19. júní - 19.06.2018, Síða 43

Ársrit Kvenréttindafélags Íslands | 41
Frásagnir kvenna sem starfa í heilbrigðisþjónustu
sýna svart á hvítu að breytinga er þörf og það strax.
Konur eiga ekki að þurfa að hvísla varnarorðum
að hver annarri um það hvernig hægt sé að forðast
kynferðislega áreini eða mismunun eða þegja starfs-
öryggis síns vegna.
Konur í heilbrigðisþjónustu skila hér með skömm-
inni þangað sem hún á heima og krefjast þess að
heilbrigðisyfirvöld landsins, stéttarfélög, fyrirtæki
og stofnanir á heilbrigðissviði viðurkenni vandann
og komi sér upp verkferlum og viðbragðsáætlunum
gegn kynbundnu ofbeldi og kynbundinni mismunun
ef þær eru ekki nú þegar til staðar. Farið er fram á
að þolendum kynferðisofbeldis og kynbundinnar
mismununar innan heilbrigiðisþjónustunnar sé veittur
stuðn ingur við að vinna úr reynslu sinni og fái aðstoð
frá viðeigandi aðilum við að færa sín mál í rétt ferli.
Taka ber mark á þolendum og málum verður að vísa
í réttan faglegan farveg. Það mun stuðla að aukinni
fagmennsku ásamt því að bæta hag starfsmanna sem
og skjólstæðinga.
Farið er fram á að gerð sé áætlun um aðgerðir
og úrbætur þar sem meðal annars verði farið yfir
ferli umkvartana og starfsfólki og stjórnendum veitt
markviss fræðsla um birtingarmyndir kynbundins
ofbeldis og mismununar og þjálfun í því hvernig vinna
eigi úr umkvörtunum. Mikilvægt er að líta heildstætt á
vandamálið og nálgast það lausnamiðað og faglega til
að tryggja sem farsælust samskipti vinnustaðar, starfs-
fólks og skjólstæðinga. Með fræðslu og faglegum
vinnubrögðum er hagsmuna allra gætt.
Við erum hættar að þegja til að halda friðinn, við
segjum okkar sögur og krefjumst úrbóta.
#konurtala #viðerumgosið