Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.06.1970, Blaðsíða 30
XXVIII
IndlecLning
sml. 3010 4to) siger Þorsteinn Þórarinsson, at han
har optegnet nogle digte, bl.a. “nokkur fornkvæði,
líka krummakvæði”, “og hefi jeg setið við það, síðan
um Nýár. Til allrar lukku kann móðir mín margt af
ymsu og einkum gömul vinnukona hjer úr Öræfum,
sem jeg held jeg geti aldrei alveg tæmt, en mörgu
er hún samt farin að gleyma. Jeg vildi þjer væru (sic)
komnir einn vetrar tíma til að skrifa upp allt, sem
kerlingarnar kunna í Öræfunum og fengu þjer víst
nokkrar arltir útskrifaðar”. Denne “gömul vinnu-
kona” er tydeligvis Ingibjörg Pálsdóttir. I Lbs. 418
8vo, II, bl. 14r, nævnes hun som meddeler af nogle
sagn; “er hún uppalin í Öræfum í A(ustur) Sk(apta-
fells) s(ýslu) og hefur þessar sögur eptir gömlum fróð-
um m(anni) Isleifi bonda í Svínafelli í Öræfum”.
Þorsteinn Þórarinsson skriver fortlobende, uden
inddehng i verslinjer. Versene nummereres.
Brynjólfur Jónsson
(s. 81-95)
Efter at Jón Árnason i efteráret 1858 udsendte sin
Hugvekja, blev den tyveárige bondeson Brynjólfur
Jónsson pá Minni Núpur en af hans ivrigste med-
arbejdere, særlig som optegner af sagn; derimod be-
mærker han i et brev til J.Á. 22. sept. 1861, at hvad
“fornkvæði” angár, har han ikke meget at byde pá
(Brynjólfur Jónsson frá Minna-Núpi, Tillag til alþýð-
legra fornfræða, Guðni Jónsson gaf út, Rvk 1953,
s. ix).
En af B. J.s bedste meddelere var en gammel niður-
seta (fattiglem) pá gárden ved navn Gunnhildur
Jónsdóttir (1787-1866, jfr. ÍÞÆ VI, s. 103-4, IM II
115). Ogsá Skúli Gíslason har skrevet digte efter hende
i Lbs. 565 4to (jfr. Sagnakver Skúla Gíslasonar, s. 132).
I)a B. J. har været dárligt forsynet med papir, send-