Morgunblaðið - 29.05.2021, Qupperneq 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. MAÍ 2021
✝
Gunnar Þórð-
arson fæddist á
Borg í Arnarfirði 9.
ágúst 1922. Hann
lést á hjúkrunar-
heimilinu Ísafold í
Garðabæ 12. maí
2021. Foreldrar
hans voru Bjarn-
veig Dagbjarts-
dóttir, f. 1892, d.
1983 og Þórður
Ólafsson, f. 1893, d.
1978.
Systkini Gunnars eru Sig-
urður Kristján Scheving, f. 1918,
d. 1977, Valdimar, f. 1920, d.
1965, Aðalheiður Dís, f. 1923, d.
2002, Þórey Ragnheiður Vídalín,
f. 1932, Dagbjört Borg, f. 1934,
d. 2014.
Fyrri kona Gunnars var Krist-
jana Guðbjörg Kristmunds-
dóttir, f. 1927, d. 1956. Börn
þeirra Gunnars eru: 1) Petrína
Guðrún, f. 1950, d. 1977, sonur
Petrínu og manns hennar Ísleifs
Þorbjörnssonar var Hjalti Þór, f.
1974, d. 2004. 2) Sigurður Guðni,
f. 1951, fyrri kona Sigurðar var
Erna Guðlaug Ólafsdóttir, f.
1954, d. 1987. Synir þeirra eru:
a) Gunnar Óli, hans kona er
Ragnheiður Ólafsdóttir, þau
eiga tvær dætur, fyrir átti Ragn-
heiður eina dóttur. b) Arnar
Björn, sambýliskona hans er
Herdís Ósk Baldvinsdóttir, þau
eiga einn son, fyrir átti Herdís
Mattý, f. 1962, d. 1963. c) Matt-
hías, fyrri kona hans var Tone
Solbakk, þau skildu. Þau eiga
tvær dætur. Seinni kona Matt-
híasar er Fríða Sæmundsdóttir.
d) G. Sigríður, eiginmaður henn-
ar er Jens Bjarnason, þau eiga
fjögur börn. e) Gísli Ægir, hans
kona er Anna Vilborg Rúnars-
dóttir, þau eiga þrjú börn.
Barnabarnabörnin eru átta.
Gunnar ólst upp á Borg. Það-
an flutti hann til Bíldudals og bjó
þar til 1986 er hann flutti til Ísa-
fjarðar. Gunnar stundaði sjó-
mennsku á yngri árum. Hann
var verkstjóri við byggingu
Mjólkárvirkjunar og einnig við
hafnargerð víða á Vestfjörðum.
Gunnar var líka verksmiðju-
stjóri og einn af eigendum
rækjuverksmiðjunnar Rækju-
vers. Gunnar var um tíma fisk-
matsmaður hjá Ríkismati sjáv-
arafurða og endaði starfsævina
sem starfsmaður Nýju skoð-
unarstofunnar, þá 80 ára gam-
all.
Eftir að Gunnar flytur til
Reykjavíkur er hann í sambúð
með Margréti Árnadóttur þar til
hún lést. Þau nutu efri áranna
saman, ferðuðust mikið innan-
lands og einnig fóru þau ófáar
ferðir til Kanaríeyja meðan
heilsan leyfði.
Útför Gunnars fer fram frá
Bíldudalskirkju 29. maí 2021 kl.
14 og streymt verður frá athöfn-
inni:
http://bit.ly/bildudalskirkja
Streymishlekk má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
eina dóttur. Seinni
kona Sigurðar er
Kristín María Ólafs-
dóttir. 3) Bjarnþór,
f. 1953, kona hans
er Hanna Sig-
urjónsdóttir. Börn
þeirra eru: a) Krist-
jana, hennar maður
er Hjörtur Guð-
mundsson, þau eiga
tvö börn. b) Jón
Fanndal, hans kona
er Ingibjörg Marín Björgvins-
dóttir, þau eiga þrjár dætur, áð-
ur átti Jón eina dóttur. c) Gunn-
ar Pétur, hans kona er Berglind
Bergsdóttir, þau eiga tvo syni,
áður átti Gunnar eina dóttur.
Seinni kona Gunnars var Guð-
rún Sigríður Ágústsdóttir, f.
1914, d. 1990. Synir hennar og
Gísla Guðmundssonar eru: 1)
Örn, f. 1939, d. 2017, kona Arnar
er Valgerður Jónasdóttir. Dætur
þeirra eru: a) Bríet, hennar mað-
ur er Smári Gestsson, þau eiga
þrjá syni. b) Sigríður, hennar
maður er Guðmundur Örvar
Hallgrímsson, þau eiga þrjár
dætur. c) Arna Margrét, hennar
maður er Siggeir Guðnason, þau
eiga dreng og stúlku. 2) Ágúst, f
1941, eiginkona hans er Kolbrún
Matthíasdóttir, börn þeirra eru:
a) Páll, f. 1961, d. 2017, hans
kona var Elínborg Benedikts-
dóttir, þau skildu. Þau áttu tvær
dætur, hún átti son fyrir. b) Una
Á björtum vormorgni í maí
kvaddi Gunnar tengdapabbi eftir
tæp 99 ár. Hann var sáttur við
Guð og menn en þreyttur og tilbú-
inn að kveðja. Gunnar kom víða
við á lífsleiðinni enda leiðin hans
löng og samferðamennirnir marg-
ir. Gunnar var svo sannarlega vin-
margur. Börn hændust að honum
og kölluðu hann afa og kunni hann
vel að meta það. Hann var létt-
lyndur og kátur og afburðasögu-
maður sem naut sín í góðra vina
hópi. Lífið lék ekki alltaf við hann
en hann fann ætíð sína leið til að
gera sitt besta hverju sinni. Gunn-
ar var einstaklega laginn og út-
sjónarsamur og það lék allt í
höndunum á honum. Hann naut
sín vel í sumarbústaðnum okkar,
sérstaklega eftir að hafa gripið í
hamar eða sög. Hann kunni vel að
meta að liggja í heita pottinum á
eftir og spila fram á nótt.
Síðustu árin hans eftir að hann
flutti suður átti ég margar góðar
stundir með honum þar sem hann
rifjaði upp liðna tíð og sagði mér
sögur. Honum voru Vestfirðirnir
afar kærir enda var hann þaðan
og þar átti hann stóran hóp vina
og ættingja. Þar þekkti hann
hverja þúfu og alla vegarslóða
enda þaulvanur að fara milli staða
í hvaða veðri sem var. Mikið var
ég samt glöð þegar hann ákvað að
endurnýja ekki ökuskírteinið sitt
94 ára eftir farsælan akstur alla
tíð. Hans líf og yndi var að komast
í góða veiði og aldrei fékk hann
nóg af því að renna fyrir lax í fal-
legri bergvatnsá eða að sigra
Blöndu kolmórauða. Það má svo
deila um hvort hann fór alltaf
hefðbundnar leiðir við veiðarnar
en ánægjan og magnaðar frá-
sagnir hans lifa með okkur sem
með honum veiddum og þekktum.
Þegar hann var spurður hvað
hann hefði gert til að verða svona
gamall og skýr í kollinum alla tíð
sagðist hann ekki vita það. Sér
hefði reynst best að borða feitan
mat og mikið af honum, salta allt
vel og sérstaklega nú í seinni tíð
þegar allur matur væri borinn
fram vita bragðlaus. Einnig og
umfram allt ætti að sleppa öllu
grænmeti og koníaksstaup að
kvöldi gerði manni bara gott. Eitt
sinn er ég kom til hans stakk hann
upp á að við færum strax út að
borða og í ís á eftir. Það hafði ver-
ið grænmetisbuff í matinn þar
sem hann bjó og með hverju held-
ur þú að það hafi verið borið fram,
spurði hann mig. „Jú, bara meira
grænmeti.“
Gunnar lifði þrjár konur. Krist-
jönu missti hann ungur frá börn-
unum sínum, það var honum afar
þungbært alla tíð. Með Sirrý
deildi hann lífinu í rúm 40 ár. Árin
sem þau voru saman bjuggu þau
bæði á Bíldudal og Ísafirði. Síð-
ustu æviárin eftir að hann flutti
suður bjó hann með Margréti.
Þau ferðuðust mikið saman bæði
hér heima og ófáar ferðir fóru þau
til Kanarí. Þau nutu lífsins saman
meðan heilsan leyfði. Gunnar
elskaði þær allar eins og lífið
sjálft.
Þakka þér samfylgdina og
trygglyndi alla tíð.
Minning þín lifir.
Kristín María (Dídí).
Margar góðar minningar fara í
gegnum hugann þegar ég hugsa
um Gunnar tengdapabba. Hann
var stórkostlega skemmtilegur
maður. Hann þreyttist seint á því
að þylja upp sögur úr fortíð sinni
og sagði svo vel og skemmtilega
frá. Hann gladdist auðveldlega yf-
ir litlu, fallegur bátur sem varð á
vegi hans, sögur af veiðiferðum og
smá brjóstbirta í glasi í góðra vina
hópi fannst honum ekki leiðinlegt.
Þegar maður kom til hans
ljómaði andlitið, brosið náði til
augnanna og manni hlýnaði um
hjartaræturnar. Ég og tengda-
pabbi áttum margar góðar stund-
ir saman, þá sérstaklega þegar
við áttum bæði heima fyrir vest-
an. Hann hjálpaði mér oft að
steypa styttur í kjallaranum þeg-
ar ég var með keramikverkstæð-
ið, oft langt fram á nótt þegar
börnin voru sofnuð. Þá var oft
glatt á hjalla hjá okkur.
Gunnar var alltaf svo liðtækur
og bóngóður að sækja og skutla
strákunum á skíðaæfingar og
hjálpaði þeim oft með heimanám-
ið og var þeim ætíð sammála um
það hversu erfitt námsefnið var
og ósanngjarnt. Það var alltaf
gott að koma við hjá honum eftir
kvöldvaktir, þá hringdi hann oft í
mig þegar hann sá bílinn fyrir ut-
an sjúkrahúsið og bað mig um að
koma við og fá smá kaffisopa.
Við eigum minningar um
margar góðar stundir með honum
og Möggu í Skorradalnum. Það
voru farnar ófáar ferðir út á vatn-
ið til að veiða og góður tími tekinn
í að gera að fiskinum og svo auð-
vitað farið í heita pottinn á eftir.
Þeim Möggu þótti ekki verra þeg-
ar tekið var í spil og þá sá Gunnar
um að skrá stigin og allt var
reiknað í huganum, þá mátti eng-
inn trufla. Í Skorradalnum skilur
Gunnar eftir sig mörg handtök
sem munu ætíð minna okkur á
hann.
Ég kveð þig elsku tengda-
pabbi, það voru forréttindi að hafa
kynnst þér og fylgt þér í gegnum
lífið. Ég veit að þú ert kominn á
góðan stað umvafinn þeim sem
hafa kvatt.
Hanna Sigurjónsdóttir.
Elsku afi.
Mikið er ég þakklát fyrir
stundina sem við áttum saman
fyrr í þessum mánuði. Ég kom
suður bara til þess að heimsækja
þig. Þú varst einn af mínum uppá-
halds. Alltaf var það jafn dásam-
legt að hitta þig. Þú varst svo
hjartahlýr og ljúfur. Í návist þinni
hafðir þú einstakt lag á því að láta
okkur finnast við vera einstök.
Knúsin þín þau bestu og brosið
þitt eitt það fallegasta.
Það var okkur fjölskyldunni
lífsins lukka að þú og amma
kynntust og urðuð hjón. Vinátta
ykkar pabba var einstök og
dásamlegt að sjá væntumþykjuna
ykkar á milli. Ég er því viss um að
amma Sirrý og pabbi hafi tekið
vel á móti þér í sumarlandinu. Ég
var svo sannarlega heppin að eiga
þig sem afa og sagði þér það
margoft.
Takk fyrir alla væntumþykj-
una, elsku besti afi og takk fyrir
allt.
Þín
Arna Margrét Arnardóttir.
Elsku afi, nú ertu farinn í sum-
arlandið. Þú sem varst hinum
megin við vegginn þegar ég kom í
heiminn í Arnarhóli og kenndir
mér svo margt um lífið og til-
veruna.
Sem barn vildi ég hvergi ann-
ars staðar vera en hjá þér. Ég
man eftir öllum ferðunum okkar í
Skátinum yfir á Patró, allar veiði-
ferðirnar okkar inni í fjörunni í
Trostansfirði og í Dufansdal. Hve
gott það var að kúra í fanginu
þínu yfir fréttatímanum og vera
hjá þér. Þú kenndir mér líka mik-
ilvægar lífsreglur, eins til dæmis
að grænmeti væri einungis fyrir
það sem gengi á fjórum fótum.
Þetta er mikilvæg regla sem ég
hef haldið mig við síðan. Þú gafst
mér mína fyrstu veiðistöng og
veiðihjól þegar ég var tólf ára
gamall, þetta tvennt nota ég enn
þann dag í dag í veiðiferðum mín-
um 42 árum seinna og hugsa
ávallt til þín. Þú gafst mér líka
fyrsta gítarinn minn, sem leigj-
andinn á neðri hæðinni í Arnar-
hóli hafði skilið eftir.
Þegar ég var sextán ára og var
að fara á ball á Patreksfirði voru
góð ráð dýr og alltaf hægt að
treysta á afa. Þegar ég áttaði mig
á því að ég ætti ekkert vín fyrir
ballið lá leiðin beint til afa og ég
spurði þig hvort þú gætir lánað
mér vín. Þú hugsaðir þig vel um
en komst svo með eina flösku af
hvannarótarbrennivíni. Afi vissi
vel að vínið væri það vont að afa-
drengurinn myndi eflaust ekki
drekka það kvöldið og það stóðst.
Ég man þegar ég vann á sjó í
Bolungarvík og hitti þig á bryggj-
unni. Ég bar það upp að það væri
siginn fiskur í matinn um borð og
þú þekktir mig alltaf svo vel og
tókst það ekki í mál að afadreng-
urinn myndi borða siginn fisk í
kvöldmatinn, áður en ég vissi vor-
um við sestir saman við matar-
borðið hjá þér á Ísafirði þar sem
þú eldaðir fyrir mig hangikjöt.
Það má segja að ég hafi verið ör-
lítið dekraður af þér alla tíð.
Þrátt fyrir fjarlægðina þá vor-
um við alltaf í miklu sambandi,
það var alltaf mikið hlegið og sér-
staklega þegar ég gerði grín að
Sigga og Baddó, en þeir voru yf-
irleitt skotspónninn í samtölum
okkar. Tæknin gerði okkur það
kleift að tala saman í myndsímtali
og er ég Sirrý systur þakklátur
fyrir öll dásamlegu samtölin sem
við áttum, þá sérstaklega þegar
við fengum okkur koníaksstaup
eða einn sexara á meðan.
Á 85 ára afmæli afa bauð Siggi
frændi okkur í veiði, ég fékk að
vera með afa á stöng. Það er
skemmst frá því að segja að ég og
afi fengum 22 fiska á meðan Siggi
fékk 10 fiska. Það þótti okkur afa
gaman.
Það eru svo margar minningar
sem eru mér ofarlega í huga,
elsku afi, minningar sem ég mun
ætíð hugsa til á meðan ég fæ mér
einn sexara þér til heiðurs. Þú
hefur auðgað líf mitt og bættir líf
þeirra sem urðu á vegi þínum á
lífsleiðinni. Þú varst gleðigjafi allt
til endaloka og orð fá því ekki lýst
hve mikið ég sakna þín. Takk fyrir
allt afi, ég elska þig.
Matthías Ágústsson.
Þegar ég kveð afa Gunnar
streyma minningarnar fram,
bæði úr æsku og fram á þennan
dag. Þegar ég var barn var ég svo
heppin að fá að heimsækja afa
Gunnar og ömmu Sirrý á sumrin á
Bíldudal. Ég gerði mér strax
grein fyrir því að ég þurfti að deila
þessum tíma mínum með afa með
heilu þorpi og mörgum afabörn-
um sem mér þótti ekkert tiltöku-
mál. Þegar ég hugsa til baka
gerðu amma og afi sér grein fyrir
þessu líka og áttu það til að stilla
upp leikplani til þess að ég fengi
tíma með þeim. Það voru teknir
ófáir bíltúrar til þess að horfa á
lognið í fjörðunum, við afi tíndum
maðk á ótrúlegustu stöðum þegar
allir voru farnir að sofa, amma gaf
mér aur til þess að fara niður á
Vegmót að kaupa franskar eða ís
og ófáar stundirnar sat ég á skrif-
stofunni hans afa í Rækjuveri í
skrifstofuleik þegar hann var al-
veg að verða búinn að vinna og al-
veg að koma. Þegar hann svo
loksins kom þurfti að stoppa og
spjalla við nokkra bæjarbúa á
leiðinni heim til ömmu sem beið
með matinn en ósjaldan hafði hún
sent mig niður í Rækjuver til þess
að reka á eftir honum. Það er mér
líka minnisstætt þegar afi fléttaði
óteljandi margar fléttur í hárið á
okkur frænkunum fyrir sjó-
mannadaginn eða 17. júní, svo
tókum við flétturnar úr og vorum
með agalega flottar krullur á há-
tíðarhöldunum og afi fylgdist
stoltur með.
Eftir að amma og afi fluttu til
Ísafjarðar urðu samverustundirn-
ar fleiri og varð afi vel kunnugur
vinkonum mínum en hann bjarg-
aði okkur stundum með ýmislegt.
Gunnar Þórðarson
Ástkær móðir mín,
SVEINBJÖRG EYVINDSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Hellnum, Snæfellsbæ,
andaðist á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi mánudaginn 17. maí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 1. júní
klukkan 15.
Hjörtur Sturluson
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir
og afi,
JÓHANN PÁLSSON,
Stöðulsholti 24, Borgarnesi,
lést á hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Brákarhlíð Borgarnesi miðvikudaginn
19. maí. Útförin fer fram föstudaginn 4. júní klukkan 14 í
Borgarneskirkju. Athöfninni verður streymt á slóðinni
https://youtu.be/QU3qlfZBEuU. Hlekk má einnig nálgast á
mbl.is/andlat.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins Brákarhlíðar
fyrir einstaka umönnun og hlýhug undanfarin 10 ár. Þeim sem
vilja minnast hans er bent á að hægt er að styrkja hjúkrunar-
heimilið Brákarhlíð.
Þökkum auðsýnda samúð.
Sigrún Einarsdóttir
Margrét Helga Jóhannsd. Gunnar Hallberg
Berglind Inga Jóhannsdóttir Egill Örn Erlingsson
Bergur Ingimar Jóhannsson
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma,
langalangamma og langalangalangamma,
SVANBORG ÓLAFSDÓTTIR
frá Litla Laugardal, Tálknafirði,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, miðvikudaginn
26. maí. Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtudaginn
3. júní klukkan 13. Allir velkomnir.
Baldur Jóhannsson
Reynir Baldursson Karitas Jóhannsdóttir
Jóhann Baldursson Kristín Reynisdóttir
Anna Björk Baldursdóttir Sigurjón Andersen
Birgitta Baldursdóttir Elías Ívarsson
Brynja Baldursdóttir Gunnar Óli Pétursson
Erla Baldursdóttir Gísli Vattnes Bryngeirsson
Ólafur Jósúa Baldursson Ramona Balaciu
og fjölskyldur þeirra
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, sonur og afi,
SVAVAR JÓHANNSSON,
Hvammsdal 14, Vogum,
lést á Landspítalanum v/Hringbraut
fimmtudaginn 20. maí. Útförin fer fram frá
Kálfatjarnarkirkju föstudaginn 4. júní klukkan 14.
Athöfninni verður streymt á
https://www.facebook.com/groups/svavarjohannsson
Hrefna Mjöll Kristvinsdóttir
Jóhann Sævar Svavarsson
Kristín Helga Svavarsdóttir Auðunn Reynaldsson
Brimar Örn Svavarsson
Elva Sif Guðbergsdóttir
Jóhann Sævar Símonarson Herdís Ósk Herjólfsdóttir
og barnabörn
Ástkær unnusta mín og ófætt barn okkar,
dóttir, systir, stjúpdóttir, barnabarn og
tengdadóttir okkar,
INGIBJÖRG JÓNA MAGNÚSDÓTTIR,
létust mánudaginn 17. maí.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju
mánudaginn 31. maí klukkan 13.
Streymt verður frá athöfninni á slóðinni
https://hljodx.is/index.php/streymi og þar er einnig að finna
sálmaskrá.
Gestur Ingi Reynisson
Magnús Einarsson Höjgaard Kristín Halla Magnúsdóttir
Eva Jóna Ásgeirsdóttir Guðjón Ingólfsson
Kristín Líf, Þorbjörn Ari, Perla Sóley, Björg Halla,
Róbert Dagur, Kristbjörg Sigríður
og aðrir aðstandendur