Dagrenning - 01.12.1939, Side 24

Ö móðir!
(Lag: Ó móðir, til hæðanna hugur minn fer.)
••<5ni9giní>«
Ó móðir ! Til hæðanna hugur minn fer,
hvar himnesku gæSin nú brosa viS þér.
En hér sít ég hnípinn og hugsa svo margt
um himinsins ríkin, og fegurSar skart.
Ó, móSir ! Eg þráí fund þinn aS fá
svo framtíSar nái ég landiS aS sjá.
Þar gleymast þrautir og þjáningar-pín.
Ó, þaS verSur brautin, sem liggur til þín.
Ó, móSir ! Til himinsíns hugur minn fer,
hvar hjartkæru vinirnir búa hjá þér,
Ó, sendu mér huggun á harmanna stund
hvort, sem þú getur í vöku’ eSa blund.
Hjörtur Guðmundsson.
það er alveg áreiðanlegt.
Öllu spillir ágirndin,
ýmsa tryllir valdfíknin,
hugmóS fyllist harSstjórinn,
hræsnin gyllir níSinginn.
Veldur flestu voIæSi,
aS virSa brestur sjálfstæSi,
en tolla bezt í tízkunni,
talin mestu hyggindi.