Sjálfsbjörg - 01.07.1996, Blaðsíða 18
f.
Össur
Skarphéðinsson:
„Mér finnst það
lýsandi fyrir
viðhorf þessarar
ríkisstjórnar til
öryrkja að það
skuli hafa þurft
slagsmál til að
koma í veg fyrir
að eingreiöslur
til þeirra sem
hafa lent í
slysum yrðu
skattlagðar.“
Kaldranalegt viðhorf
tíl lífeyrisþega
að kom mér verulega á óvart að
eitt fyrsta verk Ingibjargar
Pálmadóttur í embætti heilbrigðis-
ráðherra skyldi vera að auka kostn-
að á öryrkjum. Hún hélt á fjórða
hundrað ræður sem flestar voru
gegn þjónustugjöldum meðan hún
var í stjórnarandstöðu en hefur þvert
á móti aukið þau eftir að hún komst
til valda.
Þetta segir Össur Skarphéðinsson
formaður heilbrigðis- og trygginga-
nefndar Alþingis um störf heilbrigðis-
ráðherra og hann bætir því við að annað
hvort hafi hún talað þvert um hug sér
eða að Sjálfstæðisflokkurinn ráði því
sem hann vill ráða í stjómarsamstarfinu.
Óskiljanlegar reglur
- Auk þess að fækka verulega bfla-
styrkjum til hreyfihamlaðra hefur ráð-
herra hert og flækt reglur um endur-
greiðslur til þeirra sem lent hafa í mikl-
um kostnaði við lyf og læknisaðstoð.
Það skilur þær enginn lengur. ekki einu
sinni formaður heilbrigðis- og trygg-
inganefndar Alþingis. Þá hefur hún
hækkað lágmarksgjöld á tilteknum lyfj-
um, en það sem ber hæst núna er þó af-
nám uppbótar á örorkulífeyri til þeirra
sem hafa svo mikinn lyfja- og læknis-
kostnað að þeir geta ekki framfleytt sér
án uppbótarinnar. Nú fellur þetta niður
sem er gífurleg breyting fyrir þá sem
eru verst settir. Og til þess að kóróna
segir Össur Skarphéð-
insson formaður heil-
brigðis- og trygginga-
nefndar Alþingis um
niðurskurðinn í
tryggingakerfinu
aðförina þurfa þessir öryrkjar einnig að
greiða afnotagjald Ríkisútvarpsins sem
þeir hafa verið undanþegnir. Það skilur
enginn af hverju þetta er gert.
Þriðja dæmið um aðför ráðherra að
kjörum lífeyrisþega er æði kaldranalegt.
Þar á ég við þá ákvörðun að tenging
tekjutryggingar við fjármagnstekjur
skuli taka gildi hjá lífeyrisþegum fjór-
um mánuðum fyrr en hjá öðrum. Jaðar-
skattar koma hvergi jafnharkalega niður
og á öryrkjum og nú á enn að auka þá
með því að auka tillit til tekna við á-
kvörðun grunnlífeyris. Þótt hækkunin
nemi fimmtungi geta jaðarskattsáhrif
hennar í sumum tilvikum verið mun
meiri eða allt að 80% og jafnvel 100% í
vissum tiivikum.
Síðast en ekki síst má nefna að á
síðasta kjörtímabili var ákveðið að 15%
lífeyrisgreiðslna skyldu ekki bera skatta
og átti það að gilda til fimm ára. Þetta
nam núverandi ríkisstjóm úr gildi eftir
aðeins eitt ár.
Hvorki vit né sanngirni
- Það hefur verið mikill slagur í
þinginu vegna kjaraskerðingaráforma
ríkisstjórnarinnar. Þar á meðal var tekist
á um þá fyrirætlan stjómarinnar að taka
bflakaupalánin af hreyfihömluðum. Það
tókst að koma í veg fyrir að þessi lán
yrðu algerlega afnumin.
Mér finnst það lýsandi fyrir viðhorf
þessarar ríkisstjómar til öryrkja að það
skuli hafa þurft slagsmál til að koma í
veg fyrir að eingreiðslur til þeirra sem
lent hafa í slysum yrðu skattlagðar.
Það er sjálfsagt að spara og hagræða
í þessum málaflokki eins og öðrum ef
það er gert af viti og sanngimi. En það
er ekkert vit í handahófskenndum
sparnaði á borð við lokun deilda á
sjúkrahúsum. Það er enginn sparnaður
því þetta kemur fram annars staðar,
bæði í beinhörðum peningum og ekki
síður í þjáningum þeirra sem þurfa að
bíða eftir aðgerðum og þjónustu en þær
verða ekki mældar.
Hvað sanngirnina varðar þá skuld-
um við þessu fólki. Lífeyrisþegar hafa
gefið til sameiginlegra sjóða á ákveðn-
um forsendum og okkur ber siðferðileg
skylda til að sjá til þess að þeim líði vel.
Almannatryggingakerfið byggist á
kristilegri manngildishugsjón sem felst í
orðunum um að það sem þú vilt að aðrir
gjöri þér skalt þú og þeim gjöra. Við
borgum til kerfisins í krafti þess að fá
það sama til baka, segir Össur Skarp-
héðinsson. -ÞH
0 SJÁLFSBJÖRG