Morgunblaðið - 07.08.2021, Side 36

36 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. ÁGÚST 2021
K
annski myndi ekki hver
sem er gefa þessari frum-
raun Önnu Hafþórs-
dóttur fimm stjörnur.
Það breytir því þó ekki að ég sé mig
knúna til þess að gera einmitt það.
Bókin snerti við mér á einhvern
ólýsanlegan hátt og talaði beint inn í
hugarheim minn, hún átti svo vel við
á því augnabliki sem ég opnaði hana
að lesturinn varð nánast óþægilegur
á köflum.
BRAVÓ
Það er, eftir minni reynslu, sjaldan
sem bækur ná að skilja lesanda sinn
eftir svona snortinn og saddan á
sama tíma. Bókin var akkúrat nóg.
Uppbygging sög-
unar er upp á tíu
og nær Anna
með undraverð-
um hætti að
hnýta alla lausa
enda án þess að
reyna um of.
Best verður upp-
lifuninni sem
lesturinn var lík-
lega lýst með orðinu sem ég ritaði á
síðustu blaðsíðu hennar, í hástöfum:
BRAVÓ.
Að telja upp í milljón er í raun
uppvaxtarsaga Rakelar, ungrar
konu sem starfar í kvikmynda-
iðnaðinum og á erfitt með að finna
sig. Það eina sem hún virðist raun-
verulega vita um sjálfa sig og heim-
inn er að hana langar ekki að skila
annarri manneskju inn í veröldina.
Þótt sambandsslit Rakelar og kær-
asta hennar séu í forgrunni eru það í
raun tengsl og tengslaleysi Rakelar
við fjölskyldu sína sem byggja sög-
una upp. Fortíðin fléttast inn í nútíð-
ina og Rakel tekur afdrifaríka
ákvörðun um framtíðina.
Konan og líkaminn
Bókin er mjög nútímaleg og snertir
á ýmsu sem varðar veruleika ungra
kvenna á Íslandi í dag. Þar ber helst
að nefna móðurhlutverkið, hlutverk
sem almennt virðist talið sjálfgefið
að konur vilji, og séu jafnvel óðar í,
að taka að sér. Ákvörðunarvaldið
yfir eigin líkama er þannig í raun lít-
ið og þegar Rakel tekur valdið al-
gjörlega í eigin hendur mæta henni
neikvæð viðbrögð. En krafan um
styrk og einbeittan vilja, sem marg-
ar konur finna að hvílir á þeim eins
og mara, birtist líka skýrt í bókinni í
þessu samhengi. Leyfið til að efast
er takmarkað, því þá staðfestir kon-
an álit samfélagsins. Lesandinn fær
að sjá glitta í efa Rakelar, eðlilegan
efa, sem staðfestir ekkert nema það
að hún sé mannleg.
Það eru smáatriðin sem gera bók-
ina að því sem hún er, það hvernig
höfundur skrifar um valið á parketi,
dregur fram ýmis atriði sem fram-
kalla nostalgíu, eins og svala með
sítrónubragði og hljóðin í skilaboða-
forritinu MSN, sem og skrautlegar
aukapersónur sem gera söguheim-
inn heildstæðan.
Myndin sem höfundur dregur upp
af ástinni er bæði raunsæ og falleg.
Ástin er ekki sett á stall og eru lýs-
ingar á henni raunsæjar. Rakel elsk-
ar augljóslega kærastann fyrrver-
andi og þótt ástin sé hversdagsleg er
hún sannarlega ekki verri fyrir því.
Ást sem endist er einmitt það; hluti
af veruleikanum, ekki eitthvað skýj-
um ofan.
Ég fann pláss fyrir hann án þess að
þurfa að reyna of mikið á mig, hann kom
sér bara fyrir í einhverju holrými innra
með mér sem var í laginu eins og Örn.
Það er líklega fátt eftir að segja
nema: Takk Anna. Vonandi verða
bækurnar frá þér fleiri en þessi eina,
því ég bíð í það minnsta með óþreyju
eftir næsta verki.
Akkúrat nóg
Morgunblaðið/Unnur Karen
Anna Hafþórsdóttir Það er „sjaldan sem bækur ná að skilja lesanda sinn
eftir svona snortinn og saddan á sama tíma,“ segir gagnrýnandinn.
Skáldsaga
Að telja upp í milljón
bbbbb
Eftir Önnu Hafþórsdóttur.
Forlagið, 2021. Kilja, 167 bls.
RAGNHILDUR
ÞRASTARDÓTTIR
BÆKUR
Einar Falur Ingólfsson
efi@mbl.is
Samskeyti er heiti sýningar sem
verður opnuð í Gallery Porti, Lauga-
vegi 23b, í dag, laugardag, klukkan
16. Þar má sjá ný verk sem mynd-
listarkonurnar Guðlaug Mía Ey-
þórsdóttir og Jóhanna Kristbjörg
Sigurðardóttir hafa skapað saman á
undanförnum vikum.
Guðlaug Mía (f. 1988) útskrifaðist
með BA-gráðu í myndlist árið 2012
frá Listaháskóla Íslands. Hún lauk
síðan meistaranámi árið 2018 frá
Koninklijke Academie í Gent í Belg-
íu. Og þær samstarfskonur hafa áð-
ur unnið saman í Belgíu, ekki þó að
myndsköpun heldur komu þær sam-
an að rekstri sýningarsalar í Ant-
werpen. Jóhanna Kristbjörg (f.
1982) starfar bæði í Antwerpen og í
Reykjavík. Hún lauk meistaragráðu
frá málaradeild sama skóla og Guð-
laug Mía í Gent og svo tveggja ára
postgraduate-námi frá HISK, einnig
í Gent. Áður hafði hún lokið BA-
gráðu frá myndlistardeild LHÍ. Og
nú er hún að byrja að kenna í fyrr-
verandi skóla þeirra í Gent, er orðin
prófessor þar.
Óvissuferli og óvænt stefnumót
Þegar blaðamaður heimsótti lista-
konurnar á sameiginlega vinustofu
þeirra í fyrradag mátti sjá þar alls
kyns hluta úr verkum sem hann
giskaði á að myndu líka vera hlutar
af væntanlegri sýningu. Sem þær
staðfesta og segja vinnuferlið hafa
verið afar gefandi og skemmtilegt.
„Við erum gamlir vinir en höfum
aldrei unnið áður saman með þess-
um hætti,“ segir Guðlaug Mía.
„Og ég hef bara einu sinni áður
unnið svona samstarfsverkefni. Það
hefur verið mjög gaman og mér hef-
ur þótt gott að fá frelsi frá mínu og
vera svolítið ábyrgðarlaus og leika
mér! Samstarfið hefur verið mjög
skemmtilegt,“ bætir Jóhanna við.
– Eruð þið þá á einhvern hátt
frjálsari við að bera ekki einar
ábyrgð á verkum ykkar?
„Já, og það er hressandi,“ svarar
Guðlaug Mía. „Við höfum lagt upp
með að treysta ferlinu og sjá hvert
það leiðir okkur. Við höfum reynt að
hverfa frá okkar eigin vanabundnu
vinnubrögðum og vinna á nýjan
hátt.“
– Vinnið þið sýninguna alveg sam-
an?
„Já, með því að kasta hugmyndum
á milli,“ svara þær. „Við mætumst í
ferlinu. Þetta er allt eitt samstarfs-
verk.“
– Og hvað eruð þið að gera?
„Við mætumst bæði í efni og
fagurfræði,“ útskýrir Jóhanna. „Við
snertum á mörgu, með frjálsum
hætti, og leggjumst ekki í neina
þunga þanka.“
„Og þetta er líka formrænt
stefnumót,“ bætir Guðlaug við.
„Sem er skemmtilegt.“
Jóhanna segir þær stöllur vera
mjög ólíkar og þar á meðal í sköp-
unarferlinu, sem hafi verið athyglis-
vert fyrir þær báðar að kynnast.
„Svo hefur bara verið gaman að eiga
þessar vikur undarfarið saman, tím-
inn hefur á margan hátt verið gef-
andi.“
– Nú er Port ekki stórt rými. Er
ég að horfa hér í kringum okkur á
hluta þeirrar innsetningar eða verks
sem þið setjið þar upp?
„Já, einmitt!“ er svarið. „Þetta
hefur verið visst óvissuferli þar sem
stefnt hefur verið að því að verkið
klárist ekki fyrr en á endapunkt-
inum, við uppsetninguna. Sýningin á
eftir að verða til fyrir augum okkar
þegar við setjum hana upp.“
Morgunblaðið/Einar Falur
Sköpunardeigla „Sýningin á eftir að verða til fyrir augum okkar þegar við
setjum hana upp,“ segja Guðlaug Mía og Jóhanna Kristbjörg. Þær vinna hér
saman að sköpun verka sýningarinnar á vinnustofunni sem þær hafa deilt.
„Þetta er allt eitt
samstarfsverk“
- Guðlaug Mía og Jóhanna Kristbjörg hafa á síðustu vikum
skapað saman verk og sýna afraksturinn í Gallery Porti
Jón Ingi Sigurmundsson hefur
opnað sýningu á vatnslitamyndum
sínum í Gallerí Listaseli, sem er í
Brúarstræti 1 á Selfossi, í nýja
miðbænum.
Gallerí Listasel var opnað fyrir
skömmu og er, eins og segir í til-
kynningu, fallegt og vel staðsett.
Myndefnið í vatnslitaverkum
Jóns Inga er að mestu af Suður-
landi, frá Selfossi, Eyrarbakka,
Þingvöllum og víðar.
Sýningin stendur út ágústmán-
uð. Galleríið er opið kl. 11 til 14 á
sunnudögum en aðra daga 11 til
18.
Jón Ingi sýnir í Gallerí Listaseli
Vatnslitir Hluti af einu verki Jóns Inga Sig-
urmundssonar á sýningu hans á Selfossi.
Keppt er í Fjallahjólreiðum á skemmtilegri braut
í nágrenni Morgunblaðsins í Hádegismóum
Keppt er í tíu flokkum karla og kvenna
HRINGURINN
mánudaginn 9. ágúst
Léttar veitingar í mótslok frá
Nánari upplýsingar og skráning á hri.is