Skessuhorn - 28.04.2021, Blaðsíða 16

MiðVikUDAGUR 28. ApRÍL 202116
Sumardagurinn fyrsti fyrir rúmu
ári hverfur Sveinbirni Reyr Hjalta-
syni á Akranesi seint úr minni. Þann
dag lenti hann í óhappi á motocross-
brautinni við rætur Akrafjalls, hend-
ist á hjóli sínu út fyrir braut og ligg-
ur þar um tíma eða þar til félagi hans
finnur hann eftir nokkra leit. Svein-
björn Reyr brotnar við 6. hryggjarlið
og er lamaður eftir slysið. Eftir sjálfu
slysinu man hann lítið sem ekkert,
einungis einhverskonar myndbrot
eða óljósar glefsur. Samhliða því að
vera í endurhæfingu á Grensás hefur
Sveinbjörn, eða Svenni eins og hann
er jafnan kallaður, glímt við ýmis eft-
irköst slyssins. Meðal annars þverr-
andi mátt í hægri hendi og lærbrot.
Framundan er aðgerð 7. maí sem fel-
ur í sér að tappa af vökva sem þrengir
að mænunni. En það er fleira fram-
undan hjá Svenna og vinum hans.
Næstkomandi laugardag standa jafn-
aldrar hans að áheitastökkum í Akra-
neshöfn. Safna á peningum til stuðn-
ings Svenna þannig að hann geti fest
kaup á sérútbúnu torfæruhjóli sem
framleitt er í Ameríku. Hjól sem þetta
kostar á þriðju milljón króna. Blaða-
maður Skessuhorns hitti Svenna að
máli síðastliðinn mánudag og fékk að
fræðast um slysið og síðasta ár í lífi
fjölskylduföðursins á Reynigrund-
inni, sem skyndilega þurfti að takast
á við nýjar aðstæður og áskoranir.
Með tækjadellu
frá unga aldri
Sveinbjörn Reyr er fæddur 1971 og
uppalinn á Akranesi. Aðspurður segir
hann að nafnið Reyr sé dregið af hin-
um vellyktandi ilmreyr sem sums-
staðar vex. Foreldrar hans voru bæði
Vestfirðingar en settust að á Akranesi
eftir að þau höfðu fest ráð sitt. Faðir
hans kom úr Laugardal við Ísafjarðar-
djúp en móðir hans, sem látin er fyr-
ir allmörgum árum, var úr Álftafirði.
Þau höfðu kynnst við nám í skólan-
um á Reykjanesi. Eiginkona Svenna
er Guðný Ósk Stefánsdóttir og sam-
an eiga þau þrjár dætur. „Ég ólst því
upp hér á Akranesi við allt það frjáls-
ræði sem það fól í sér. Ég var ung-
ur farinn að keyra allskyns tæki enda
tækjadellan talsverð. Byrjaði á skelli-
nöðru en var auk þess á fjórhjólum,
snjósleðum og svo á krossurum. Ég
lærði bifvélavirkjun og hef starfað á
Bílaverkstæði Hjalta Njálssonar allt
frá 1995, nær allan minn starfsferil,
ef undan eru skilin tvö sumur þegar
ég fór með pabba að vinna á jarðýtu
fyrir vestan 2006 og 2007. Motoc-
ross íþróttinni kynntist ég fyrst 2008
og var byrjaður að keppa 2009. Tók
þetta alla leið eins og margir félagar
mínir hafa gert,“ segir Svenni.
„Félagið okkar á Akranesi er stórt
og fjölmennt og þar hefur verið öfl-
ugt unglingastarf sem við getum ver-
ið stoltir af.“ Svenni viðurkennir að
deyfð hafi verið yfir félaginu síðasta
sumar, sumpart vegna Covid-19 en
einnig vegna þess að slysið setti óhug
í mannskapinn. Menn hvíldu því
margir hjólin. „Vonandi mun áhug-
inn og iðkunin vaxa að nýju,“ segir
Svenni sem sjálfur ber titilinn braut-
arstjóri í Akrabraut sem Vélhjóla-
íþróttafélag Akraness á og rekur.
Slysið
Svenni segir að slysið síðasta vor sé
sveipað þoku í minningu hans. „Þetta
gerist á sumardaginn fyrsta, 23. apríl.
Við félagar vorum að taka út braut-
ina og ákveða breytingar fyrir sum-
aropnun. Ég var í brautinni og að
koma á stökkpall í henni og man eig-
inlega fátt eftir það. Man þó einhvers
konar myndbrot frá því að ég keyri á
stökkpallinn og svo hef ég einhvers
konar smá mynd í minningunni frá
því ég er í sjúkrabílnum á leiðinni
suður. Allavega hendist ég út fyrir
brautina og hjólið lendir ofan á mér.
kannski hefur hjólið runnið á klakab-
unka undir moldarlaginu, ég veit það
hreinlega ekki. Eftir stökkið og fallið
ligg ég í smá tíma þar til félagi minn
finnur mig loks. Þá var hann búinn
að keyra tvo hringi eftir brautinni til
að leita að mér en sá mig ekki í fyrstu.
Meðan ég beið eftir aðstoð nær bens-
ín að leka yfir fæturnar á mér og við
það verður einhvers konar efnabruni
í húðinni. Sá bruni átti eftir að leika
stórt hlutverk í að hægja á bataferl-
inu hjá mér. Svo hefur einnig tafið
mig að þegar ég var í teygjuæfing-
um hér inni á stofugólfi lærbrotnaði
ég um verslunarmannahelgina. Lík-
lega hefur verið leynt brot í beini eft-
ir slysið. Þegar ég tók of mikið á því
brotnaði einfaldlega leggurinn með
miklum hvelli. Ég fór því í aðgerð
og brotið neglt saman. Það gekk vel
en skurðsárið ætlaði aldrei að ná að
gróa. Þurfti ég því að fara í nokkrar
aðgerðir þar sem reynt var að flýta
því að sárið greri og þurfti að liggja
inni á spítala í einar fimm vikur vegna
þessa.“
Stefnan sett út
í náttúruna
En fleira átti eftir að hægja á batanum
hjá Svenna og enn ein aðgerðin er
framundan. „Í nóvember finn ég að
mátturinn í höndunum er að fjara út.
Þá kom í ljós að mænugöngin voru að
stíflast við það að mænan bólgnar út.
Þessi mænuvökvamyndun er ofarlega
í mænunni og tekur því máttinn úr
höndunum. Sjálft hryggbrotið var í 6.
hryggjarlið en bólgan var í nóvember
komin alla leið upp í 6. hálslið. Ég var
því sendur í aðgerð í desember sem
tekst að hluta til. Ennþá er tilfinning
í hægri hendinni en enginn máttur í
henni. Læknirinn hefur því ákveðið
að taka mig inn í aðgerð 7. maí næst-
komandi og nú á að reyna að létta á
þrýstingnum.“
Svenni keyrir þrisvar í viku á end-
urhæfingardeildina í Grensás þar sem
hann fer í tækjasal auk þess sem iðju-
og sjúkraþjálfarar hjálpa honum við
æfingar. Hann segir lán í óláni að þau
Guðný Ósk eiga einbýlishús á einni
hæð á Grundunum og þurfti litlu að
breyta í húsinu til að það yrði hjóla-
stólafært. En með ómetanlegri hjálp
góðra vina og fyrirtækja var aðgengi
að utan gert aðgengilegt og innan-
dyra þurfti litlu að breyta. Þá hefur
heimilisbíllinn verið útbúinn til akst-
urs fyrir hann og einnig festi hann
kaup á notuðum Benz lyftubíl. Vin-
ir og félagar hans lögðust síðan á
eitt við að mála bílinn og gera hann
enn betri. Svenni getur því ekið allra
sinna ferða en nú er stefnan sett á
enn meira frjálsræði með kaupum á
torfæruhjóli fyrir hreyfihamlaða. Nú
skal haldið út í náttúruna.
Torfæru þríhjól
„Það er eiginlega örstutt síðan ég
heyrði fyrst af þessum hjólum, sem
framleidd eru í Ameríku. Græjan sem
nú stendur til að kaupa er frá fyrir-
tæki sem heitir Lasher Sport. Þetta
er nokkurs konar torfæru þríhjól sem
hægt er að knýja með handafli en er
auk þess með rafmagns hjálparmótor.
SEM samtökin, Samtök endurhæfðra
mænuskaddaðra, fundu þessi hjól í
USA og kynntu fyrir félagsmönnum.
SEM hefur ákveðið að hefja söfnun
fyrir fjórum svona hjólum sem leigð
verða út til hreyfihamlaðra viku í
senn. Ég hef hins vegar áhuga á að
eignast fimmta hjólið og geta haft
það hér heima í skúr til taks,“ seg-
ir tækjamaðurinn Svenni sem kveðst
fullur tilhlökkunar fyrir kaupum á
þessu nýja hjóli.
„SEM samtökin eru frábær. Fé-
lagar úr þeim koma upp á Grens-
ás og miðla upplýsingum um líf-
Sveinbjörn Reyr tekst á við nýjan
veruleika eftir vélhjólaslys
Framundan er áheitasöfnun fyrir handknúnu torfæruhjóli fyrir Svenna
Fjölskyldan á útskriftardegi miðdótturinnar. F.v. Sigurbjörn Hauksson, Stefanía
Sól, Ragna Dís, Arnór Sigurðsson, Agnes Rós, Guðný Ósk og Sveinbjörn Reyr.
Ljósm. Kim Klara.
Sveinbjörn Reyr Hjaltason. Ljósm. mm.
Fjölskyldan á Reynigrund. F.v. Sveinbjörn Reyr, Guðný Ósk og dæturnar Ragna
Dís, Agnes Rós og Stefanía Sól. Myndin er tekin á stúdentsdegi yngstu dótturinnar.
Ljósm. Kim Klara.
Svenni í keppni á Akureyri. Ljósm. úr safni.