Heilsuvernd - 01.10.1963, Blaðsíða 2

-J—S—1—!—1—í—i—!—!—!—!—I—!—I—I—5—í—I—í—í—I—i—I—!—!—!—I’-Í—t—I—I—t—!—í--!—!—I——I—S—!—S—!—S—5—í-
JÓNAS KRISTJÁNSSON,
lœknir:
Skólarnfr
og börnfn
(Frh.)
Það er kórvillan að kalla
ekkert menntun eða lœrdóm
annað en j>að, sem lœrt er
af bókum eða í skólurn. Eins
og ]>að sc ekki líka rnenntun fyrir drengi og slúlkur upp til
sveita að smala fé, leila að gripum í froku, rata í ]>oku og mis■
jöfnu veðri, frar sem menn verða að e.nbeita eftirlekt og
gœtni til l>ess að fara rétta leið, vinna ýmisleg störj, oft vanda-
söm, sem jreirn eru falin. Vissulega er þetta haldgóð rnenntun
fyrir lífið, og hún jiroskar líkamann, í stað jiess að langvinn
seta yfir bókurn veiklar hann. Virina, líkarnleg vinrui og erj-
iði, er köllun lífsins, og f>egar slíkurn störfum er hœtt, er rnanri-
kynið kornið á leið til glötunar. ,,/ sveita l>íns andlitis skaltu
Jnns brauðs neyta.“ En allir vilja ganga í skóla, ekki allir svo
rnjög til l>ess að nerna fróðleik, heldur til fress að vera skóla-
gengnir og Jmrfcí síður að stunda líkarnlegt erjiði. Þella er
eiri úrkynjunarstefna nútímans.

122
ILEILSUVERND