Heilsuvernd - 01.09.1954, Side 27

HEILSUVERND
87
MUSTERI MUSTERANNA. Framhald af bls. 79.
á málinu. Það var alls ekki til þess ætlazt, að þeir yrðu
skoðanalausir og reikulir í ráði, heldur voru þeir tamdir
við þessa fræðsluaðferð til þess að þeir yrðu víðsýnir menn
og rökvísir, lærðu að athuga hvert mál frá sem flestum
hliðum og að bera virðingu fyrir fræðilegri ráðvendni.
Mér er sagt, að Japanir hafi stundum haft þennan sama
sið í gamla daga. Margir nútímamenn hefðu áreiðanlega
mikla þörf fyrir að taka þennan sið upp, því að satt að
segja er allt of mikið um það, að hvert mál sé gert að til-
finninga- og æsingamáli. Mataræðismálið er þar ekki und-
anskilið, og má vera að visu, að allir eigi þar einhverja sök,
og skal ég ekki dæma þar á milli. — En hvað sem þesr.u
líður, verður ekki hjá því komizt að viðurkenna, að flest
rök hnígi að því, að jurtafæða sé mönnum æskilegri en
dýrafæða, og alveg sérstaklega þeim, sem eitthvað vilja
komast áfram í andlegum efnum. Og sá tími mun vissu-
lega koma, að litið verður með hryllingi á ýmsar mata-
ræðisvenjur nútímans. Börn þessarar aldar eru sjálfum
sér einkennilega ósamkvæm. Þau láta sér mjög umhugað
um að klæða líkama sinn sem fegurstum klæðum og halda
honum hreinum — að utan. Um hinn innri hreinleika
líkamans, sem aðeins fæst fyrir lifandi og holla fæðu, er
minna hirt, og í mörgum tilfellum ekki neitt. Og hús og
hallir eru reist, og ekkert til sparað, að byggingarefni
þeirra sé sem haldbezt, en musteri sálarinnar er ekki virt
þess að láta sér umhugað um, að byggingarefni þess sé
sem beztrar tegundar. Ábyrgðartilfinningin gagnvart
hinu göfugasta musteri allra mustera á þessari jörð,
líkamanum, er ennþá harla sofandi, jafnvel þó að hún sé
farin að rumska og ef til vill orðin glaðvakandi á ýmsum
öðrum sviðum. — En ekki getur hjá því farið, að maður,
sem farinn er í fullri alvöru að leggja stund á rétt and-
legt fæðuval, taki og að sinna þeirri skyldu gagnvart
líkama sínum að sjá honum fyrir hinu hollasta fæði, sem
völ er á. Fullkomnu lífi er ekki unnt að lifa, nema um sé