Heilsuvernd - 15.12.1958, Blaðsíða 36

128
HEILSUVERND
llm nýmjólk.
Einhver bezti matur við tregum hægðum er mjólk, þótt
því sé almennt trúað, að hún sé tormeltanleg og stemmandi.
Það má vera, að sumum verði ekki gott af mjólk, en það
stafar af því, að hennar er ekki neytt á réttan hátt. Flestir
svolgra hana í sig eins og hvern annan drykk. En mjólkin
er í raun réttri matur, sem menn eiga að sötra mjög hægt.
Máltíð ungbarnsins, kálfsins og annarra ungviða er ekki
stór, og þó eru þau 10 mínútur eða lengur að sjúga og
þurfa að leggja hart að sér við það. Hvernig sem á því
stendur, þá hefir mjólkin þau áhrif á munnvatnskirtlana,
ef hennar er neytt á þennan hátt, að þeir gefa frá sér kynst-
ur af þrennskonar munnvatni. Þessi staðreynd er ábending
þess, að mjólkin þurfi mikið munnvatn með sér, ef mönn-
um á að verða reglulega gott af henni. Ef menn svolgra í
sig glas af mjólk, verður hún að hörðum drafla i maganum,
einskonar formlaus ostur, sem magasafinn á erfitt með
að leysa í sundur og kemst því ekki áfram sem skyldi. Af
þessu stafar mikil meltingaróhægð.
Ósoðin mjólk skemmist ekki við geymslu, heldur súrn-
ar hún. Það eru sýrugerlar, sem komast í mjólkina úr
loftinu og verja hana skemmdum, og jafnframt koma þeir
í veg fyrir rotnun í meltingarfærum neytandans og mynd-
un eiturefna, sem henni eru samfara. Soðin mjólk fúlnar.
Þegar ungbarni er gefin soðin eða gerilsneydd mjólk, verða
hægðir þess, sem á að vera dálítil súrlykt af, skjótt þefillar
vegna innvortis rotnunar. Þannig verður barnið fyrir verk-
unum frá sterkum sjúkdómsmyndandi eiturefnum, sem
hrein og ósoðin mjólk mundi bægja frá því.
(Úr „Chronic Constipation“ eftir Barker).
<o>