Morgunblaðið - 06.04.2021, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. APRÍL 2021
✝
Ásgeir Þór Ás-
geirsson fædd-
ist 13. febrúar
1975 á sjúkrahús-
inu á Akranesi.
Hann varð bráð-
kvaddur þann 22.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans
eru Sigurlín Gunn-
arsdóttir og Ásgeir
Egilsson, uppeldis-
faðir er Eiríkur
Jónsson. Systur Ásgeirs sam-
mæðra eru Rut Eiríksdóttir og
Ríkey Jóna Eiríksdóttir. Syst-
sem húsgagnasmiður úr Kungs-
madsskolan.
Ásgeir starfaði að mestu við
byggingariðnað, meðal annars í
Noregi, Svíþjóð og á Íslandi.
Eftir að hann settist að á Ís-
landi vann hann lengst af í
Norðuráli eða í 12 ár. Undir
það síðasta var hann í endur-
hæfingu hjá Virk og var hann í
starfsendurhæfingu á Höfða
hjúkrunar- og dvalarheimili.
Síðastliðin ár bjó hann á
Vesturgötu 111 á Akranesi
ásamt sambýliskonu sinni
Kristbjörgu Smáradóttur Han-
sen og hundunum Sísí og
Gucci.
Útförin fer fram í Akranes-
kirkju þann 6. apríl kl. 13 og
verður henni streymt af vef
Akraneskirkju: https://
www.akraneskirkja.is/utfarir/
kini hans samfeðra
eru Ása Björk Ás-
geirsdóttir, Egill
Ásgeirsson, Jón
Heiðar Ásgeirsson
og Óskar Ásgeirs-
son.
Hann bjó fyrstu
árin í Lambhaga
og flutti svo á
Akranes þar sem
hann gekk í
Brekkubæjarskóla.
Árið 1990 flutti hann ásamt
fjölskyldu sinni til Växjö í Sví-
þjóð. Þaðan útskrifaðist hann
Elsku Geiri bróðir, ég vil ekki
trúa því að þú sért farinn og ég
fái aldrei að hitta þig aftur.
Svo margar minningar hafa
farið í gegnum hugann síðast-
liðna viku.
Í gegnum öll tárin hef ég líka
brosað yfir öllum góðu minning-
unum. Ég dýrkaði þig og dáði og
vildi alltaf vera með þér. Það var
ekki alltaf auðvelt að vera litla
systir þín, þú varst mjög uppá-
tækjasamur eins og allir sem
þekkja þig vita. Þegar ég var 6-7
ára fór ég með þér og vinum þín-
um yfir Akrafjallið til ömmu og
afa í Gröf. Þú varst mjög hrifinn
af Akrafjallinu og eitt skipti
komstu niður rúllandi en það
stoppaði þig ekki í að fara upp
aftur. Síðasta ferðin okkar sam-
an upp Akrafjallið var á páska-
dag fyrir nokkrum árum. Við átt-
um okkur skrítna hefð sem
byrjaði fljótlega eftir að við flutt-
um til Svíþjóðar og við höfum
hlegið mikið að. Við byrjuðum á
að fela ljóta bronsplattann af
hundinum inni í herbergi hvort
hjá öðru, stundum hékk hann
uppi á vegg, var undir kodda eða
inni í skáp. Alltaf var markmiðið
að reyna að losa sig við plattann.
Djókið okkar þróaðist svo í að
gefa hann í gjafir eða hengja upp
á vegg á heimili hvort annars,
okkur til mikillar skemmtunar.
Innpakkaður plattinn ferðaðist
víða, m.a. sem gjöf til þín á Kára-
hnjúka þegar þú vannst þar, til
Noregs þegar þú bjóst þar og
næstum því til Skotlands með
mér þegar ég varð þrítug. Við
hlógum mikið þegar við ákváðum
að gefa Ríkeyju systur hann í
brúðargjöf, þú fórst með hann í
Líf og list og baðst um að pakka
honum inn þannig að hún héldi
að gjöfin kæmi þaðan. Alexander
fékk svo plattann í stúdentsgjöf í
fyrra en ég bað um að fá hann til
baka. Ég viðurkenni að ég hugs-
aði augnablik um að setja hann
með þér í kistuna og ég veit að
þú hefðir hlegið manna mest en
ég tími því ekki. Plattinn var
okkar djók í yfir 30 ár og núna
verður hann uppi á vegg hjá
mér.
Hjartans elsku besti bróðir,
brosandi með þelið hlýja,
oft þú fórst um fjallaslóðir,
finna vildir staði nýja.
Nú í skjólin flest er fokið,
flæða úr augum heitu tárin,
fyrst að þinni leið er lokið,
lengi brenna hjartasárin.
Minning þín er mikils virði,
mun um síðir þrautir lina,
alltaf vildir bæta byrði,
bæði skyldmenna og vina.
Nú er ferð í hærri heima,
heldur burt úr jarðvist þinni,
þig við biðjum guð að geyma,
gæta þín í eilífðinni.
(Björn Þorsteinsson)
Lífið var þér ekki alltaf auð-
velt og þú týndir oft sjálfum þér
en þú rataðir aftur á rétta braut.
Þið Krissa voruð búin að gera
heimilið ykkar svo fallegt og síð-
ast þegar við komum til ykkar
varstu svo ánægður að sýna okk-
ur framkvæmdirnar sem þið vor-
uð að klára og bílskúrinn þinn
sem þú varst búinn að gera svo
fínan til að geta smíðað og græj-
að í. Þú varst svo stoltur af hús-
gögnunum sem þú smíðaðir og
gerðir upp og er það eitthvað
sem við áttum sameiginlegt.
Það eru margar spurningar
sem ég fæ aldrei svör við og það
er svo sárt að vita að sálarang-
istin var svo mikil að þú sást ekki
aðra leið, en minning um hjarta-
hlýjan og góðan mann lifir í
hjörtum allra sem þekktu þig.
Hvíldu í friði elsku bróðir
minn.
Þín systir,
Rut.
Elsku Ásgeir minn. Síðustu
dagar hafa verið í þoku og
óraunverulegir. Stundum tel ég
þetta allt vera draum og bráðum
mun ég vakna og þú ert enn hér.
En raunveruleikinn kippir
mér niður á jörðina og minnir
mig á að þú ert farinn. Vá hvað
ég finn mikið til í hjarta mínu og
öllum líkamanum, sem lýsir því
hversu mikilvægur þú ert mér.
Þú varst svo ótrúlegur klettur í
lífi margra og besti vinur sem
hugsast getur. Þú varst alltaf til
staðar og ávallt tilbúinn að
stökkva af stað til þess að hjálpa.
Þú tókst hlutverk þitt sem
stóri bróðir alvarlega og varst
verndari minn og passaðir ótrú-
lega vel upp á mig alveg frá því
ég man eftir mér. Ég trúi því að
þótt þú sért ekki lengur hér þá
haldirðu áfram að vera vernd-
arengillinn minn og passir upp á
mig þar sem þú ert. Þú áttir erf-
itt með að vita af því að ég væri
ein heima og opnaðir heimilið
þitt fyrir mér og vildir hafa mig
hjá þér. Þú passaðir svo ótrúlega
vel upp á alla í kringum þig að þú
gleymdir sjálfum þér.
Ég veit ekki um marga unga
menn sem hefðu hugsað eins vel
um geðvonda unglinginn sem
passaði hvergi inn eins og þú
gerðir. Ótrúlegt hvað sumar
minningar sitja í manni og hvað
ég er þér þakklát að hafa verið
til staðar fyrir mig og mömmu
þegar við mamma fluttum til Ís-
lands. Ég vona að þú hafir vitað
það hvað ég var stolt af því að
vera litla systir þín því ég held
ég hafi bara gert ráð fyrir að þú
myndir alltaf vera hér.
Þrjóska er eitt sem einkenndi
þig og ert þú eflaust mesti
þrjóskupúki sem ég hef kynnst
um ævina og átti ég það til að
ögra þessari þrjósku þinni með
misgóðum undirtektum. Oft gát-
um við hlegið að þessu en stund-
um varstu þó hneykslaður á mér.
Kannski gerði ég þetta því ég er
jafn þrjósk og þú. Við áttum
sameiginlegan skilning á því
hvernig átti að raða í uppþvotta-
vél og hversu mikilvægt það sé
að gólf séu hrein!
Ég á margar minningar af því
að vera yngst af okkur syst-
kinunum og þú áttir það alveg til
að stríða mér og hrekkja. Í
seinni tíð þegar þú spurðir hvers
vegna ég var að stríða þér eða
hrekkja var ávallt auðvelt að
svara: I learned from the best!
Þú gast ekki neitað því. Man eft-
ir því þegar þið Rut voruð að
horfa á Candyman og ég trúði
því ekki að hann væri til og þið
sögðuð mér að horfa í spegilinn
og kalla á hann. Á meðan lagðist
þú í gólfið, skreiðst hljóðlaust
fyrir aftan mig og stökkst upp,
ég heyri ennþá hláturinn ykkar.
Þetta markar eflaust upphafið að
ást minni á lélegum hryllings-
myndum.
Ég trúi því að þér líði vel þar
sem þú ert og þú sért umkringd-
ur ástvinum sem þú hefur misst.
Ég sakna þín svo sárt elsku
Geiri og fráfall þitt skilur eftir
sig stórt skarð í hjarta mér og
allra sem þekktu þig.
Þín systir,
Ríkey Jóna.
Kynni mín af Þórhalli urðu er
hann kom sem forfallakennari í
Laugaskóla, S-Þing. veturinn
1949-1950 en ég var þá nemandi
þar. Við unglingarnir urðum nú
hálfhissa þegar þessi strákur
kom til að kenna okkur. Vorum
vön virðulegum eldri mönnum.
Nokkrir skólabræður mínir
reyndu að snúa á hann og fara út
í aðra sálma. Þórhallur sá við
þeim og hélt sínu striki. Næsta
vetur á eftir var hann enn þá við
kennslu á Laugum og fann þá
Siggu sína í Húsmæðraskólanum
á Laugum. Þau þekktust auðvit-
að áður, hún alin upp á Laugum,
hann í Mývatnssveit. Siggu
þekkti ég vel, bæði frændsemi og
vinátta á milli okkar, það fór líka
svo að Sigríður og Þórhallur
urðu meðal bestu vina okkar
Mána í gegnum árin. Við Þór-
hallur sendum hvort öðru og fjöl-
skyldum okkar jólakort á hverju
ári og hringdum hvort í annað á
afmælisdögum okkar. Þetta var
svo skemmtilegt og gerði daginn
betri. Margar ánægjustundir
áttum við fjögur saman og oft
ásamt fleiri sameiginlegum vin-
um og frændfólki. Þá var gjarn-
an farið í sumarbústaði austur á
landi og ferðast þar vítt og
breitt. Þetta voru góðir dagar,
sem gott er að minnast. Á meðan
Þingeyingafélagið hélt sínar
árshátíðir vorum við mætt þar
ásamt fleiri góðum og skemmti-
legum Þingeyingum enda var
þetta aðalfjör ársins að okkar
mati. Það er gott að láta hugann
reika um farinn veg og minnast
vina sinna í gegnum árin. Þeim
fækkar nú ört, sem hverfa á
braut. Minningin og væntum-
þykjan lifir og gott að hugsa til
allra ánægjustundanna sem við
höfum átt saman. Þórhallur
minn, við Máni þökkum ykkur
Sigríði samfylgdina og allar okk-
ar ánægjustundirnar sem við
áttum saman. Farðu vel góði vin-
ur.
Kristín Ingibjörg
Tómasdóttir.
Nú þegar þú ert farinn þá fær
það mig til að hugsa um margar
skemmtilegar minningar. Oft
þegar allir hittust í mat hjá
ömmu og afa, þá spiluðum við
Five Crowns og fannst mér það
alltaf gaman. Þú og Krissa
kennduð mér þetta spil og er það
í uppáhaldi hjá mér. Þú varst
talsvert betri, en ég vann þó
stundum. Ég mun alltaf hugsa
fallega til þín þegar ég spila
þetta spil.
Þú varst mikill hundavinur og
sýndu hundarnir það. Sísí, Gucci
og Dínó elskuðu þig og man ég
eftir einu skipti þar sem við vor-
um að kasta bolta með Sísí og
Dínó úti á túni uppi í sveit. Við
vorum með tennisbolta og þú
varst með stöng svo hægt væri
að kasta lengra. Mér fannst hún
mjög flott. Þegar hundarnir
höfðu sótt boltann komu þeir
alltaf með hann til þín, sama
hver kastaði.
Mía, hundurinn minn, varð
strax vinur þinn og elskaði hún
og hlustaði á þig. Það tók hana
oft langan tíma að treysta fólki
en það var ekki þannig með þig.
Það var alltaf gaman þegar
við hittumst og fannst mér
systkinahúmor ykkar mömmu og
Ríkeyjar fyndinn og skemmti-
legur.
Þinn frændi,
Leó.
Kæri Ásgeir, ég er að reyna
að setja eitthvað á blað til þín,
kannski ekki beint minningar-
grein heldur smá bréf til þín um
þig sjálfan eins og þú komst mér
fyrir sjónir eftir að við kynnt-
umst.
Mér fannst þú fyrst vera harð-
ur jaxl sem stundaðir sjósund og
ýmislegt sem mér hefur aldrei
dottið í hug, en fyrir innan áttir
þú þennan yndislega ljúfa og
góða mann sem allir elskuðu.
Það kom best fram í því hvað
börn löðuðust að þér. Þú gast
leikið endalaust við þau, það eitt
segir manni svo mikið um per-
sónuna Ásgeir. Þegar þú og þín
heittelskaða keyptuð hæð við
Vesturgötuna á Akranesi þá leist
mér nú ekkert sérstaklega vel á,
en sagði ekkert þar sem mér
kom þetta ekkert við, en þessi
hæð og húsið sjálft er orðið að al-
gjörri höll. Íbúðin alveg frábær
og þetta sýndi manni hve mikið
smekkfólk þú og Kristbjörg þín
eruð. Einhvern tímann þegar ég
var í heimsókn á Skaganum
fórstu með mig út í bílskúr og
sýndir mér hvaða hugmyndir þú
varst með. Mér leist vel á þetta
allt. Þú varst svo einlægur þegar
þú varst að skýra þetta allt fyrir
mér. Ekki veit ég hvort þér tókst
ætlunarverkið í bílskúrnum en
það kæmi mér ekki á óvart.
Þegar kallið kemur svona á
óvart þá setur mann hljóðan og
fara minningarnar að koma fram
og maður fer að hugleiða lífið.
Ekki veit ég hvar þú stóðst í trú-
málum, enda þau aldrei rædd,
alla vega ekki okkar á milli, en
ég hef reynslu af bæninni og
ræði yfirleitt einu sinni á dag við
meistarann Jesúm Krist, og ég
verð að segja þér kæri vinur að
það klikkar aldrei, bara ef maður
hlustar á hjarta sitt, en stundum
finnst manni Guð vera lengi að
svara bænum manns.
Daginn sem þú kvaddir þetta
líf Ásgeir minn fór ég á bæn og
bað um að þú fengir góða heim-
komu í dýrðina og ég bað einnig
fyrir ástinni þinni og fjölskyldu
og ég er sannfærður um að þessi
stutta bæn hjálpaði til í þeirri
miklu sorg sem varð við fráfall
þitt. En ég get líka sagt þér að
eftir þessa bæn mína var eins og
hvíslað væri að mér, skrifaðu Ás-
geiri bréf. Þetta stutta bréf er
vegna þess að mig langar svo að
segja þér hvernig þú komst mér
fyrir sjónir. Þú varst tryggur og
góður maður sem kannski flík-
aðir ekki tilfinningum þínum of
mikið, vildir hafa þær fyrir þig.
Elsku Kristbjörg mín, þú átt
yndislegar systur og trygga fjöl-
skyldu sem elska þig og í mínum
huga ertu falleg og yndisleg
manneskja, en bænin og trúin á
Jesúm Krist flytur fjöll og þess
vegna bið ég góðan Guð að um-
vefja og halda utan um ykkur öll
á þessum erfiðu tímum.
Elsku Ásgeir, ég kveð þig að
sinni og hittumst svo í dýrðinni
og ég gef þér hér að lokum Róm-
verjabréfið 5, „Réttlætir af trú“.
Friðrik I. Óskarsson.
Ásgeir Þór
Ásgeirsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku Ásgeir frændi.
Mér fannst gaman að
smíða með þér og bora í bíl-
skúrnum þínum. Mér
fannst líka gaman að leika
með þér og fara með þér á
róló.
Ég sakna þín.
Ég elska þig.
Matthías Þór.
Elsku besti Ásgeir.
Mér fannst alltaf rosa-
lega gaman að hitta þig,
Sísí, Gucci og Krissu. Það
var gaman að fara út með
þér og leika með hundun-
um og kasta bolta. Mér
fannst gaman að gista með
Unni hjá þér og Krissu.
Ég elska þig mjög mikið.
Ég á eftir að sakna þín
mjög mikið.
Natalía Eir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERNA SVEINBJÖRNSDÓTTIR,
Strikinu 12, Garðabæ,
lést föstudaginn 27. mars.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 8. apríl klukkan 13.
Streymt verður frá athöfninni: https://youtu.be/dkpCjuMptak
Friðrik S. Halldórsson Bergljót Friðriksdóttir
Elínborg Halldórsdóttir
Sveinbjörn Halldórsson Ingibjörg Erna Sigurðardóttir
Margrét Halldórsdóttir Jóhann Viktor Steimann
Erna Gunnþórsdóttir Óli Rúnar Jónsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIMUNDA GUÐRÚN
ÞORVALDSDÓTTIR,
Munda,
Grænumörk 2, Selfossi,
andaðist 29. mars.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju fimmtudaginn 8. apríl klukkan
15. Í ljósi aðstæðna verður aðeins nánasta fjölskylda viðstödd.
Streymt verður frá athöfninni á vefsíðu Selfosskirkju.
Þorvaldur Nóason Anne Strøm
Jón Sólberg Nóason Steinunn Geirmundsdóttir
Hulda Björk Nóadóttir Eiríkur Jónsson
Katrín Sigmarsdóttir Örn Tryggvi Gíslason
Sólveig Sigmarsdóttir
Anna Snædís Sigmarsdóttir Snorri Þórisson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
STEINUNN MARGRÉT
SIGURÐARDÓTTIR
húsmóðir Hvammi í Lóni,
lést 29. mars síðastliðinn á
hjúkrunarheimilinu Skjólgarði á Höfn.
Útför fer fram frá Hafnarkirkju miðvikudaginn 7. apríl kl. 13.
Streymt verður frá athöfninni á heimasíðu Bjarnanesprestakalls,
www.hafnarkirkja.is. Þeir sem vilja minnast hennar er bent á
hjúkrunarheimilið Skjólgarð á Höfn.
Börn hinnar látnu
Tilkynning frá Kirkju-
görðum Reykjavíkur-
prófastsdæma (KGRP)
Samningsbundin stytting vinnuvikunnar, úr40 tímum í 36
tíma, tók gildi hjá KGRP eins og mörgum öðrum fyrirtækjum í
ársbyrjun 2021.
Frá ogmeð föstudeginum 9. apríl munu starfsmenn KGRP ljúka
vinnudegi kl. 12:00 á hádegi og verður það fyrirkomulag áfram
á föstudögum.
Þetta fyrirkomulag hefur lítil sem engin áhrif á útfarartímana
semverða áfram kl. 11:00; 13:00 og 15:00 alla virka daga,
einnig á föstudögum.
Það sem breytist á föstudögum er þetta:
 Ekki verður hægt að bóka útför í athafnarýmum hjá KGRP í
Fossvogi.
 Ekki verður tekið ámóti kistum til jarðsetningar á
föstudögum.
Tekið verður ámóti duftkerum til jarðsetningar til 11:30 á
föstudagsmorgnum og athafnarými verða opin fyrir
kistulagningarbænir til kl. 11:00.
Nánari upplýsingar eru veittar í síma 585 2700 og á slóðinni:
kirkjugardar.is/fostudagur