19. júní - 19.06.2018, Side 47

Ársrit Kvenréttindafélags Íslands | 45
Kynferðisleg áreitni mælist í öllum starfsgreinum,
mismikil en hún hefur mælst á bilinu 2% í störfum
þar sem nær eingöngu konur líkt og hjá kennurum en
mótspyrna gegn konum í „karlastörfum“ lýsir sér oft í
kynbundinni og kynferðislegri áreitni.
Við þurfum öll að axla ábyrgð á ákalli eftir
breytingu á menningu og hugarfari. Við erum
hagsmunaaðilar starfsfólks á vinnumarkaði. Það
er okkar að berjast gegn óréttlæti og styðja við þá
sem brotið er á. Konur eru tæplega helmingur alls
starfsfólks á vinnumarkaði og sem slíkur væntanlega
næststærsti hagsmunahópurinn okkar sem á í hlut í
þessum efnum á eftir öllu launafólki. Til þess að geta
staðið við baki á fólki sem leitar til okkar verðum
við að byrja á sjálfri hreyfingunni, viðurkenna að í
samskiptum innan hennar má ýmislegt betur fara, setja
skýrar forvarnarreglur og bregðast við ef áreitnismál
koma upp.
Við krefjumst þess að samtök launafólks:
• Hlusti á þær hugrökku konur sem stíga fram og
rjúfa þögnina.
• Stórefli fræðslu um jafnrétti til allra sem starfa
innan hreyfingarinnar.
• Líti á jafnréttismál sem hagsmunamál allra, ekki
bara kvenna.
• Setji sér reglur um öryggi fólks á vinnustöðum og í
félagsstarfi hreyfingarinnar.
• Setji sér áætlun um viðbrögð ef upp koma dæmi
um kynbundna áreitni, kynferðislega áreitni eða
annað ofbeldi.
• Setji sér jafnréttisstefnu til að jafna hlut kynjanna í
áhrifastöðum innan hreyfingarinnar.
Konur í verkalýðshreyfingunni