Skólablaðið - 01.04.1976, Blaðsíða 9

Traii
Eiaarssan
Það var löng fæð-
ing, rauður og þrút-
inn skaust hann loks
i heiminn, allir sáu
hvers vegna, þvilikt
höfuð, og síðan hefur
hann velt vöngum,
velst um, á hausirln
og inn í K.F.U.M. En
siðgæði Trausta var
með öðru formerki, en
þar hafði sést, sem
hann innleiddi í augu
frelsarans, og í gegn-
um eigin túlkanir á
guðspjöllunum komst
hann í augngotufjar-
lægð frá dóttur safn-
aðarformannsins. En
honum leiddist lífið
þar og flutti sig
yfir í dómkirkjusöfn-
uðinn á fölskum for-
sendum, endurtók
gamla trikkið, og síð-
an hefur hangið a enda-
gafli hverrar kirkju
mynd af kappanum, öðr-
um til varnaðar. Hippi
varð Trausti upp úr
þessu og lifði á tón-
list, sem mörgum
þótti vart metanleg á
þeim tíma, hann var
þó ekki alls kostar
ánægður og hóf söng
og hljóðfæraleik,
tónlistinni til upp-
örvunar, (en það mis-
tókst). Og svo var
það eitt kvöldið, er
hann var búinn að
þræða hvem söfnuð
bænum og síðar
búinn að lifa
sig út fyrir
ramma
hippalífsins, að maður gekk i skugga hans, haltr-
aði reyndar með klauf á öðrum fæti og sagði:
Trausti þú hefur gert vel. En Trausti heyrði ekki
því i fjarska sá hann mann, sem ræddi skiptingu
auðsins, nokkuð líkur Jesú í framan, það var
skeggið áleit Trausti. Maðurinn hét Marx og vinur
hans Engels. Trausti vildi jafnhenda lífið, síðan
vega salt við dauðann, gera spennu úr átakaleysi
rotnaðrartrúar, æsandi leik, flugelda eftir göt-
unum, sem meðlæti með hinni andlausu eðlisfræði-
deild. Og hann lék sér að því að beraómöguleikann
upp á grýttar mublur íslenzkrar náttúru. En þetta
ýoru aðeins orð, þvi það eina sem Trausti vildi
var að þjóðnýta brjóstsykursverksmiðjurnar. Hann
hefur ávallt elskað brjóstsykur. Hann kynntist
honum er hann datt af hjóli 7 ára gamall og braut
í sér framtennurnar, þá lá hann í rúminu i 10
daga og hærðist eingöngu á brjóstsykri og súpu.
Einnig náði hann furðulegri lagni i að ná frarp
tilbreytingu i samsetningu fæðunnar, þannig að
stundum frysti hann súpuna og borðaði hana sem
brjóstsykur, meðan flestir vildu halda þvi fram
að þá nefndist súpan íspinni. Þá bræddi hann
brjóstsykurinn og drakk hann sem súpu, einnig
muldi hann hvort tveggja saman eða lagði í bleyti
og frysti, eða þá hann aðeins ropaði og fékk
þannig huglægan réttinn frá þvi i gær, þannig
lifði hann næringarferlið aftur á bak og telja
næringarfræðingarþetta einsdæmi hve miklum
þroska Trausti náði í keðju næringarvinnslu aftur
á bak. Síðan hefur hann ’viljað leggja niður allar
súpuverksmiðjur, enda allt of fljótandi og reisa
brjóstsykurverksmiðjur í þeirra stað. Trausti hef-
ur þannig aukið visindaþátt Marxismans, sem lítur
að brjóstsykri5enda mun fleiri tegundir af brjóst-
sykri til heldur en þegar Marx gerði sínar rann-
sóknir á þeim. Þá hefur og lekið út úr^hugar-
þeli hans, að leggja ætti niður allan búskap og
mjólkurstöðvar i sama tilgangi, er þetta bakhand-
ar tromp hans við ofneyslu landbúnaðarafurða, sem
hann telur vera ein mesta mótsetningin i kapítal-
isku hagkerfi og muni leiða til þess að eigendur
framleiðslutækjanna, afhendi þau og öreiga lýður-
inn breyti þeim i brjóstsykurverksmiðjur. Um
þetta hefur Trausti hugsað svo 'mikið að hann hef-
ur ekki sagt orð siðastliðin 10 ár og þegar hann
æsir sig er þögnin enn þá dýpri og þegar hann
elskar er djúpið það mikið að öskrandi rödd við-
mælanda bergmálar í innhverfum augum hans. Þrátt
fyrir þetta dreymdi hann draum,þar sem hann var
flugmaður, seinna kafari. En þögnin hélt áfram
og fólk fór að telja hann gáfaðan, jú,með pípuna,
jú,sagði fátt, jú, virtist firrtur umhverfi, en
borgin hrundi, hann var leikfimiséní, þvílíkar
armbeygjur, ógurleg kraftstökk, og já, heljar-
stökk, og hann keppti einn á móti bekknum i blaki.
En hvers vegna er hann að fífla K.F.U.K.-stelp-
umar, af hverju var hann nappaður. . .? Er hægt
að skýra þetta út frá súpuíspinnamjólkurstöðva-
áráttunni? Þetta byrjaði allt með skyrinu og
heilögum anda og Trausta finnst þetta allt voða-
lega fyndið, umhverfist allur, langar til að vera
allur, þar til á síðustu stundu, að hann man allt
þetta ljóta, sem hann hefur gert og hugsað... og
sagt er að inni 1 skáp hjá honum hangi skáta-
búningur með foringjaborðum, og Satan fór meðan
upp á fjallið, bauð honum skólavisti París og
Sorbonne og Trausti sagði já, já, há. Síðan
hefur hann verið drjúgur með sig og rætt um
hvernig hann geti komið andvörpum sínum á Þjóð-
minjasafnið? Hvernig get ég fryst eigið rop?
Og hann er orðinn hræddur við að verða kross-
festur á Þjóðminjasafninu, i anddyrinu, hann
elskar nefnilega konur í fatahengjum, sem stað-
sett eru nálægt anddyrum, þvilíkt andríki er
í augum þér, segir Trausti stundum, ölvaður af
öllum herðatrjánum. Trausti hefur mikla kimni-
gáfu, hlær að öllum og öllu, en hefur aldrei
sagt brandara sjálfur. Reyndar er h-aún meinhæð-
inn, en þó frekar leiðinlegur, ótugtarsamur og
ástúðlegur, notar axlabönd og les aðeins ævi-
sögur. 1 rauninni hefur hann enga kímnigáfu, en
er þó alltaf að reyna að segja brandara, en
þóknast þó aldrei að hlæja að öðrum, finnst þó
betra að ganga með belti, en klæjar í að svekkja
afgreiðslumanninn í herrafatabúðinni, sem einu
sinni að selja honum
belti, þegar Trausti
vildi kaupa svita-
krem. Neinei, Trausti
á ekkert erfitt með
að tjá sig, hann bara
hefur ekki tíma, hann
er alltaf að hugsa um
Marx, sem hann kallar
iðulega Jesús, vegna
þess að honum þykir
gaman að hugsa um
stelpurnar, einu
sinni í K.F.U.K., og
i raun er hann þræl-
lunkinn við hitt og
þetta, sérlega eftir
fjallgönguna... Þar
til hann kynntist
Marx hélt hann sig
vera eingetinn, og
hann ætti bara að sjá
um stelpurnar og Jesú,
hafa einkaumboð á þögn-
inni og dýrslegum
hvötum.
:JS

K.F.U.M.
Allt er í lifinu hverfult.
Dagurinn rís úr rekkju og horf-
ir timbruðum augum yfir sviðið.
Við gín vonleysi hinna óhreinu.
Kristið hugarfar þekkist ekki. Sið
leysi og synd vex ört í spilltum
höndum. Pennum ritnefndar stýrir
hinn illi maður í neðra. Tilvera
blaðsins þakkast hóglífi og skemmt
an ritnefndarmeðlima.
I vetur hefur blaðið orðið til
í námunda við eina af helstu
stofnunum hins andlega lífs á Is-
landi. Á sunnudögum hafa þeir
numið söng og trúarlegan eldmóð í
gegnum veggina...og hlegið dátt.
Andskotinn spilar rokk á strengi
brjósta þeirra. Hefur synd þessa
fólks harðnað svo, að sjálfur
rektor hefur beitt örþrifaráðum
til þess, að leiða þá inn á hina
réttu braut, en án árangurs.
En allt er í lífinu hverfult.
Nýir tímar eru i uppsiglingu.
Næsti árgangur verður unnin á ger-
breyttum grundvelli. I anda Hvíta-
krists munu limir ritnefndar ríða
fram á ritvöllinn, syngjandi, með
sálmabók í annarri hendi, penna í
hinni. Skilrúmið milli káeffúemm
og ritnefndarkompunnar eyðist upp
fyrir augum vorum, þegar sýra guð-
dómsins rís upp í heilagri reiði
og vinnur á heiðingdómnum. Tveir
ritnefndarmeðlima munu eflaust
vinna gott verk, þegar þeir hvít-
þvo hinn gerspillta Halla og baða
hann úr dýru vini hins eilífa
hreinleika. Eilíf dýrð og hamingja
hlotnast oss af næsta árgangi.
Guði sé lof og prisi
Inga Lára.
Gamla konu langar í ferðalag.
En áður en hún hverfur norðan
hlúir hún að kertisstubbnum í
gluggaborunni. I fjögur ár hefur
hún reynt að halda magnvana kertinu
logandi í öldnu húsinu við Lækjar-
götu. Vonlitlum augum lítur hún
dauðvona logann. Skyndilega sér
gamla konan annað ljós, skærara,
speglast í náttmyrkrinu. Andlit
hennar aflagast og myndar formlaus-
an skúlptúr utan um tregt, sem ösk-
rar: „AAAAAA." Gamla konan stormar
niður stigann með logandi kertið
falið í hendinni og út fyrir. Jú,
það ber ekki á öðru. önnur ljós,
hvert öðru skærara, loga í gluggum
gamla hússins. Hún fellur á kné og
tekur að lesa magnþrungna galdra-
þulu yfir stubbi sínum, en loginn
tekur ekki sinnaskiptum; heldur
áfram að fjara út. Þá reynir gamla
konan að stíga trylltan dans og
ákalla illa anda. Það tekur að
rigna. Sú gamla skýlir loganum með
svuntu sinni. En þá verður henni
enn litið upp í gluggana, þar sem
hin nýju ljós verða æ skærari. Um
hana fer krampakenndur
skjálfti; hún þrífur
upp steinvölu og grýtir
í gluggann. Um leið
og skotið geigar,
slekkur regnið á ber-
skjölduðu ljósinu....
Fóstbræðrasaga.
Ekki hefur farið framhjá neinum
hvílíkir andans menn hafa skipað
ritnefnd Skólablaðsins í vetur og
ber þar þó hæst fóstbræðurna
Arrebó og MacMillan. Löngum hafa
þeir unað sér við hjartslátt rit-
vélarinnar, sem ku vera hin eina
sanna Listagyðja. En tímarnir
breytast. Alls konar andleysingjar
og káeffúemm-fólk hefur læst sín-
um gírugu krumlum í ritvélina og
skilja vitanlega ekki hennar rétta
eðli. Loftfarið er horfið sjónum
manna, en maður með þyrnikórónu
svífur yfir ritvélinni dag og nótt.
Við þessi vofeiflegu tíðindi hóf-
ust þeir þjáningartæður handa
(fóta) og hófu að stunda frjálsar
íþróttir, meir af kappi en forsjá.
E.t.v. eru þeir afkomendur og erf-
ingja Steinhásmjúrtindátanna á
veggjum skólans, vöðvastæltir og
spengilegir eins og nýveiddir lax-
ar. E.t.v. verða þeir sjóarar í
Herranótt næsta vetur, þegar Himmi
og Nonni setja upp Deleríum
búbónis...........................
4.-B.
tertubotnarnir flugu yfir stofu-
gólfið og lögðu í rúst þrettán ára
starf ölafs Grétars við að endur-
reisa og módelísera ímynd hins
sanna ríkis útópíu Grétars.........
Ein maðuriní) á bak við myndina á
veggnum skyggndist út og leit á
morgunroðann í gegnum gluggann og
brosti hæverskubrosi yfir sigri
sínum kvöldið áður. En meistari
hilmar reis upp úr beði þynnku
endurnærður og hrósaði happi yfir
því að lífið var hans...
(
D NOVI
OVI Q
NO¥l Q
VI QVI
' ; D ntefess.
10000 00 H0
EBBBBBiaWg
89