökur og þar er skipulagning verka-
lýðshreyfingarinnar það vel á veg komin, að nefndin
lagði til, að henni yrði veitt inntaka í Alþjóðasam-
bandið.
VINNAN
185