Skólablaðið - 01.04.1976, Blaðsíða 10

i uftölaun
patníaöit
ítarl rorí)
PATER
"Hvað er að ske i ballettheimilinu við Faxa-
skjól?"
Það var hinn sem spurði.
"Svarið er hjer"
Herra Pjetur var einn af þeim finni i klúbbnum.
Hann hafði í barnæsku vanið sig á að segja"hjerna'
í staðinn fyrir "hérna, og "hjer" í staðinn fyrir
"hér". Hann var einn af þeim fínni í klúbbnum.
"Svarið er hjer"
Herra Pjetur var einn af þeim fínni í klúbbnum.
Þess vegna mátti enginn vita að hann ætti kyn
sitt að rekja til Hornafjarðar Þess vegna mátti
enginn vita, að faðir hans hafði aðeins heitið
Þorbergur Jónsson. I den tid rak Þorbergur
sjoppuna á staðnum. Með ótrúlegri þrautseigju
hafði honum tekist að gera hana að stasrstu mat-
vöruverslun þorpsins.
"Svarið er hjer"
Þá hafði Pési litli tekið við búðinni og með
fjármálaviti sínu þróað hana upp í stærsta og
vinsælasta ferðamannahótel Suðausturlands.
"Svarið er hjer"
Herra Ejetur var nú orðinn einn af þeim fínni í
klúbbnum. Hann hafði verið kjörinn Þriðji þing-
maður íhaldsbandalags heildsala í Austurlands-
kjördæmi syðra. Hjer í bænum átti hann nú sæl-
gætisgerð, hótel og bíó, auk þess sem hann var
útibússtjóri Heildsalabankans í Borgarnesi, heild-
sali með snyrtivörur, umboðsmaður fyrir einar
þrjár vinsælar víntegundir hjer á landi og full-
trúi Ihaldsbandalagsins í tæjarstjóm Hafnar-
fjarðar.
"Svarið er hjer"
Herra Pjetur, einn af þeim fínni í klúbbnum,
teygði hornfirska ótótlega svera fingurna eftir
nýju plötunni með Sólskinskómum. Hann var einn
af þeim finni í klúbbnum.
"Svarið er hjer"
Herra Pjetur, einn af þeim fínni i klúbbnum,
rykkti til hendinni, sleppti, og platan sveif í
fögrum boga yfir til hins.
"Ég skil ekki" sagði hinn
Hinn grandskoðaði plötuna i krók og kring. Það
var eins og hinn leitaði að ósýnilegu fingrafari,
án árangurs.
"Ég skil ekki" sagði hinn
Það heyrðist ískur. Hinn leit upp og sá, að Herra
Pjetur var að flissa.
"Ég skil ekki" sagði hinn
Undirhökur Herra Pjeturs voru þær allra fínustu
i klúbbnum. Herra Pjetur var einn af þeim þremur
herrum úr klúbbnum, sem skörtuðu heilu setti af
undirhökum. Undirhökur Herra Pjeturs voru þær
allra finustu í klúbbnum. Undirhökur HerraPjet-
urs kunnu að leika listir. Það gerðu þær þó ein-
göngu þegar Herra Pjetur hló, eða ljet á annan
hátt í Xjós gleði sína.
Kerra ?jetur# einn af þeim finni í klúbbnum.
"Ég skll ekki" sagði hinn
Undlrhökur Herra pjeturs voru þær allra fínustu
í klúbbnum. Einmitt núna ljeku þær númer, sem var
í því fólgið, að sú efsta tútnaði óeðlilega mikið
út, á meðan sú næsta varð eins og bókfell (jafn-
vel þynnrl). Hin þriðja í röðinni ljek hinn sama
leik og sú fyrsta, og svo. koll af kolli, Undir-
hökur Herra Pjeturs voru þær allra fínustu í
klúbbnum.
"Ég skil ekki" sagði hinn
Þegar þetta hafði gengið á um stund, hallaði
Herra Pjetur sjer dulítið aftur. Þá slengdist
neðsta undirhaka Herra Pjeturs upp í þá undirhöku
Herra Pjeturs, sem á henni sat. Sú slóst í þá
næstu, sem stuggaði við þar-næstu undirhöku Herra
Pjeturs.
"Ég skil ekki" sagði hinn
Svona nálguðust undirhökur Herra Pjeturs andlit
Herra Pjeturs, sem óneitanlega minnti á tómötu,
bæði hvað snerti lit og lögun. Þegar loks efsta
undirhaka Herra Pjeturs fann mótstöðuna i þeirri
höku, sem að mestu er gerð úr beini, hrökklaðist
hún til baka og spyrntl við sessunaut sínum, sem
ferjaði höggið um eina gráðu, með tilheyrandi
vibrasjón og hljóðum eins og: "Flap" og "smell".
Undirhökur Herra Pjeturs voru þær allra fínustu
í klúbbnum.
"Ég skil ekki" sagði hinn
Herra Pjetur, sem var einn af þeim fínni í klúbbn-
um, hló ekki með opinn munninn á þessu stigi máls-
ins. Herra Pjetur aðeins hálf-flissaði með háðsku-
legt bros á vör. Herra Pjetur var einn af þeim
fínni í klúbbnum.
"Eg skil ekki" sagði hinn
Herra Pjetur, einn af þeim fínni í klúbbnum,
lyfti nú kúluvömbinni eilítið um leið og smá
"pah" heyrðist samfara því að tilbrigðin jukust
hjá margumræddum undirhökum. Undirhökur Herra
Pjeturs voru þær allra fínustu í klúbbnum. Ana-
maðkavarimar mynduðu 0, rétt mátulegt fyrir túss-
penna. Herra Pjetur hló.
"Hvað er þetta strákur"
Herra Pjetur hafði nú mestu kúluvömbina í klúbbn-
um. Hún var farin að ógna tilveru klæðskerasaum-
aða jakkans ískyggilega. Frú Ölöf Thorbergsen
hafði valið litinn á fötunum sem hann nú klæddist.
Herra Pjetur átti aðeins svört föt. Herra Pjetur
gekk eingöngu i klæðskerasaumuðum fötum. Herra
Pjetur var einn af þeim finni í klúbbnum.
"Hvað er þetta strákur"
Kúluvömb Herra Pjeturs var nú sú mesta í klúbbnum.
Hún hafði aukið virðingu hans meðal klúbbfélag-
anna. Hún hafði rutt honum leið í mýksta stólinn
í klúbbnum. Herra Pjetur sat alltaf í mýksta
stólnum í klúbbnum. Herra Pjetur hafði nú mestu
kúluvömbina í klúbbnum. Herra Pjetur átti henni
um fram allt að þakka velgengni sína. Herra Pjet-
ur hló.
"Hvað er þetta strákur"
Kúluvömb Herra Pjeturs, senv var sú mesta í klúbbn-
um, hafði þó tekist að angra hann á einn hátt.
Þetta kom mjög vel í ljós. þar sem Frú Ölöf Thor-
bergsen var enn tiltölulega grönn og stundaði
reglulega Heilsulindina, frúaleikfimi Armanns og
sánuböð með nuddi hjá einhverjum japana, sem sest
hafði að hér. á landi. Kúluvömb Herra Pjeturs var
sú mesta í klúbbnum.
"Hvað er þetta strákur"
Kúluvömb Herra Pjeturs, þeirri mestu í klúbbnum,
hafði tekist, á einn hátt, að angra beranda sinn.
Herr Pjetur hafði á yngri árum þótt glæsilegur
maður, þó að það hefði kallast að fara með fleip-
ur ða setja hann á bekk hávaxinna manna. Kúlu-
vömb Herra Pjeturs , sú mesta í klúbbnum, hafði
orsakað það, ásamt því vantrausti sem hann bar
til spegla, að hann vissi í raun alls ekki hvern-
ig hann leit út neðan mittis.
"Hvað er þetta strákur"
Herra PJetur, einn af þeim fínni í klúbbnum,
sýndi öll merki þess að hann mundi von bráðar
rísa á fætur. Að minnsta kosti leit alvarlega út
fyrir það frá sjónarhóli hins. Hinn kveið fyrir
næstu andartökum. Herra Pjetur var einn af þeim
fínni í klúbbnum.
"Hvað er þetta.strákur"
Herra Pjetur fálmaði beint fram með höndunum. I
þessari stöðu líktust handleggirnir, óneitanlega,
svartklæddum bryggjuvið. Herra Pjetur hallaði sér
uns kúluvömbin sagði: "Stopp, hingað og ekki
lengra." Tómatrautt andlitið roðnaði. Herra Pjet-
ur vissi upp á hár hvernig lyftingamönnum vorum
l'íður, er þeir hafa lyft lóðabúntinu um þumlung,
og eiga eftir að keyra það upp í rjettstöðu.
Herra Pjetur lyftist um þumlung. Herra Pjetur
seig um þumlung. Smá blástur. Smá pása. Herra
Pjetur hafði lokið fyrstu tilraun til að standa
upp (úr mýksta stólnum i klúbbnum).Kúluvömb
Herra Pjeturs var sú mesta í klúbbnum.
"Hvað er þetta strákur"
Herra Pjetur var einn af þeim fínni í klúbbnum.
Herra PJetur undirbjó nú næstu tilraun til upp-
risu. Henni svipaði mjög til hinnar. Þó var hún
frábrugðin að því leyti, að nú kreppti hann gulli
hlaðna finguma, sem smátt og smátt voru að kæfa
baugana þannig, að demantarnir einig stóðu upp úr
fingrunum. Olnbogana beygði hann 90 út til
beggja hliða, og niður þannig, að hnúamir námu
við hina mjúku arma mýksta stólsins í klúbbnum.
Herra Pjetur þrýsti skínandi demantshnullungunum,
sem sátu á l6 karata gullhringjunum, (þeir voru
að vísu nær horfnir í fingurna) niður í dúnmjúk-
ar handleggjahvílur stólsins. Hnefamir fylgdu.
"Hvað er þetta strákur"
Herra Pjetur var einn af þeim fínni í klúbbnum.
Tómatrautt andlitið varð hvítt. Þrýstingurinn á
setur mýksta stódsins minnkaði í öfugu hlutfalli
við þrýstinginn á armpúðana. Herra Pjetur lyftist
þumlungi hærra en síðast. En hvað eru tvær tomm-
ur? Herra Pjetur seig um tvær tommur. Smá blástui
Smá pása.
"Hvað er þetta strákur"
Þá var komið að þriðju til raun. Sú var eins koi
ar sambland af hinum tveimur. Nú sperrti Herra
Pjetur aðra lúkuna .fram, eins og hann gerði fyrst
Hlnni hjelt hann kyrri á stólnum. I þetta sinn
var nýbreytnin sú, að biðja um hjálparhönd, sem
samstundis greip um lærissveran úlnlið Herra
Pjeturs. Herra Pjetur, einn af þeim fínni í
klúbbnum, stóð nú þarna á gólfinu eins og bí-
sperrtur körfubolti i klæðskerasaumuðum fötum.
Herra Pjetur var einn af þeim fínni í klúbbnum.
Herra Pjetur, einn af pelm ffnni i kláb'bnuin.
"Hvað er þetta strákur? Hefurðu ekki heyrt
hana þessa? Þá skelli jeg henni á fóninn meðan
jeg stekk fram."
Auðvitað hafði hinn oft heyrt nýjustu plötu Sól-
skinskórsins. Hinn hafði aldrei heyrt aðra plötu
leikna á þeim klúbbfundum sem Herra Pjetur sat.
Herra Pjetur hafði setið þá alla. Hinn vissi upp
á hár, að Herra Pjetur mundi spila seinni siðuna.
Hinn vissi líka, að Herra Pjetur mundi ekki
stökkva fram, heldur rúlla. Herra Pjetur, einn af
þeim fínni í klúbbnum, rúllaði fram.
"Mín kisa á vökul eyru og veiðihár og rófu
og viðkvæmt lítið trýnið hún sleikir oft og
þvær......"
Kórinn brýndi raustina, og Herra Pjetur, einn af
þeim fínni í klúbbnum, rúllaði fram.
"...Hún unlr dátt við leiki og aldrei sýnir
klær
og engin kisa í heimi á svo fimar tær..."
Kórinn brýndi raustina, og Herra Pjetur, einn af
þeim finni i klúbbnum, sneri sjer við á þröskuld-
inum og glotti.
"Hvað er að ske i ballettheimilinu við Faxa-
skjól?"
Kórinn brýndi raustina.
"Mín kisa dansar tangó, tangó, tangó..."