Friðarboðinn og vinarkveðjur - 18.03.1943, Qupperneq 11

núlifandi skáld í Evrópu, og þó víðar væri leitað. Þess
vegna orkti eitt af stórskáldum okkar:
Jóhannes í jötunmóð
yrkja kann
slyngur mann.
Altaf þykja kvæði hans gó'S
lífsins hér í rann.1
Aldrei hefir annar gert það betur,
aldrei hefir annar gert þáð betur
en hann.
Nei, það hefir enginn orkt betur en þér, mikli og dá-
samlegi Logos. Það er enginn vafi á því, að þér munuð
að lokum sigra heiminn með hinum töfrandi og inspirer-
aða skáldskap yðar. Eg fæ ilt í magann þegar ég heyri
ýms inferiör individ lýsa því yfir að þér séuð ekkert
skáld, aðeins rímhnoðari með stolnar hugmyndir (pla-
giat) ; því ef nokkur maður er frumlegt geni, þá eruð
það þér, ódauðlegi Jóhannes.
Konan mín hefir sagt mér að ljóð yðar verkuðu stímu-
lerandi á clitoris margra giftra kvenna og mun mönnum
þeirra þykja það góð tíðindi, sérstaklega núna í vita-
minsleysinu. Eg veit líka til þess, að gamlir menn hafa
fylst erotísku offörsi er þeir lásu ástarljóð yðar, sem
að mínu áliti eru undursamlega orkt. Um trúarljóð yð-
ar er það að segja, að gamlir hórdómsseggir og trúníð-
11