Heilsuvernd - 01.03.1950, Blaðsíða 26

HEILSUVERND
Hálseitlaskurðir
1 Heilbrigðisskýrslum fyrir 1945 birtir landlæknir bréf,
er hann ritaði Læknafélagi Reykjavíkur í ágúst það ár.
Fjallar bréfið um misnotkun á takmörkuðu rými í sjúkra-
húsum. Landlæknir segir, að árið 1942 hafi 13 til 30%
sjúklinga á sjúkrahúsi Hvítabandsins og St. Jósepsspítölum
í Reykjavík og Hafnarfirði legið þar vegna aðgerða í
hálsi, sem hann telur aðallega hafa verið fólgnar í brott-
námi gómeitlanna (tonsillectomia). Lætur hann þess get-
ið, að síðan muni ekki hafa orðið minni brögð að þessu.
„Eðlilegt er,“ segir landlæknir, ,,að sú spurning vakni,
hvort allt þetta tonsillectomiaefargan eigi fullkominn rétt
á sér, og því heldur, sem vitað er, að ýmsir hinir merkustu
lceknar hrista yfir því höfuðin sín á milli. En jafnvel þó að
aðgerðir þessar ættu meiri eða minni rétt á sér við hlið
annarra aðgerða, sem um er deilt, er þá bráðnauðsynlegt,
að þær fari fram með allri viðhöfn á sjúkrahúsi? Og þó
að það kynni út af fyrir sig að vera æskilegt, er þá for-
svaranlegt að taka upp rúm á sjúkrahúsum fyrir slikt dútl
til líka við það, sem hér er gert?“ (Leturbr. hér). Síðan
fer landlæknir þess á leit, að Læknafélagið taki þetta mál
til athugunar. Eftirrit af bréfinu sendir landlæknir trygg-
ingaryfirlækni með sömu tilmælum. Þar lætur hann þess
getið, að á Akureyri hafi þessar aðgerðir einnig verið komn-
ar út í öfgar. En þar hafi sjúkrasamlagið „brugðizt svo
við að krefjast yfirskoðunar og samþykkis trúnaðarlæknis
í hverju einstöku tilfelli, ef sjúkrasamlagið ætti að bera
kostnað af aðgerðinni." Við þetta hafi þessar aðgerðir
því nær horfið úr sögunni „án sýnilegs heilsutjóns fyrir
aðila.“