Dagblaðið Vísir - DV - 19.03.2021, Blaðsíða 29

S æl, Kristín. Ég er búin að vera með kærast-anum mínum í fjögur
ár. Ég myndi segja að við
séum mjög ástfangin en sam-
bandið stendur dálítið mikið
í stað. Við erum nýbyrjuð að
búa saman, við eigum engin
börn, engin sameiginleg
áhugamál, eigum engar fjár-
hagslegar skuldbindingar
eða mikil framtíðarplön. Í
upphafi fann ég fyrir skuld-
bindingarfóbíu hjá honum og
hef vandað mig mjög mikið
við að pressa ekki á hann
síðan. En nú eru liðin fjögur
ár og ég myndi vilja sjá hjólin
snúast aðeins hraðar. Er
þetta eðlilegur tími eða get
ég gert eitthvað til þess að
breyta þessu?
Bestu kveðjur.
Misjafnt hvað fólki
finnst eðlilegur tími
Sæl vertu. Takk fyrir spurn-
inguna. Þú spyrð hvort þetta
sé eðlilegur tími og því miður
er það ekki mitt að svara því.
Það sem einu pari finnst eðli-
legt er algjörlega óhugsandi
fyrir annað par. Ég spyr því
á móti, finnst þér þetta eðli-
legt?
Eins leiðinlega og það
hljómar þá er ástin háð skuld-
bindingu. Með því að skuld-
bindast annarri manneskju
ertu að segja mjög margt, til
dæmis „ég vil vera með þér
og engum öðrum“, „þú skiptir
mig meira máli en aðrir“, „ég
treysti þér“ og svo framvegis.
Þú nefnir að þú hafir fundið
fyrir hræðslu við skuldbind-
ingu hjá kærastanum þínum
og það hefur vitaskuld gert
þig óörugga. Fyrir vikið hef-
ur þú forðast að setja pressu
á skuldbindingu og nú er það
farið að taka sinn toll af sam-
bandinu.
Taka samtalið
Mitt fyrsta svar við öllum
sambandsvanda er yfir-
leitt það sama, það er að
tala saman. Nú hafið þið
verið saman í fjögur ár og
það skapar forsendur til
þess að eiga umræðu um
það hvert þið stefnið. Það er
samtal sem hægt er að taka
í hinum mestu rólegheitum
og af yfirvegun, en ef sam-
talinu er alltaf slegið á frest
þá er hætta á að fólk reyni
að ræða þetta þegar það
springur og fær nóg. Nokkuð
sem er aldrei heillavænlegt.
Það gæti verið hjálplegra að
fyrirbyggja sprengjur eða
rifrildi með því að setjast
niður í ró og næði, kveikja
á kertum, skapa notalegt
andrúmsloft og ræða saman
um hugmyndir hvort annars
varðandi sambandið. Í þessu
samhengi gætu spurningar
verið voldugri en staðhæfing-
ar. Spurðu hann hvað hann
sjái fyrir sér. Hvaða skref
hann væri tilbúinn til að taka
í átt að meiri skuldbindingu?
Hvort hann óttist eitthvað og
hvað þið getið gert til þess að
styrkja böndin ykkar.
Ástin er skuld -
bindingum háð
Staðreyndin er sú að fólk sem
er gift skilur síður. Pör sem
eignast saman börn skilja
síður. Pör sem deila fjárhag
skilja síður. Ástæðan er ekki
sú að fólk undirritar pappír
hjá sýslumanni eða að það
sé svo bundið af sameigin-
legum fjárhag að það geti
síður skilið. Nei, skýringin
er einfaldlega sú að fólk sem
er tilbúið til að skuldbindast
hvort öðru er síður tilbúið til
þess að skilja. Að því leyti
er ástin skuldbindingum
háð. Með því að tala saman
um hversu tilbúin þið eruð
til þess að skuldbindast þá
færðu líka hugmyndir um
það á hvaða grunni samband
ykkar er byggt. Ef það er
ekki áhugi á frekari skuld-
bindingu þá gefur það færi
á að skoða hvað liggur þar
að baki. Eru það ástæður
sem tengjast trausti ykkar?
Er það eitthvað úr fortíðinni
eða kynslóðaarfinum sem er
að þvælast fyrir? Og hafið
þið möguleika á að vinna
með það eða fá aðstoð við að
vinna ykkur í gegnum slíkt?
Er ójafnvægi í
sambandinu?
Þegar ég fæ til mín pör í
vanda þá byrja ég oft að
leita að ójafnvæginu í sam-
bandinu. Oft er það þann-
ig að annar aðilinn á fleiri
börn en hinn, annar aðilinn á
meiri peninga en hinn, annar
aðilinn er töluvert eldri eða
býr yfir meiri menntun. Allt
endurspeglar þetta ójafn-
vægi og getur því torveldað
skuldbindinguna. Stundum
er nóg að benda fólki á þetta
en stundum þarf að reyna að
jafna aðeins út eða styrkja
skuldbindingarþáttinn með
öðrum hætti. Eru breytur í
ykkar sambandi sem valda
miklu ójafnvægi? Getur ver-
ið að það sé að hamla ykkur?
Ég veit að ég er að svara
spurningu þinni með mikið
fleiri spurningum, en það er
stundum það sem þarf. Við
þurfum að velta við steinum
og kafa dýpra ofan í þær
breytur sem þvælast fyrir
í samböndum. Það sem þó
vinnur með ykkur er að þú
virðist vera búin að greina
vandann ykkar frekar vel.
Þið eruð ástfangin, en ykkur
skortir meiri skuldbindingu.
Væri þá ekki ráð að skuld-
binda sig meira?
Vonandi finnið þið ykkar
leið að meira öryggi og festu,
það gæti fært ykkur enn
meiri ást og hamingju. Góða
skemmtun. n
Við hvetjum lesendur til að senda
spurningar og vangaveltur sínar til
Kristínar í tölvupósti á:
hjonabandssaela@gmail.com.
Spurningunum verður svo svarað
hér í Fjölskylduhorninu, að sjálf-
sögðu nafnlaust og í fullum trúnaði.
Fjölskylduhornið
Kristín Tómasdóttir hjónabandsráðgjafi
svarar spurningum lesenda um málefni
er varða fjölskylduna, börnin og ástina
í Fjölskylduhorni DV. Að þessu sinni
svarar Kristín spurningu lesanda sem
finnst kærastinn óttast skuldbindingar. Sérfræðingur svarar
MYND/GETTY
HVENÆR ER EÐLILEGT AÐ
SKULDBINDA SIG Í SAMBANDI?
FÓKUS 29DV 19. MARS 2021