Morgunblaðið - 06.12.2021, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 6. DESEMBER 2021
✝
Þórmundur
Sigurbjarna-
son fæddist í
Reykjavík 6. des-
ember 1931. Hann
lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
túni 25. nóvember
2021.
Foreldrar hans
voru hjónin Sigur-
bjarni Tómasson, f.
1908, d. 1957, og
Sigurbjörg Þórmundsdóttir, f.
1909, d. 1940. Fósturmóðir var
Jódís Bjarnadóttir, f. 1907, d.
1975.
Alsystir Þórmundar var
Helga Ólöf, f. 1934, d. 2019, og
hálfsystir hans var Sigurbjörg
Sigurbjarnadóttir, f. 1945, d.
2016. Fósturbróðir var Birgir
Jakobsson, f. 1932, d. 2016.
Þórmundur giftist eftirlif-
andi eiginkonu sinni, Þóru
Kristínu Filippusdóttur, f. 30.
október 1935, hinn 23. maí 1954.
Þórmundur og Þóra hófu bú-
skap á Þórsgötu 19 í Reykjavík
en byggðu sér síðan raðhús í
Sólheimum 48 árið 1961 og
bjuggu þar allt til ársins 2017 að
ið 1955 sem var til húsa í Skip-
holti 9. Þeir hættu þeirri
starfsemi 1980, Þá hafði Þór-
mundur menntað sig í raf-
eindabúnaði loftfara („av-
ionics“) og stofnaði Flugradíó
sem var til húsa á Reykjavík-
urflugvelli.
Þórmundur kenndi einnig sitt
fag við Iðnskólann í Reykjavík,
sat þar í sveinsprófsnefnd og
var formaður sveinsprófs-
nefndar.
Þórmundur starfaði svo að
félags- og menntamálum stéttar
sinnar og var formaður Meist-
arafélags rafeindavirkja.
Þegar Þórmundur varð 70
ára 2001 ákvað hann að selja
fyrirtækið til Flugfélags Íslands
og fylgdi hann kaupunum og
starfaði til 75 ára aldurs með
nýjum eigendum.
Þórmundur starfaði einnig
erlendis við fag sitt, m.a. í Laos
og Sádi-Arabíu.
Svifflug var hans aðaláhuga-
mál og var hann formaður Svif-
flugfélags Íslands í 13 ár.
Útför Þórmundar fer fram í
Bústaðakirkju í dag, 6. desem-
ber 2021, klukkan 13. Gestir eru
beðnir að framvísa neikvæðu
Covid-hraðprófi ekki eldra en
48 klst gömlu.
Streymt verður frá athöfn-
inni: https://streyma.is/streymi/
Einnig er tengill á:
https://www.mbl.is/andlat
þau seldu og fluttu
í Miðleiti 5 í
Reykjavík.
Börn Þórmundar
og Þóru eru: 1) Sig-
urbjörg, f. 1955,
gift Ómari Frið-
þjófssyni, f. 1951.
Þau eiga fimm
börn og ellefu
barnabörn. 2) Sig-
urbjarni, f. 1957,
giftur Lindu Maríu
Jónsdóttur, f. 1964. Þau eiga
þrjú börn og fjögur barnabörn.
3) Kristín, f. 1962, gift Þorsteini
Sigvaldasyni, f. 1960. Þau eiga
þrjú börn og sex barnabörn. 4)
Trausti, f. 1971, giftur Kristínu
Guðmundsdóttur, f. 1973. Þau
eiga þrjá syni.
Þórmundur var í Reykholti í
Borgarfirði sína grunn-
skólagöngu og dvaldi þá á
heimavist skólans.
Að grunnskólanámi loknu hóf
hann nám við Iðnskólann í
Reykjavík í útvarpsvirkjun og
lauk sveins- og meistaraprófi í
því fagi. Þórmundur stofnaði
ásamt Sigursteini Hersveins-
syni radíóverkstæðið Hljóm ár-
Elskulegur tengdafaðir minn,
Þórmundur Sigurbjarnason hef-
ur kvatt þennan heim. Fimmtu-
dagskvöldið 25. nóvember sl. var
komið að leiðarlokum á langri
ævi hans og fékk hann friðsælt
andlát, umvafinn sínum nánustu.
Þær eru svo óteljandi minning-
arnar sem sækja á hugann þegar
ég tek þessi orð saman. Allar eru
þær hver annarri betri og fal-
legri og fjalla um samskipti okk-
ar frá því að ég kom fyrst á heim-
ili þeirra hjóna með Sigurbjarna
syni þeirra fyrir tæplega 40 ár-
um síðan.
Þórmundur var einstaklega
vel gerður maður sem hugsaði
vel um Þóru, eiginkonu sína og
börnin þeirra fjögur, Sigur-
björgu, Sigurbjarna, Kristínu og
Trausta, og fengu þau öll gott
veganesti úr foreldrahúsum til
að takast á við lífið. Eins og
gengur stækkaði hópurinn ört
þegar við bættust tengdabörn,
afabörn og langafabörn og
hjarta tengdaföður míns stækk-
aði bara og allir áttu sinn sér-
staka sess í hjarta hans og fengu
sinn skerf af ást og umhyggju.
Hópurinn hans telur í dag rúm-
lega 50 manns sem öll syrgja
þennan vandaða og einstaka
mann.
Í dag, 6. desember þegar hann
er lagður til hinstu hvílu er jafn-
framt fæðingardagurinn hans og
hefði hann orðið 90 ára gamall.
Ætlunin var að fagna þeim degi
með honum ásamt öllum þeim
sem voru honum svo kærir, en í
stað þess fylgjum við honum síð-
asta spölinn.
Þakklæti er mér efst í huga
fyrir líf þessa einstaklega vand-
aða manns og allrar þeirrar um-
hyggju sem hann veitti mér og
minni fjölskyldu frá fyrstu
stundu.
Ég vil kveðja elskulegan
tengdaföður minn með þessu fal-
lega ljóði sem er svo lýsandi fyr-
ir, hver hann var og um leið
þakka fyrir allt og allt.
„Einstakur“ er orð
sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt
faðmlagi eða sólarlagi
eða manni sem veitir ástúð
með brosi og vinsemd.
„Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta
og hefur í huga hjörtu annarra.
„Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
„Einstakur“er orð sem best lýsir þér.
(Teri Fernandez)
Kveðja,
Linda María Jónsdóttir.
Genginn er góður drengur,
tengdafaðir minn Þórmundur
Sigurbjarnason.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að finna eldri dóttur hans,
hana Sibbu, í lok árs 1978, við
rugluðum saman reytum og hef
ég því verið samferða Þórmundi í
góð fjörutíu ár.
Ekki er hægt að nefna nafn
Þórmundar nema nefna Þóru
konu hans í sömu andrá, þau voru
sem eitt en ástina sína fann þór-
mundur á Sandskeiði við svifflug-
nám árið 1953 en þá voru þau
bæði að læra svifflug þar.
Eitt það fyrsta sem ég tók eftir,
nýr á heimilinu, var sá kærleikur
sem ríkti meðal þeirra hjóna, en
t.a.m. þakkaði Þórmundur ávallt
sinni heittelskuðu konu fyrir mat-
inn með kossi á kinnina, þannig
upplifði ég þeirra samband alla
tíð, ást og virðing og eftir að hann
flutti á Sóltún dvaldi hún hjá hon-
um daglega.
Þórmundur var ekki margmáll
en kunni vel hina kómísku list, til-
svör hans voru stutt, hnitmiðuð
og bráðfyndin, því var oft hlegið.
Annað sem einkenndi tengdaföð-
ur minn var handtak hans, engan
mann hef ég þekkt sem tók jafn
þétt í hönd manns.
Þórmundur stofnaði Flugradíó
eftir árin með Hljóm og hafði að-
setur á Reykjavíkurflugvelli.
Flugradíó fékk Evrópuvottun
EASA fyrir þekkingu og tækja-
búnað. Nafn hans var þekkt meðal
ferjuflugmanna og sagan segir að
þegar verkstæði annarra landa
réðu ekki við verkefnið þá var ráð
að heilsa upp á Thormund in Ice-
land.
Konan hans Þóra kom svo Þór-
mundi til aðstoðar þegar umsvifin
urðu mikil hjá Flugradíó og starf-
aði með sínum manni þar til þau
seldu fyrirtækið til Flugfélags Ís-
lands árið 2001.
Ég velti því oft fyrir mér
hversu öflugur tengdafaðir minn
var á tæknisviðinu því á þeim ár-
um sem hann spannar urðu bylt-
ingar á því sviði en hann var vak-
andi yfir öllum þessum nýjungum
og því sat hann oft á kvöldin í
hægindastólnum sínum og las
tækni- og fagblöð.
Svifflugið átti hug hans og
hjarta og starfaði hann að þeim
málum í um 70 ár. Hann breytti
svifflugum og betrumbætti. Hann
kunni þá list að fljúga slíkum flyg-
ildum og er einn þeirra rúmlega
tuttugu manna sem hafa fengið
svokallaðan Demant fyrir flug
sitt. Svifflugmótin á Hellu gleym-
ast seint þegar fjölskyldurnar
settust að í vikutíma á flugvellin-
um þar í keppninni um Íslands-
meistaratitilinn. Þórmundur
keypti ásamt félaga sínum Sig-
mundi Andréssyni fyrstu trefja-
fluguna sem kom til landsins sem
þeir nefndu TF SOL.
Þórmundur var þeirrar mann-
gerðar að hann var til forystu val-
inn þar sem hann var hvort sem
var við leik eða störf. Hann var
formaður Svifflugfélags Íslands,
og formaður Félags íslenskra út-
varpsvirkja, varð heiðursfélagi
þess og var einnig sæmdur gull-
merki þess félags. Þá var hann
einnig foringi ferðafélagsins RÁF
en þar voru rafeindavirkjar á
ferð. Ég var svo heppinn að
ferðast með honum og hans RÁF-
félögum og varð vitni að því ein-
staka sambandi og virðingu sem
var milli þeirra og læriföðurins.
Það sagði meira um mannkosti
míns gengna tengdaföður en
margt annað.
Ég vona að tengdafaðir minn
eigi nú góða ferð fyrir höndum um
leið og ég þakka samfylgdina.
Ómar Friðþjófsson.
Í dag, 6. desember, hefði
tengdafaðir minn Þórmundur
Sigurbjarnason orðið níræður.
Mig langar að minnast hans með
þakklæti í huga fyrir svo margt
sem hann gerði fyrir mig og fjöl-
skyldu mína í gegnum tíðina. Það
var um mitt ár 1982 sem ég kynn-
ist verðandi tengdaföður mínum
og konu hans Þóru eftir að hafa
ruglað saman reytum við dóttur
þeirra Kristínu. Ári seinna og fyr-
ir velvild þeirra hjóna fluttist ég
inn á heimili þeirra í Sólheimum
48 og vorum við Kristín undir
þeirra verndarvæng fyrstu þrjú
árin okkar í sambúð. Minningar
frá þeim árum eru mér ljúfar og
fyrsta barn mitt og Kristínar,
Berglind, fæddist með heimili
þar. Mér er minnisstætt að á
fyrstu jólum mínum í Sólheimum
fékk ég möndluna í jólaísnum. Ör-
verpið á heimilinu, Trausti, var nú
ekki alls kostar ánægður með það
og sagði yfir jólaborðið að það
væri ekki sanngjarnt að eitthvert
aðskotadýr fengi möndluna.
Tengdapabbi, með sínu æðru-
leysi, upplýsti Trausta um að nú
væri systir hans komin með kær-
asta og hann væri orðinn hluti af
fjölskyldunni og hefði sama rétt
til möndlunnar og aðrir í fjöl-
skyldunni. Eftir þetta var ég orð-
inn einn af fjölskyldunni.
Er við Kristín fórum að byggja
voru ófáar vinnustundir sem Þór-
mundur kom og aðstoðaði okkur
við ýmislegt.
Eftir að ég kynnist Þórmundi
sá maður að þar fór duglegur
maður til vinnu. Var hann með
fyrirtækið Flugradíó sem var
hans starfsvettvangur í 26 ár. Þar
var hann mjög virtur í sínu fagi,
fór í vinnu klukkan sjö og var yf-
irleitt aldrei kominn heim fyrr en
um kvöldmat. Vílaði hann ekki
fyrir sér að fara eftir kvöldmat og
um helgar ef einhver þurfti lausn
á sínum máli tengt radíó. Þrátt
fyrir mikla vinnu alla tíð átti Þór-
mundur sína frítíma sem hann
notaði í ferðalög með stórfjöl-
skyldunni sem við eigum ljúfar
minningar úr.
Að lokum vil ég þakka Þór-
mundi fyrir mig og mína í gegn-
um tíðina. Ég mun ávallt minnast
hans sem mikils velgjörðar-
manns. Návist hans var mann-
bætandi og munum við fjölskyld-
an sakna hans mikið.
Elsku Þóra, þinn missir er mik-
ill og sendi ég þér mínar dýpstu
samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Þórmund-
ar Sigurbjarnasonar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem)
Þorsteinn Sigvaldason.
Elsku afi, í dag hefðir þú orðið
níræður. Við ætluðum að halda
þér veislu í gær en í staðinn erum
við sameinuð hér í dag til að fylgja
þér síðasta spölinn.
Fyrir mér var eins og þú værir
ódauðlegur, þú varst einfaldlega
bara bestur og gast allt og þá
meina ég allt. Ef eitthvað bilaði
var farið með það til afa, ef afi gat
ekki lagað það þá var það ónýtt. Í
minningunni gerðist það örsjald-
an. Allt frá sjónvarpsfjarstýring-
um upp í startara á bíl, leystir
nokkrar skrúfur, lóðaðir upp á
nýtt, saman aftur og allt virkaði
upp á 10. Svona varstu, vildir allt
fyrir mann gera.
Þú hafðir mikið dálæti á okkur
krökkunum og þegar við hittumst
hjá ykkur ömmu var alltaf tæki-
færi til að festa okkur frænd-
systkinin á filmu, fyrst í sófanum í
stofunni og svo þegar fjölga fór í
hópnum í stiganum í Sólheimun-
um. Við vorum orðin heimsmeist-
arar í að sitja kyrr og brosa með-
an þú græjaðir myndavélina. Svo
þegar allt var tilbúið, allir prúðir
og fínir … þá gleymdi afi að
trekkja filmuna og uppskar alltaf
mikil hlátrasköll.
Ég naut þess að sniglast í
kringum ykkur ömmu á verk-
stæðinu þegar þú áttir Flugradíó,
mér fannst frábært að þú gætir
lagað flugvélar og ættir meira að
segja þína eigin svifflugu. Ég fyll-
ist alltaf pínu stolti þegar ég keyri
fram hjá Sandskeiðinu og bendi
krökkunum mínum oft á það að
þarna ætti langafi svifflugu og við
fylgjumst alltaf með hvort við
sjáum svifflugu við Vífilfellið ef
veðrið er gott.
Það er gott að ylja sér við allar
minningarnar, allar góðu stund-
irnar. Ferðalögin, útilegurnar,
fjölskylduboðin. Þegar við fórum
saman til Flórída og ég fékk að
sjá staðinn þar sem þið amma
eydduð saman góðum hluta á
hausti hverju. Þegar þið amma
gistuð óvænt hjá okkur í Dan-
mörku, þegar varð smá klúður
með flugmiðana. Það er lengi
hægt að rifja upp.
Elsku afi minn, mikið sem ég á
eftir að sakna þín. Við verðum
dugleg að passa upp á hana ömmu
fyrir þig, ást ykkar á lífinu og
hvort á öðru var alveg einstök.
Yndislegt samband sem þið áttuð
og miklar fyrirmyndir fyrir okkur
fólkið ykkar.
Elsku afi minn, ég elska þig.
Láttu uppstreymið bera þig
áfram.
Góða ferð.
Þín
Berglind.
Með ást og þakklæti hugsa ég
um allar þær góðu stundir sem ég
átti með elsku afa. Öll skemmti-
legu ferðalögin sem við fórum
saman um Ísland, talstöðvarnar
sem voru ómissandi og tjaldstæð-
in sem voru ekkert endilega tjald-
stæði.
Afi kunni ráð við öllu og gat
lagað allt sem hægt var að laga.
Hann var húmoristi og hafði alltaf
svör við öllu. Molinn með kaffi-
bollanum, sterka handabandið
hans og hlýju knúsin hans er eitt-
hvað sem mun alltaf fylgja mér.
Afi var einstakur maður, ljúfur,
hlýr, einlægur og alveg einstak-
lega þolinmóður.
Elsku afi, takk fyrir allar okkar
stundir, takk fyrir að vera alltaf
til staðar fyrir okkur og takk fyrir
að vera besti afi og langafi sem
hægt er að hugsa sér. Við elskum
þig.
Þín
Þóra Dögg.
Elsku afi, mikið sem ég er
heppin að hafa átt þig sem afa og
að hafa haft þig í mínu lífi. Ég
elska húmorinn þinn og skemmti-
legu svörin. Allt sem þú gerðir
gerðir þú vel og verður það mér
alltaf minnisstætt hvað þú gafst
þér alltaf langan tíma í að taka
myndir, það þurfti að stilla
myndavélina, laga flassið og jú
passa að allir væru enn inni á
myndinni loksins þegar mynda-
vélin var klár. Þú hafðir alltaf
gaman af því að laga hluti og hafð-
ir unun af því að vinna í Fordinum
þínum. Þú vildir laga allt sem bil-
að var og ætlaðir þér að laga ipod-
inn minn þó það væri langsótt.
Ferðalögin okkar saman eru mér
einnig minnisstæð og auðvitað
var mesta sportið að fá að vera í
ferðabílnum ykkar ömmu og að fá
hressingu í kaffitímanum í For-
dinum.
Elsku afi ég elska þig svo mik-
ið.
Þín
Diljá.
„Elsku drengurinn, við skipt-
um um kúplinguna – þurfum bara
handbók bílsins.“ „Já komdu bara
með nýja öxulinn, við skellum
bílnum inn í skúr og setjum hann
undir.“
Afi í Sóló, alltaf tilbúinn að
hjálpa, ekkert vesen.
Ég ylja mér yfir yndislegum
minningum af fjölskylduferðalög-
um um landið þar sem maður
hossaðist um í aftursætinu á
gamla jeppanum, yfir öllum
gæðastundunum í Sólheimunum
með ykkur ömmu, yfir æðru-
leysinu sem ávallt ríkti yfir hverju
sem þú tókst þér fyrir hendur, yf-
ir skilyrðislausu hjálpseminni, yf-
ir húmornum og öllu því sem þú
hafðir upp á að bjóða.
Þó þér hafi á síðari tímum þótt
óttalegt vesen á sjálfum þér að
hringja í mig og fá aðstoð með
tölvurnar þá gerði það mig svo
óskaplega glaðan að geta endur-
goldið eitthvað af góðmennsku og
þolinmæði þinni og það var alltaf
svo notalegt að kíkja til ykkar
ömmu í Sólheimana.
Elsku afi minn, þín verður sárt
saknað um aldur og ævi en minn-
ingin lifir áfram í hjörtum allra
sem fengu að kynnast þér.
Að hafa verið svo heppinn að
eiga svona yndislegan, duglegan,
kláran og góðan afa er ólýsanlegt
– og til að enda þetta á þínum orð-
um sem ég heyrði svo oft „Maður
getur ekki kvartað“.
Bless í síðasta skipti elsku afi
og takk fyrir allt.
Þórmundur Helgason,
barnabarn.
Elsku afi, þín verður sárt sakn-
að.
Ég gleymi því aldrei þegar ég
var polli í pössun hjá ömmu og
afa. Amma fór með mig í Flugra-
díó þar sem ég drakk súrmjólk
með hnetu- og karamellubragði.
Síðan fór afi með mig í flugskýlið
þar sem flugvélarnar voru
geymdar og leyfði mér að setjast
inn í eina. Síðan eru það öll fjöl-
skylduferðalögin, á morgnana að
fara í tjaldvagninn til ömmu og
afa eða í Fordinn þeirra, finna
kaffilyktina og jafnvel fá eitthvað
gott í gogginn. Allar stundirnar
sem við áttum eru litaðar gleði,
kærleika og væntumþykju. Hvíl í
friði elsku afi.
Sælir dagar – grátum ekki
horfna daga, heldur gleðjumst
vegna þeirra sem við áttum.
Guðmundur Freyr Ómarsson.
Við ferðafélagar og vinir í
ferðafélaginu RÁF (rafeinda-
virkjar á ferð) minnumst hér for-
Þórmundur
Sigurbjarnason
Ástkær móðir okkar, fósturmóðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐLAUG PÉTURSDÓTTIR
frá Kirkjubæ, Vestmannaeyjum,
lést á Hraunbúðum í Vestmannaeyjum 28.
nóvember. Útför hennar verður frá
Landakirkju 9. desember klukkan 13.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins nánustu ættingjar og vinir
viðstaddir. Streymt verður frá athöfninni á vef Landakirkju,
landakirkja.is. Blóm og kransar afþakkaðir. Þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Hollvinasamtök Hraunbúða, reikn.nr.
0582-26-200200, kt. 420317-0770.
Guðrún R. Jóhannsdóttir Þórarinn Sigurðsson
Jónas S. Jóhannsson Þorbjörg Þorfinnsdóttir
Pétur S. Jóhannsson Vilborg Stefánsdóttir
Jóhann Þór Jóhannsson Hafdís Hannesdóttir
Kristín Antonsdóttir
ömmubörn og langömmubörn
Fallegi sólargeislinn okkar,
pabbi, bróðir og frændi,
GUNNAR SVANUR STEINDÓRSSON,
listamaður og hönnuður,
fæddur 1. júní 1978 í Neskaupstað,
lést í Búdapest 5. nóv. 2021.
Bálför fór fram ytra en þau sem vilja minnast hans eru velkomin
til minningarathafnar í Hallgrímskirkju miðvikudaginn 8.
desember kl. 17. Minnt er á hraðpróf vegna Covid-19.
Streymi verður að finna á mbl.is/andlat.
Ronja Auður Gunnarsdóttir
systkini hans
foreldrar
fjölskyldur
og frændfólk