Fiskifréttir


Fiskifréttir - 17.12.1999, Blaðsíða 10

Fiskifréttir - 17.12.1999, Blaðsíða 10
10 FISKIFRÉTTIR 17. desember 1999 íslenskir sjómenn erlendis „Hugsunarhátturinn í fiskveiðum hér í Chile er svipaður og var á Islandi fyrir nokkrum áratugum. Hér gildir að reyna að veiða sem mest á sem skemmstum tíma og þá skiptir ekki öllu máli hvernig farið er með hráefnið. Flestar útgerðirnar eru í eigu fyr- irtækja sem stunda einnig annan atvinnurekstur óskyldan fisk- veiðum og mér finnst viðhorfið mótast töluvert af því. Menn hugsa fyrst og fremst um stundargróðann, grípa gæsina þegar hún gefst, og hafa litlar áhyggjur af því að auðlindin í hafinu sé ekki nýtt á skynsamlegan hátt þannig að hún gefi hámarks arð til lengri tíma. Ein af fáum undantekningum frá þessu er fyrirtækið Bio Bio, sem ég starfa hjá. Forráðamenn þess eru sér þess meðvit- aðir að ganga þarf vel um fiskistofnana enda er rekstur þeirra eingöngu á sviði sjávarútvegs. Það breytir þó ekki því að meðan samkeppniskerfí ríkir í fiskveiðunum snýst málið um það að ná sem mestu til sín af leyfilegum heildarkvóta á skömmum tíma.“ Með 93ja tonna meðalafla á út- haldsdag í fyrra! — sóknarkerfið stuólar að kraftafiskiríi, sem hirðir ekki um gæði hráefnisins, segir hann I Togarinn Bonn, sem Albert stýrir. Þetta sagði Albert Haraldsson skipstjóri í Chile, er Fiskifréttir hittu hann að máli í útgerðarbæn- um Talcahuano í síðasta mánuði. Albert hefur getið sér orð sem af- burðafiskimaður við Chilestrendur, fyrst í fimm ár hjá sjávarútvegsfyr- irtækinu Friosur, sem Grandi hf. á hlut í, en síðustu þrjú árin hjá Bio Bio í Talcahuano. Hann hefur átt ríkan þátt í því að innleiða nýja tækni að íslenskri fyrirmynd í tog- araflotann þar syðra og hefur þróað ný veiðarfæri í samvinnu við Hampiðjuna til notkunar við Chilestrendur, — troll sem fengið hafa nafn hans og eru kölluð Al- berto. 188 tonn á sólarhring í september! Sem dæmi um fengsæld Alberts má nefna, að í septembermánuði var hann með skip sitt rúma fimm daga á sjó og ftskaði 188 tonn að jafnaði á sólarhring. Verið var að veiða úr 6.500 tonna heildarkvóta af lýsingi, sem ákveðinn var fyrir septembermánuð, en kvótinn var upp urinn á 10 dögum. „Holin voru yflrleitt mjög stutt, allt frá því að rétt dýfa trollinu og hífa það strax inn aftur og upp í eins og hálfs tíma tog. I síðustu veiðiferðinni tók ég þrjú höl og fékk samtals 210 tonn. Þetta voru 17 tímar höfn í höfn. Lýsingurinn þéttir sig vel og er uppi á 120-130 metrum á nóttunni. Maður leitar bara að lóðinu, kastar trollinu og hífir það síðan strax aftur. Þessu má helst líkja við nótafiskirí. Á daginn er lýsingurinn hins vegar á 280-350 metra dýpi. Þessi fiskur veiðist bæði í flottroll og botn- troll,“ segir Albert. Kemur niður á hráefnis- gæðum Albert dregur þó enga dul á það, að kraftafiskirí af þessu tagi sé ekki til þess fallið að skila mestum hrá- efnisgæðum. „Sóknarkerfið stuðlar að lélegu hráefni. Menn eru að taka of stór höl til þess að ná sem mest- um afla á sem skemmstum tíma. I áðumefndum túr, þegar ég kom með 210 tonn að landi eftir 17 tíma, var mánaðarkvótinn að klár- ast og kappið því mikið. Við vomm með 150 tonn r kössum, móttakan var full af fiski og hluti aflans var t pokanum á dekkinu þegar við Albert Haraldsson skipstjóri í Chile: lögðumst að bryggju. Það segir sig sjálft að hráefnið var ekki allt fyrsta flokks. Ég held að eina vitið sé að útdeila kvótanum til fyrir- tækjanna og fela þeim að gera sem mest verðmæti úr honum. Ég er þess fullviss að við það myndu hrá- efnisgæðin stóraukast. Mín skoðun er reyndar sú að athugandi væri að selja fyrirtækjunum kvótana. Hvert og eitt gæti keypt sér kvóta út úr heildarkvótanum og reynt að gera sem mest verðmæti úr honum. Þar með myndi kvótinn smám saman leita til þeirra sem best gerðu í greininni,“ sagði Albert. 10 þús. tonn á 100 út- haldsdögum Albert og áhöfn hans veiddu 10 þús. tonn af fiski á síðasta ári á rúmum 100 sóknardögum. Það gerir 93 tonn á úthaldsdag. Bróður- partur aflans var fiskur sem nefnist besuko en auk þess lýsingur og búri og dálítið af rauðserk. En hvers vegna var skipinu ekki hald- ið úti nema í rúma 100 daga á ár- inu? „Ástæðan er sú að frystihúsið afkastar ekki meiru. Þegar ég byrj- aði hjá fyrirtækinu fyrir þremur árum gat frystihúsið reyndar aðeins unnið úr 90 tonnum á sólarhring en núna hefur vinnslugetan verið auk- in um helming þannig að hægt er að afkasta 190 tonnum," segir Al- bert. Afkastaaukninguna má rekja til komu Alberts til Bio Bio fyrir- tækisins. Sjálfur fiskar Albert miklu meira en almennt þekkist þar suður frá og auk þess hefur hann innleitt nýja tækni að íslenskri fyr- irmynd í togaraflota útgerðarinnar, sem leitt hefur til verulegrar afla- aukningar. Megnið af þeim viðbót- artækjum og búnaði sem settur hef- ur verið í skipin er keyptur frá ís- landi. Troll frá Hampiðjunni, hler- ar frá J. Hinrikssyni, átaksmælar frá Vaka/DNG, Maxsea-skipstjórn- artölvur frá Radíómiðun, íslenskir rokkhopperar, keðjur, lásar, o.s.frv. „Áður vildu forráðamenn fyrir- tækisins ekki fjárfesta í nýjum tækjum því skipstjórarnir kunnu ekki að nota þau. Nú er engin fyr- irstaða á því lengur. Ég hef verið með kennslu fyrir skipstjórana, kennt þeim að lesa á tækin og taka ákvarðanir með hliðsjón af lit á sjó, Albert Haraldsson við höfnina í Talcahuano sem er miðstöð sjáv- arútvegs í Chile. í baksýn má sjá fjölda togara á ytri höfninni, þeirra á meðal gamla Bessa ÍS rauðmálaðan til vinstri við Al- bert. Skipin geta ekki legið við hryggju vegna þess hve bryggju- pláss er lítið. Þau rétt skjótast inn til þess að landa. (Mynd/ Fiskifréttir: GE). hitastigi, vindáttum og þess háttar. Þetta hefur borið góðan árangur þótt auðvitað sé mismunandi hversu móttækilegir menn eru fyrir slíkri kennslu. Þegar ég byrjaði að vinna hjá þessu fyrirtæki var ein- göngu veiddur lýsingur og engar aðrar tegundir. Þegar lýsingskvót- inn var búinn var öllum skipunum lagt. Nú veiða skipin lýsingin á skemmri tíma en áður og geta bætt við ýmsum öðrum tegundum,“ seg- ir Albert. Bio Bio gerir út 16 skip, þar af 6 togveiðiskip og 10 nótaveiðiskip. Eins og áður sagði er afkastageta frystihússins um 190 tonn af botn- fiski á sólarhring í flakavinnslu. Bræðslugetan er 2.000 tonn á sól- arhing og vinnslugeta í niðursuðu er 400 tonn á dag. Eigendur fyrir- tækisins, sem eru Þjóðverjar, eru ekki sérlega áfjáðir í að upplýsa aðra um gengi þess. Þeir bregða gjaman fyrir sig chileanska mál- tækinu „Ef þú talar of mikið deyr fiskurinn" sem útleggst eitthvað á þann veg, að ef menn segi of mik- ið eyðileggi þeir fyrir sjálfum sér. Samkvæmt blaðafregnum í Chile veltir fyrirtækið um 100 milljónum dollara á ári eða jafnvirði um 7 milljörðum íslenskra króna. Einn um að veiða besuko Af 10 þúsund tonna afla Alberts og skipshafnar hans á síðasta ári voru 7.000 tonn fiskurinn besuko. Honum svipar til karfategunda í út- liti, er 30-40 sentimetra langur, frekar þykkur og flakið af honum er fremur dökkt. Þetta er góður matfiskur en lítið þekktur, að sögn Alberts. „Ég er eini skipstjórinn í Chile sem lagt hefur sig eftir því að veiða besuko. Fiskurinn slær sig Betri tæki og aukin þekking

x

Fiskifréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fiskifréttir
https://timarit.is/publication/1594

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.