Morgunblaðið - 17.03.2021, Page 16

16 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. MARS 2021
✝
Grétar Rafns-
son fæddist í
Reykjavík 7. júlí
1961. Hann varð
bráðkvaddur 11.
janúar 2021 í Las
Palmas á Kan-
aríeyjum. For-
eldrar hans eru
Rafn Sigurbergs-
son vélstjóri, f. 24.
nóvember 1933, og
Edda Ísaks verka-
kona, f. 28. apríl 1934, d. 8. maí
2017. Systkini hans eru Rún, f.
29. nóvember 1957, og Páll, f.
29. janúar 1959.
Grétar eignaðist
tvær dætur: Gyðu
Dröfn, f. 2. janúar
1988, sonur hennar
er Anton Grétar, f.
16. ágúst 2011, og
Ísfold Rán, f. 24.
mars 1994. Maki
hennar er Valur
Örn Vífilsson og
börn þeirra eru
Eldey Elísabet, f.
11. júlí 2017, og
Rafnar Óðinn, f. 27. júní 2020.
Minningarathöfn fór fram í
Árbæjarkirkju hinn 4. mars
2021.
Lífið er svo óréttlát stundum,
að taka þig frá okkur svona
skyndilega. Það er mikill tregi í
hjarta mínu, því ég sakna þín
gífurlega.
Það er ótrúlega erfitt að setj-
ast niður og skrifa kveðjuorð til
þín því mér líður eins og við ætt-
um svo ótrúlega margt eftir.
Mig langar að þakka þér fyrir
árin sem við fengum að búa sam-
an, þá sérstaklega í Hafnarfirð-
inum.
Þar horfðum við oft á Strump-
ana og spiluðum Memory-spilið
saman. Þú sýndir það ekki en ég
vissi hvað þú áttir erfitt með að
tapa stundum fyrir mér og ég
veit fyrir víst að ég fékk mitt
keppnisskap frá þér.
Tónlistin var líf þitt og þú
kynntir fyrir mér Nick Cave og
mér fannst ekkert skemmtilegra
en að spá í textunum hans með
þér og leysa allar lífsins gátur
saman.
Þú lést alla í kringum þig
finna að þeir skiptu miklu máli
og alltaf varstu tilbúinn til að
hjálpa fólki, sérstaklega þeim
sem minna máttu sín.
Ég veit að það var alltaf mikill
tregi í þér að hafa ekki getað
gert meira fyrir mig, en ég vil
bara að þú vitir hvað ég elskaði
þig mikið.
Líf þitt var ekki alltaf dans á
rósum en okkar samband ein-
kenndist af mikilli blíðu og
áhuga gagnvart mér. Þú ert
hetja í mínum augum að hafa
þrátt fyrir alla þessa erfiðleika
náð að rækta þessa stórkostlegu
eiginleika sem þú hafðir. Þú sást
þá kannski ekki sjálfur en aðrir
tóku svo sannarlega eftir þeim.
Þú tókst ábyrgð á þér og varst
aldrei bitur í garð neins. Þetta
eru eiginleikar sem ég horfi á
með aðdáun því það er enginn
þér líkur.
Þú varst virkilega einlægur
og vandaður maður og vinur
vina þinna og reyndir alltaf að
miðla þinni reynslu til annarra.
Það var svo yndislegt að fá
þig til að dvelja hjá okkur á milli
jóla og nýárs og eru það minn-
ingar sem ég mun halda fast í.
Síðasta samtalið okkar er mér
einnig mjög dýrmætt þar sem
þú hrósaðir mér og sagðir hvað
þú værir yfir þig stoltur af mér
og mínum börnum. Mér þótti al-
veg ósegjanlega vænt um að
heyra þetta frá þér.
Ég sakna svo að heyra rödd-
ina þína, þessa sérstöku og ein-
stöku rödd.
Takk fyrir að reyna alltaf að
gera þitt besta.
Þú ert hetjan mín, elsku
pabbi. Ég lít upp til þín alla daga
eins og ég hef alltaf gert og mun
alltaf gera.
Ég vil ekki trúa að þú sért
farinn og hugsa því að þú sért
hjá mér.
Sorgin er mikil og sár en þú
sýndir mér hversu miklum styrk
er hægt að búa yfir þó svo lífið
leiki ekki alltaf við mann og ég
mun alla tíð taka þig til fyrir-
myndar.
Ég mun aldrei gleyma þinni
umhyggju og þinni blíðu. Minn-
ingar um þig munu ylja mér um
alla framtíð. Ég elska þig alltaf.
Þín
Ísfold.
Grétar Rafnsson, ástkær litli
bróðir minn, varð bráðkvaddur
59 ára að aldri á Kanaríeyjum
þar sem hann var að íhuga að
setjast að.
Hjarta mitt er fullt af sorg, en
líka af öllum fallegu, góðu og al-
mennt fyndnu minningunum
sem við fjölskyldan erum búin
að vera að rifja upp í gegnum
tárin. Grétar var hjá mér og fjöl-
skyldu minni yfir hátíðirnar sem
og hjá yndislegu Ísfold dóttur
sinni, börnum hennar og fjöl-
skyldu. Hann var svo kátur og
glaður og leit vel út, ánægður
með fallegu barnabörnin og fjöl-
skylduna sína sem gerði þessar
skelfilegu fréttir að enn þá
meira áfalli sem ég er enn þá að
reyna að skilja.
Grétar bróðir minn var maður
sem gekk sinn eigin veg í lífinu,
ekki alltaf þann auðveldasta, en
alltaf sinn eigin. Hann var mikill
húmoristi, gat verið meinstríð-
inn ef sá gállinn var á honum, en
hafði sérstakt lag á að sjá annan
vinkil á öllu en aðrir og þannig
að við gátum alltaf hlegið saman,
við á móti heiminum. Honum
fannst gaman að rökræða, upp
að því marki að hann gat tekið
upp á því að vera ósammála
manni bara til þess að fá mann
upp í góðar rökræður, og oft gat
hann fengið mann til að hugsa
hlutina upp á nýtt.
Grétar var mjög vel gefinn,
skarpur og forvitinn um heim-
inn. Hann gat sífellt komið
manni á óvart, eins og þegar við
uppgötvuðum að hann gat orðið
haldið uppi samræðum á rúss-
nesku eftir að hafa unnið á rúss-
neskum frystitogara og las fyrir
mig leiðbeiningarnar á rúss-
nesku hreinsiefni eins og ekkert
væri sjálfsagðara. Í seinni tíð
lærði hann einnig spænsku eftir
að hann flutti til Spánar og mér
finnst það segja eitthvað um
hann litla bróður minn að hann
mætti fólki þar sem það var,
hann ætlaðist ekki til þess að
það kæmi til hans. Enda skilur
hann eftir sig nána vini sem hafa
verið okkur stoð og stytta í
gegnum þetta erfiða ferli.
Elsku Grétar minn. Við höf-
um marga fjöruna sopið saman í
gegnum tíðina og stutt hvort
annað í gegnum lífsins ólgusjó.
Nú er komið að kveðjustund í
bili og kom að því allt of allt of
snemma. Vittu það að stóra syst-
ir þín elskar þig, saknar þín sárt
og hlakkar til að hitta þig aftur í
næsta lífi. Þangað til þá Guð
geymi þig lilli minn.
Kveðja, stóra systir.
Rún Rafnsdóttir.
Elsku frændi. Nú ertu farinn,
svo snögglega og allt of fljótt.
Þú fórst oft og dvaldir lang-
dvölum í burtu, langt í burtu, en
ég vissi alltaf að þú hefðir sam-
band, hringdir eða kæmir í
heimsókn, en ekki lengur.
Það var alveg sérstakur þráð-
ur milli okkar „af því að við vor-
um jafngömul“, sagðir þú. Minn-
ingarnar streyma: Þegar þið
fjölskyldan bjugguð tímabundið
hjá okkur, þá var nú oft fjör og
læti, fimm krakkar á svipuðum
aldri. Þegar þú prófaðir að fara í
Breiðagerðisskóla með mér, en
leist ekki á það. Og seinna þegar
þú varst að skrópa í skólanum á
unglingsárunum og hittir mig
óvænt ekki einu sinni, ekki tvisv-
ar, heldur oft, og ég lofaði að
segja ekki frá.
Þráðurinn hélst áfram, mis-
þéttur en alltaf til staðar og fyrir
rúmum 20 árum þéttist hann aft-
ur og það var gott. Áttum við
margar og góðar samverustund-
ir í framhaldinu.
Þú lifðir allt öðruvísi lífi en
allir aðrir sem ég þekki, þekktir
vel til framandi staða í heimin-
um, „sigldir um ókunn höf“ eins
og þar stendur.
Takk fyrir að leyfa mér að
vera hluti af lífi þínu, það var
dýrmætt fyrir mig á margan
hátt og ég hefði viljað svo miklu
fleiri samverustundir með þér.
Þú varst einstaklega gjafmildur
á væntumþykju og hikaðir ekki
við að tjá hana sem og áhuga á
þeim sem í kringum þig voru. Þú
hafðir sannarlega góða og gef-
andi nærveru. Mér þótti svo
undurvænt um þig, elsku
frændi, þú varst einn af mínum
nánustu og ég sakna þín. Hlakka
til endurfunda.
Saknaðarkveðja frá krökkun-
um með þakklæti fyrir allt.
Innilegar samúðarkveðjur til
dætra og systkina.
Ellý.
Minn besti vinur Grétar
Rafnsson hefur kvatt í bili.
Það er sérstakt að horfa til
baka og minnast þeirra stunda
sem við áttum saman og mikill
söknuður sem mig grípur.
Við kynntumst árið 1983 og
aldrei slitnaði í sundur eftir það,
Grétar hafði blóð hafsins í sín-
um æðum. Hann var vel gefinn
svo neistaði, grannur, hár og
kvikur, leifturhraður ef því var
að skipta. Hafði ljúfa lund þó að
stundum hafi óveðursský blikað
að baki augna hans, sem enginn
skilur. Hvernig setur maður
besta vin sinn á blað? Umfram
allt var hann ljúfur og nærgæt-
inn.
Hann starfaði við eitt og ann-
að en umfram allt náði sjávar-
útvegur að heilla hann sem og
afurðin fiskur.
Með sína gríðarlegu reynslu
að baki við störf tengd sjávar-
útvegi var honum boðin staða
sem framleiðslu- og gæðastjóri í
samstarfsverkefni Íslendinga or
Rússa í Barentshafi. Þetta verk-
efni átti eftir að liggja fyrir hon-
um áfram með fleiri aðilum til
þessa dags og leiddi hann til
Afríku.
Vinur minn var frábær skák-
maður, bridge-maður og vel
skæður í snooker sem pool.
Keppnismaður og þótt væri um
saklausa kasínu að ræða var
ekki neitt gefið.
Hann átti virkilega góða daga
um síðustu jól er hann dvaldi
heima hjá Rún systur sinni og
hitti fjölskyldu sem og vini.
Dvaldi nokkra daga hjá dóttur
sinn Ísfold og hennar manni Val
sem og afabörnum í Borgarnesi.
Hann var glaður með þessar
stundir sagði hann mér.
Við tveir áttum einnig góðar
stundir núna á Íslandi síðustu
jól þar sem mikil gleði var hjá
okkur. Góðar stundir sem voru
kærari heldur en að tala í síma.
Hann hringdi í mig og bað
mig um að koma með sér til
stórkaupa og nú skyldi brunað á
alvörubíl (ekki neinni gandreið)
til móts við Fjarðarkaup í Hafn-
arfirði. Þetta byrjaði allt mjög
vel, ég var ekki alveg að nenna
út fjörð og segi getum við ekki
fengið þetta í Nóatúni? Þá leit
hann djúpt á mig og sagði
ákveðið: „Þetta er sérstök sviða-
sulta fyrir hana Rún systur.“
Þetta dugði og við héldum
áfram. Í þetta skipti var hann
ekki ratvís og keyrði fram hjá
Fjarðarkaupum og átti ekki gott
með að staðsetja þessa frægu
matvöruverslun. Það var mikið
hlegið inni í búð og ég efast ekki
um að eftir hafi verið tekið með-
an við grínuðumst hvor við ann-
an.
Við vorum á sama máli nokkr-
um dögum síðar. Þetta er sú al-
besta sviðasulta sem við höfum
bragðað fyrr og síðar.
Hann var kominn í gott jafn-
vægi og búinn að taka ákvarð-
anir í sínu lífi sem því miður náð-
ist ekki að klára til fulls eða
ganga frá.
Þakka tónlist sem kvikmyndir
og góðan smekk á hlutum sem
skiptu máli og hlutleysi á stund-
um í því sem skiptir engu máli.
Þakka skörp skoðanaskipti sem
og að láta ávallt heyra í þér. Þér
stóð aldrei á sama er þitt fólk
var annars vegar eða þeir sem
skiptu þig máli.
Við fórum saman á nýju ári og
áttum yndislega daga saman þar
til örlög gripu inn í og vinur
minn varð bráðkvaddur. Ég
sakna hans endalaust og svo sárt
að kveðja hann sem og alla sem
maður elskar.
Hann eignaðist sín gull sem
eru hans dætur, Gyða Dröfn og
Ísfold Rán, ég votta þeim sem
öðrum mína innilegu samúð.
Hlynur.
Grétar vinur okkar féll frá
hinn 11. janúar síðastliðinn.
Andlátið bar brátt að og var
okkur vinum hans mikil harma-
fregn.
Milli okkar þriggja var ætíð
vinátta og mikið samband þó að
oft skildu lönd og heimsálfur.
Grétar var greindur maður og
hafði mikla samskiptahæfileika.
Þeir hæfileikar gerðu hann eft-
irsóttan í starfi og vinsælan
meðal sinna samstarfsmanna.
Þeir einir þekkja það sem
kynnst hafa hvernig líf sjó-
manna er. Það er lífsstíll fyrst
og fremst og þann lífsstíl ávann
Grétar sér frá unga aldri. Grétar
sigldi um öll heimsins höf en
kynni okkar þriggja hófust á
frystitogara þar sem við unnum
saman í mörg ár.
Á frívöktunum var oft mikið
spjallað – sumir myndu segja
þrasað. Umræðurnar áttu sér fá
takmörk, allt milli himins og
jarðar var rætt. Það sem styrkti
vináttu okkar var virðingin fyrir
skoðunum hver annars og það að
hver okkar um sig átti rétt á
sinni skoðun þótt ekki værum
við alltaf sammála.
Mikil samvera yfir langt ára-
bil myndar sérstök tengsl. Sjó-
menn deila hver með öðrum
jafnt gleði og sorg, það er helsti
styrkur þeirra sem það geta.
Grétar, eins og flestir, sigldi sína
öldudali, hjá honum voru þeir
stundum djúpir en alltaf komst
hann upp úr þeim aftur.
Fregnirnar af andláti Grétars
voru okkur vinum hans afar
þungbærar enda munum við
ætíð sakna símtalanna frá hon-
um, stríðninnar og húmorsins,
sem var stór hluti af samskipum
okkar.
Grétar féll frá allt of snemma,
hann hafði áætlanir sem urðu að
engu, en eftir hann liggur verð-
mæt arfleifð. Minningin um góð-
an dreng lifir hjá mörgum, ekki
bara vinum hans heldur sam-
starfsmönnum um heim allan.
Við vottum fjölskyldu Grétars
okkar dýpstu samúð.
Njótum dagsins
Spurðu’ einskis þess um örlög vor
sem ekki er leyft að hnýsast í:
það æviskeið og endalok
sem ætla goðin þér og mér.
Reyndu’ ekki að lesa Lífsins bók
né leita skaltu á spámanns fund.
Best er að allt sem bíður vor
á bak við tímann leynist vel
fremur en sé oss sjálfum ljóst
hvort senda vill oss Júpiter
þann vetur hinstan sem um sinn
á sjávarhömrum brýtur hrönn.
Því máttu hygginn hefja skál
en hvergi stunda á langa von.
Nú sem ég örfá orð hef mælt,
úr augasýn hraður tíminn flaug.
(Hóras)
Jón Pétursson og
Haukur Friðþjófsson.
Grétar Rafnsson
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓNAS HREIÐAR ÞORBJÖRNSSON,
Skipasundi 42, Reykjavík,
lést að kvöldi þriðjudagsins 9. mars á
Hrafnistu Mánateigi. Sérstakar þakkir fær
starfsfólk Hrafnistu fyrir að hafa hugað svo
vel að honum.
Útförin fer fram í kyrrþey að óskum hins látna.
Andrés Þór Helgason Erla Kolbrún Óskarsdóttir
Sigríður Jóna R. Jónasdóttir Jón Ásbjörn Rögnvaldsson
Alexandra Ösp, Magdalena Eik og Arnar Leó Jónsson
Yndislegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HELGI V. JÓNSSON
hæstaréttarlögmaður
og lögg. endurskoðandi,
lést þriðjudaginn 2. mars.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 18. mars
klukkan 13. Vegna aðstæðna verða aðeins ættingjar og vinir
viðstaddir athöfnina.
Ingibjörg Jóhannsdóttir
Hanna Lára Helgadóttir Jónas Reynisson
Anna Dóra Helgadóttir Halldór Jónsson
Jón Sigurður Helgason Erla Guðrún Emilsdóttir
Halla María Helgadóttir Ólafur Þór Guðbjörnsson
barnabörn og barnabarnabarn
Elsku systir okkar, mágkona og frænka,
ANNA GUNNLAUGSDÓTTIR PATE',
lést mánudaginn 8. mars á sjúkrahúsi
í Orlando.
Arnar Gunnlaugsson Kolbrún Gunnlaugsdóttir
Borghildur Gunnlaugsdóttir
og fjölskyldur
SNÆBJÖRN PÉTURSSON,
Reynihlíð,
lést á Dvalarheimilinu Hlíð á Akureyri
föstudaginn 12. mars.
Systkinin úr Reynihlíð og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langa-langamma,
KONNÝ SIGURLÍNA
HALLGRÍMSDÓTTIR
húsmóðir,
Víkurbraut 29,
Höfn í Hornafirði,
lést 13. mars á hjúkrunarheimilinu Skjólgarði í Hornafirði.
Útförin fer fram frá Hafnarkirkju mánudaginn
22. mars klukkan 14. Vegna fjöldatakmarkana verða aðeins
nánustu aðstandendur viðstaddir en streymt verður frá
athöfninni á heimasíðunni www.hafnarkirkja.is.
Fyrir hönd aðstandenda,
Börn hinnar látnu
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL G. GUÐMUNDSSON,
vélfræðingur og KR-ingur,
Vesturbergi 104,
lést mánudaginn 15. mars.
Ásta Jónsdóttir
Nellý Pálsdóttir
Sigríður Fanney Pálsdóttir Árni Böðvarsson
Anton Gylfi Pálsson Hanna Andrésdóttir
Dröfn Pálsdóttir Jón Ari Eyþórsson
barnabörn og barnabarnabörn