Heilsuvernd - 01.12.1952, Blaðsíða 25

HEILSUVERND
117
Fremri röö (frá vinstriJ: Benny Siguröardóttir, Jónas Kristjánsson,
Ólöf Vernharðsdóttir. Aftari röö: Erla Jónsdóttir, Svanliildur Bjarna-
dóttir, Jóhanna Jóhannsdóttir. Á myndina vantar Þorbjörgu Jónsd.
jafnóðum (rúgur og hveiti), enda var ekki keypt eitt ein-
asta gramm af hvítu hveiti, né heldur hvítur sykur (ein-
göngu notaður púðursykur). Eins og sumarið áður féll
gestum fæðið vel og flestum ágætlega. Ekki var þó mat-
urinn ,,bragðbættur“ með kryddi. Pipar, edik eða sinnep
var alls ekki notað, og öll saltneyzlan var hálfur baukur.
Mundi húsmæðrum flestum þykja ótrúlegt, að hægt væri
að komast af með jafnlitið matarsalt til matseldar handa
5 manna fjölskyldu í 15—16 mánuði, sem jafngildir heim-
ilinu að Varmalandi í sumar (2300 fæðisdagar). T. d. var
ekkert salt notað í grænmetisréttina, hvorki þá heitu né
í hrásalötin. Virtist enginn sakna þess, og voru flestir dval-
argestir þó vanir saltneyzlu eins og gengur og gerist.
Kaffi og útlent te sást að sjálfsögðu aldrei á borðum, og
starfsstúlkurnar höfðu það heldur ekki um hönd, ekki
fremur en kjöt eða fisk.
Eins og vænta mátti, reyndist efniskostnaður fæðis
(matvörur) nokkru hærri en sumarið áður, kr. 13.14 á