Blik - 01.05.1961, Blaðsíða 11

örn Tryggvi Johnsen
F. 30. jan. 1944- — D. 9. okt. 1960.
NOKKUR MINNINGARORÐ
Föstudaginn 7. okt. 1960 átti
sér stað átakanlegt slys 'hér í
Eyjum. Örn Tryggvi Johnsen,
Faxastíg 4, varð fyrir voða-
skoti og andaðist tveim dögum
síðar.
Örn Tryggvi var sonur hjón-
anna Gísla Friðriks Johnsen,
útgerðarmanns, og k. h. Frið-
bjargar Tryggvadóttur. Gísli
Friðrik er sonur Gísla J. John-
sen, stórkaupmanns.
Örn Tryggvi hóf nám í Gagn-
fræðaskólanum hér haustið
1957, þá 13 ára gamall. Á s.l.
hausti settist hann í 4. bekk
skólans Hann bar þess vitni öll
árin sín í skólanum, að hann
var bæði vel gerður og vel upp
alinn. Honum sóttist námið vel
stöðu í konungsgarði og mann-
virðingu þjóðhöfðingjans. Hvað
olli þeirri sterku heimþrá? Þá
mælti Auðunn: ,,Ekki má ég
það vita, herra, að ég hafi hér
mikinn sóma með yður, en móð-
ir mín troði stafkarlsstíg (betli)
úti á Islandi, því að nú er lokið
björg þeirri, er ég lagði til,
áður en ég færi af Islandi“.“.
Konungur svarar: „Vel er mælt,
og mannlega, og muntu verða
giftumaður“. Sveinn Danakon-
ungur var vitur maður. Aldrei
hafði hann orð á því við Auð-
unn, að hann væri gæfusam-
legur ungur maður fyrr en
hann sannfærðist um um-
hyggju hans og artarsemi við
móður sína.
Auðunar þáttur vestfirzka er
eitt af gullkornunum í forn-ís-
lenzku bókmenntunum. Auðunn
sjálfur ógleymanleg persóna,
m.a. vegna þess, hversu hann
metur mikils móður sína, fóm-
arlund hennar og allt, sem hún
hefur fyrir hann gert. Það
skildi Sveinn, hinn vitri kon-
ungur, að þeir eiginleikar Auð-
unar mundu verða honum til
gæfu og gengis, láns og lífs-
hamingju síðar á lífsleiðinni, t.
d. í stöðu föður, eiginmanns og
heimilisföður. Þessi kenning
þáttarins er sígild, nemendur
mínir, Hún felur í sér jafn-
gullvægan sannleika í dag eins
og fyrir 1000 árum. Óska vildi
ég þess, að þið fengjust til að
hugleiða þessa hluti, kryfja þá
til mergjar og skilja þá. Það
mundi leiða ykkur til mikils
happs og mikillar hamingju í
lífinu.
þ. þ. v.