Skessuhorn - 28.07.2021, Qupperneq 27

miðvikudagur 28. júlí 2021 27
Sumarlesari vikunnar
Áfram heldur lesturinn á Bóka-
safni akraness. Sumarlesari vik-
unnar er hún katla.
Hvað heitir þú og hvað ertu
gömul? Ég heiti katla og er 9
ára.
Hvaða skóla ert þú í? grunda-
skóla.
Hvaða bók varstu að lesa sein-
ast og hvernig fannst þér hún?
Fjarsjóðskistan: Fimm mínútna
ævintýri. Hún var skemmtileg.
Áttu þér uppáhalds bók eða
rithöfund? uppáhalds bókin mín
er verstu kennarar í heimi, af því
hún er fyndin.
Hvar finnst þér best að lesa?
uppi í rúmi hjá mömmu og
pabba.
Hvernig bækur finnst þér
skemmtilegastar? Spennandi
bækur!
Er þetta í fyrsta skipti sem þú
tekur þátt í sumarlestrinum?
Nei, held ég hafi byrjað þegar ég
var 6 ára, hef bara verið þrisvar
sinnum.
Ef þú mættir ráða hversu stór
þú værir, hversu stór mynd-
ir þú vera? Bara eins há og ég er
núna.
Af hverju? af því mér finnst ég
bara vera nógu há.
Katla er sumarlesari vikunnar
Vísnahorn
Hjörtur gíslason fór á sínum tíma í
ferðalag með karlakórnum geysi og
var gist á hóteli. Hjörtur og félagi
hans fengu herbergi með hjóna-
rúmi og má velta fyrir sér hvort gæti
nokkurs kvíða í eftirfarandi vísu.
allavega hefur margur lesið bænir
sínar af minna tilefni:
Svefninn fer að síga á brá,
sálarkraftur dvínar.
Ljótum manni leggst ég hjá
og les svo bænir mínar.
um tíma voru horfur á að ferða-
málin væru að taka við sér en ætli
það sé ekki rétt að trúa því var-
lega eins og öðru. mývetningurinn
Hjálmar Freysteinsson orti á ferð
um sínar heimaslóðir:
Fer mér hægt og forðast slys.
Fallegt er í góðri tíð
og útsýnið fæst ókeypis
alla leið að Reykjahlíð.
Við fjallavötnin fagurblá
er ferðamönnum vistin blíð
þótt fæstir hafi efni á
útsýninu í Reykjahlíð.
Og um sjálfan sig orti Hjálmar:
Ég þvæ og bóna bílinn
bæði snemma og seint,
flest ég færi í stílinn
en fáu lýg eg beint.
ingólfur Ómar skrapp fyrir stuttu
á æskustöðvar sínar í Skagafirð-
inum og hitti (að sjálfsögðu) á 20
stiga hita og renniblíðu. (Hvað ann-
að?) meðan hann var að aka ofan af
vatnsskarðinu rifjaðist upp vísa sem
hann hafði gert á þeim slóðum fyrir
margt löngu:
Hlýnar tíðin, brosa ból,
blómin skrýða völlinn.
Geislum blíðum baðar sól
Blönduhlíðarfjöllin.
Ég veit tæplega hvort eftirfarandi
vísa skilst án útskýringa en meðan
öll ílát voru úr tré og samansett sem
stafir og svosem ekki annað í boði
heldur en trébátar þá vildu þessir
gripir gisna ef þeir þornuðu um of.
Páll kolka læknir kvað þegar rign-
ingatíð var á Suðurlandi:
Ekkert Drottni er um megn
en sú himna risna.
Sunnlendingum sendi´ann regn
svo þeir skyldu´ei gisna.
Ekki veit ég hvort karl Friðriks-
son verkstjóri á akureyri var í stórri
hættu á andlegri gisnun. reikna
með að hann hafi stöku sinnum
vökvað lífsblómið og jafnvel bleytt
örlítið í sínum sálarkeröldum öðru
hvoru. En hvað á manni að detta í
hug?
Þótt ég sé að yrkja óð
er það gert með hiki,
enda líkjast öll mín ljóð
einu þankastriki.
Það hefur lengi loðað við mann-
fólkið að ýmist sjái menn kostina
við einhvern hlut en þá sjá þeir enga
galla og á sama hátt sjái menn galla
sjá þeir sjaldan nokkra kosti og hafa
þá eftir þessu sjaldan orð um nema á
annan veginn. guðrún guðmunds-
dóttir frá melgerði orti:
Þótt ég meti last og lof
ljóst mér dæmin sanna
að hvorutveggja er oft um of
eftir viti manna.
Ekki hvað síst gildir þetta um
stjórnmálaflokkana og þeirra fylgj-
endur enda kvað Bjarni frá gröf:
Í millipilsi mannsandans
mjög er Framsókn loðin.
Hún er alltaf beggja blands,
bæði hrá og soðin.
Það er nú eins með blessaðan
matinn að hann er væntanlega ann-
aðhvort hrár eða soðinn (ja nema
hann sé grillaður) og neysla hans er
okkur bæði nauðsyn og oftast gleði-
leg (sem er annað en hægt er að
segja um pólitíkina) enda orti Há-
kon aðalsteinsson:
Mér til gleði matast ég
því megrunin er hættuleg.
Leiðist hverskyns líkamsrækt
og líkar best að vinna hægt.
Ég er hinsvegar ekkert viss um
að það hafi verið siður á tímum
Tryggva Emilssonar að vinna mjög
hægt. Ekki viss um að sá kostur hafi
verið í boði. Hinsvegar má svosem
alveg velta fyrir sér hvaðan honum
koma eftirfarandi upplýsingar um
eilífðarmálin:
Þegar menn höfðu þrælað og tórt
þá fannst mörgum skrítið
hve Helvíti er heljarstórt
en Himnaríki lítið.
„Enginn gerir svo öllum líki og
ekki guð í Himnaríki,“ var stund-
um sagt og vissulega þurfum við
stöku sinnum að fetta fingur út í að-
gerðir almættisins í loftslagsmálum.
Það hefur væntanlega verið óþurr-
kasumar þegar Þorsteinn magnús-
son frá gilhaga, faðir indriða og afi
arnaldar, orti:
Sumarið er sjaldan bjart
sinnir fárra hylli.
Flesta daga fer í hart
fólks og Guðs á milli.
Á akureyri voru um tíma nokkr-
ir þekktir hagyrðingar nú eða skáld
eftir því hvaða orð menn vilja nota
og góður félagsskapur með þeim.
margt brallað og ort og ekki endi-
lega brugðið því betra ef menn
vissu hið verra. Eftir að kristján frá
djúpalæk flutti til Hveragerðis kom
hann eitt sinn sem oftar norður en
láðist viljandi eða óviljandi að láta
félaga sína vita af þarveru sinni. Þeir
rósberg Snædal og Einar kristjáns-
son komust þó að leyndarmálinu og
ortu í sameiningu:
Hjá Ingibjörgu er í vist
með öllu sínu kyni.
Ég er hissa á Jesú Krist-
jáni Einarssyni.
Bjarni E. guðleifsson var all-
þekktur maður í landbúnaðargeir-
anum og útivistarmaður mikill. Svo
sem títt er um slíka dugðu honum
tæplega hin íslensku fjöll heldur
skrapp til Skotlands þeirra erinda
að klífa þarlenda hóla. um þær fjall-
göngur og aðrar mannraunir sem á
honum dundu í ferðalaginu orti
hann limrur á tveim tungumálum:
Your Visacard will never stop
if your wife is in Glasgow to shop.
But you sure will survive
should you once in your life
see the beauty from Ben Nevis
top.
Með Visa ég ráfa´um í verslana-
höllum
og veit ekki fyrr en ég skulda þar
öllum.
Ég feginn varð þá
er fékk ég að sjá
fegurð alls Skotlands af Ben
Nevis fjöllum.
jæja ætli það sé ekki viðeigandi
að ljúka hér þættinum með þessari
ágætu vísu Baldurs á dvergsstöð-
um:
Hér er eitthvert andlegt slen.
Enginn gróðurmáttur.
Það er árans ekkisen
eymd og slóðaháttur.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Your Visacard will never stop - if your wife is in Glasgow to shop
ungmenni í skátunum í grundar-
firði héldu 14. júlí síðastliðinn á eft-
irminnilegt skátamót á úlfljótsvatni.
Séra aðalsteinn Þorvaldsson birti
meðfylgjandi ferðasögu:
Eftir talsverðan aðdraganda og
undirbúning fararstjórnar og for-
eldra kom loksins dagurinn, 14. júlí
síðastliðinn, að haldið var af stað á
skátamót á úlfljótsvatni. Síðustu
skilaboð til skátanna fyrir ferðina frá
fararstjórum var að vera „tilbúnir í
bátana“ við komuna á mótið og ekki
vanþörf á. rigning og rok fyrstu tvo
dagana tók sannarlega toll af öllum
en skátarnir sigldu í gegnum hverja
áskorunina af annarri eins og að
drekka vatn.
Það virtist ekkert deyfa eftirvænt-
ingu skátanna og þeir tóku þátt í allri
dagskrá mótsins með brosi á vör,
skelltu sér í vatnasafarí í 7°C hita
og rigningu og bara hlógu að veðr-
inu. grundfirðingar eru nú vanir
ansi válegum veðrum en að skátarn-
ir stæðu á brókinni einni fata í slag-
viðri var nú ekki það sem fararstjór-
ar bjuggust við. Örugglega 70 metr-
ar af þurrksnúrum voru settar upp
og rétt náðu að halda í við krakkana.
Hitablásarar gengu nánast allan sól-
arhringinn og var orkunotkun á pari
við fjölbýlishús í Breiðholti.
Fyrstu tveir dagarnir voru yndis-
legt kaos af spenningi og lærdómi
um tjaldbúðalíf. Foreldrar héldu vel
utan um hópinn og aðstoðuðu og
hjálpuðu skátunum að gera sjálf og
standa á eigin fótum. allt gekk þetta
eins og í sögu og sérstaklega þegar
við hættum að hafa áhyggjur af því
að eldhústjaldið myndi fjúka í burtu
en það gerist þegar fimm tonna
strappi er kominn yfir þakið.
veðrið batnaði og góð lund varð
enn betri. allir urðu sjóaðri í öllum
verkum og allt varð auðveldara. Far-
arstjórar eru þeirrar skoðunar að all-
ir skátarnir hafi stækkað um nokk-
ur númer í þessari ferð og hlökkum
til þeirrar næstu með frábærum hóp
sem getur allt sem að hugur hans og
hjarta stefnir að.
aþ/ Ljósm. Marta Magnúsdóttir.
Grundfirskir skátar
á Úlfljótsvatni