Hinsegin dagar í Reykjavík - ágú. 2013, Blaðsíða 29

29
að þingmenn og ríkisstjórn Úganda líti
ekki svo á að verið sé að þröngva upp á þá
skoðunum. Sem betur fer hefur þetta breyst
upp á síðkastið og yfirleitt leitar fólk fyrst
ráða hjá okkur áður en það framkvæmir.“
Fyrstu opinberi homminn
Vinur þinn David Kato var myrtur í janúar
2011 eftir að úganska slúðurblaðið Rolling
Stone birti myndir og heimilisföng þekktra
hinsegin einstaklinga í Úganda, þar á meðal
upplýsingar um þig. Hver var David Kato?
„David var ein af þessu manneskjum
sem verða aldrei reiðar og hugsa alltaf
um hag annarra. Ég hitti David fyrst
árið 2005 þegar hann vildi taka þátt í
starfinu okkar. Í fyrstu var ég efins um
fyrirætlanir hans því að hann var töluvert
eldri en flestir í samtökunum og við
höfðum átt í vandræðum með njósnara frá
slúðurblöðunum sem reyndu að laumast
inn í samtökin til að ljóstra upp um það
hver við værum. En það kom brátt í ljós
að hann var enginn njósnari og við urðum
fljótt góðir vinir og samstarfsfélagar. Fólk
leit upp til hans og tók mark á því sem hann
hafði að segja. Árið 2009 varð hann fyrsti
karlmaðurinn í Úganda til að koma fram
opinberlega sem hommi og það breytti
miklu því framan af höfðu aðeins lesbíur
verið áberandi í baráttunni og fáir tóku
okkur alvarlega.“
Viltu segja frá deginum þegar Rolling
Stone birti greinina með dauðalistanum?
Hvernig fréttirðu af því?
„Ég var í fjölskylduheimsókn í
Stokkhólmi þegar ég fékk símtal frá
fréttamanni New York Times í New York
sem spurði mig út í orð sem ég átti að
hafa sagt í úgönsku blaði sem heitir
Rolling Stone. Ég kannaðist við hvorugt.
Samkvæmt tilvitnuninni átti ég að hafa sagt
að markhópur okkar væri börn yngri en 12
ára, því það væri auðveldara að smala þeim
saman.“
Þú þekktir ekki blaðið?
„Þetta var fyrsta tölublaðið! Ritstjórnin
samanstóð af nýútskrifuðum háskólanemum
sem vildu græða pening á skömmum tíma
og þau vissu að kynvillublað myndi seljast
vel.“
Tókstu þessu sem alvarlegri ógnun?
„Ég gerði það. Ég hringdi samstundis til
Úganda og fékk skannað eintak af blaðinu
sent til mín. Þar voru birtar myndir, nöfn og
heimilisföng margra meðlima í samtökunum
okkar ásamt ákalli um að við yrðum hengd.“
Hverjir urðu eftirmálarnir?
„Ég sagði við sjálfa mig að eitthvað yrði
að gera og því hófst ég handa við að hringja
í alla sem ég þekkti til að biðja um hjálp.
Við yrðum að hefja málsókn gegn blaðinu
– sem við svo gerðum. Við urðum að flytja
þrjátíu manns búferlum til að tryggja öryggi
þeirra. Heimili eins samstarfsmanns míns
var brennt. Fólk missti vinnuna og á það
var ráðist á götum úti. Ég var borin út úr
íbúðinni minni. Nokkrir frömdu sjálfsmorð.
David var myrtur. Skaðinn var mikill og við
finnum ennþá fyrir honum – blöðin eru enn
að birta svipaðar greinar.“
Að týna sér í tölvuleikjum
Hvar finnurðu styrkinn til að halda áfram?
Þú hefur sagst ekki vita hvort þú snúir
lifandi heim aftur þegar þú stígur út úr
íbúðinni þinni.
„Ég veit að ég er ekki ein og sú vitund
heldur mér gangandi. Að ég sé að gera
eitthvað í stað þess að stinga höfðinu í
sandinn og vorkenna sjálfri mér. Trúðu mér,
það mun enginn koma til Úganda til að
vinna þessa vinnu fyrir mig. Það veitir mér
líka styrk þegar ég fæ tölvupóst alls staðar
að úr heiminum þar sem ókunnugt fólk
sendir mér hvatningu og ástarkveðjur. Ég
spila einnig alls konar tölvuleiki. Vinir mínir
hlæja oft að mér vegna þess að mér finnst
gott að slappa af yfir stríðsleikjum. Leikirnir
hjálpa mér hins vegar til að gleyma hversu
slæmt ástandið er.“
Telurðu þig vera í stríði?
„Stríði án ofbeldis. Þeir beita ofbeldi
gegn okkur – en okkar stríð er friðsamlegt.“

Waging a war without violence
Kasha Jacqueline Nabagesera is a
Ugandan LGBT rights activist and
founder of Freedom and Roam Uganda,
an LGBT human rights organization. A
self-identified lesbian, she is one of few
people in Uganda who has publicly come
out as an LGBT person despite a climate
of discrimination and relentless threats
of violence. Kasha’s campaign places a
great emphasis on storytelling and legal
measures. She has sued the Ugandan
government and Ugandan newspapers
that have published anti-propaganda
against LGBT people in Uganda and
thus set a benchmark for human rights
advocacy in Africa. By engaging the
international community and through back
channels in the Ugandan parliament, she
has fought against an anti-homosexuality
bill in Uganda that would have made
homosexual activities punishable by death.
Through storytelling, Kasha hopes
to educate as many Ugandans as possible
on LGBT issues. She is never afraid to
appear on television or in radio interviews,
knowing that somewhere out there she
can reach a person who is confused by
their feelings, depressed or isolated. She
says she finds strength to continue her
battle through international support and
good will from ordinary people around
the world. “We are waging a war without
violence. They act with violence against
us, but our war against them is peaceful.”
Þeir sem vilja fræðast frekar um
Freedom and Roam:
www.faruganda.org
Facebook: Friends of Freedom and Roam
Uganda jnkasha@gmail.com
D
avid Kato, 2011