Skessuhorn - 27.04.2022, Blaðsíða 20

MIÐVIKUDAGUR 27. APRÍL 202220
Nýverið var listi Samfylkingarinnar
á Akranesi kynntur til leiks. Í for-
ystusæti hans er Valgarður Lyngdal
Jónsson grunnskólakennari og for-
seti bæjarstjórnar. Þetta eru fjórðu
kosningarnar sem hann tekur þátt í
á Akranesi en hann var fyrst á lista
árið 2006, skipaði annað sæti list-
ans árið 2014 en tók forystusætið
2018 og svo aftur núna. Blaðamað-
ur Skessuhorns settist niður með
Valgarði og ræddi þær áskoranir
og verkefni sem bíða nýrrar bæjar-
stjórnar eftir kosningarnar 14. maí
næstkomandi.
Þarf að sjá til fjalla
En fyrst að upprunanum. Valgarð-
ur er fæddur á Akranesi 1972 en
uppalinn á Eystra-Miðfelli á Hval-
fjarðarströnd þar sem foreldrar
hans, Heiðrún Sveinbjörnsdóttir
og Jón Valgarðsson bjuggu félags-
búi með bróður Jóns, Þorvaldi Val-
garðssyni. Valgarður er kvæntur
Írisi Guðrúnu Sigurðardóttur, leik-
skólastjóra og eiga þau þrjú börn,
þau Hlín Guðnýju, Jón Hjörvar og
Hrafnkel Vála. Hlín Guðný á tvo
drengi með sambýlismanni sínum,
Ágústi Heimissyni.
Líkt og önnur börn á Hval-
fjarðarströndinni gekk Valli í
Heiðarskóla í Leirársveit en eft-
ir það lá leiðin í Fjölbrautaskóla
Vesturlands. „Ég tók fyrst eitt ár í
trésmíði við skólann en fór síðan
í bóknám og kláraði stúdentinn.“
Eftir það lá leiðin í Kennaraháskól-
ann, sem þá hét, þaðan sem Val-
garður lauk kennaraprófi 1996. Að
kennaranáminu loknu flutti hann
með fjölskyldunni vestur á Patreks-
fjörð þar sem hann starfaði sem
grunnskólakennari. „Ég var svolítið
á skjön við flest skólasystkini mín.
Ég hafði áhuga á því að prófa að
búa einhversstaðar á landsbyggð-
inni á meðan margir í kringum mig
höfðu meiri áhuga á að flytja jafnvel
til útlanda og búa þar. Ég er bara
svona mikill sveitamaður, þarf að
sjá til fjalla til að líða eins og ég sé
heima hjá mér.“
Eftir að hafa starfað í eitt ár
sem kennari á Patró bauðst Val-
garði staða aðstoðarskólastjóra, þá
einungis 25 ára að aldri. „Staðan
var auglýst, en enginn sótti um. Ég
var því eiginlega beðinn um að taka
við starfinu. Það var mikil áskorun
enda var ég mjög ungur og einung-
is búinn að kenna í eitt ár,“ segir
Valgarður. „Á Patreksfirði bjuggu
á þessum tíma um 900 manns og
skólinn því af þægilegri stærð til
þess að takast á við þetta verkefni. Í
smærri skólum er oft meiri nánd og
verkefnin öðruvísi en í stærri skól-
um. Þetta var gríðarlega mikil og
dýrmæt reynsla sem hefur nýst mér
vel.“ Eftir árin á Patró flutti fjöl-
skyldan á Flúðir þar sem Valgarð-
ur starfaði sem aðstoðarskólastjóri.
„Við fluttum svo heim á Skagann
árið 2003 og höfum búið hér síð-
an. Fyrstu árin á Akranesi starfaði
ég við Brekkubæjarskóla en hef nú
verið við kennslu í Grundaskóla á
tólfta ár. Reyndar prófaði ég það
svo í smá tíma að starfa fyrir Orku-
veitu Reykjavíkur í upplýsinga- og
fræðslumálum.“
Aðspurður segir Valgarður það
kost að hafa bakgrunn og þekkja
til í báðum grunnskólum bæjar-
ins. Þetta séu stærstu stofnanirnar.
„Þetta eru samt ólíkir skólar; báð-
ir mjög góðir á sinn hátt, en með
ólíkar áherslur og hefðir sem móta
þá og gera ólíka. Það eru heldur
engir tveir skólar eins, hver og einn
skapar sína sérstöðu sem vinnu-
staður barna og fullorðinna.“
Mynda sátt
Eftir síðustu bæjarstjórnar-
kosningar myndaði Samfylking
meirihluta í bæjarstjórn ásamt bæj-
arfulltrúum Framsóknar og frjálsra.
Valgarður gegnir þar embætti for-
seta bæjarstjórnar auk þess að sitja
í bæjarráði. „Allt samstarf hef-
ur gengið vel á þessu kjörtímabili,
bæði innan meirihlutans og við
fulltrúa minnihlutans. Við höf-
um verið einhuga um að tala okkur
niður á lausnir fremur en að deila.
Hafi komið upp ágreiningur hef-
ur verið leitast við að leysa hann.
Sú aðferð er jafnvel enn tímafrek-
ari og vandmeðfarnari en þegar
meirihlutar keyra hlutina í gegn og
beita meirihlutavaldi. Ég er ekki
í vafa um að þetta er farsælla fyr-
ir samfélagið að vinna með þessu
móti þannig að hér ríki samhljómur
í að leysa málin, því þannig aukum
við líkurnar á því að þær ákvarðan-
ir sem teknar eru verði varanlegar
en endist ekki bara fram að næstu
kosningum. Hér erum við að stýra
bæjarfélagi sem er í uppsveiflu og
verkefnin einkennast af því. Hér er
mikil uppbygging og fjölgun íbúa.
Samfélagið er því að stækka án þess
þó að sá vöxtur sé of hraður. Við
erum því ekki að finna fyrir sam-
bærilegum vaxtarverkjum og víða
má greina annarsstaðar. Engu að
síður er það styrkur að stækka og
samfélagið eflist hægt en bítandi.
Við höfum gert lóðir tilbúnar til
úthlutunar, án þess að hér hafi ver-
ið neinar holskeflur. Styrk stjórn-
un felst einmitt í því að reyna að
stýra atburðarásinni, skipulagsferli
geri ráð fyrir gæðum og að innvið-
ir ráði við stækkunina. Við höfum
þannig haft um tvö prósent árlega
fjölgun íbúa og gætum mögulega
ráðið við allt að fimm prósent á ári.
Allt umfram það kallar hins vegar
á vandamál. Fljótlega fer íbúatalan
hér á Akranesi í 8.000 og í aðal-
skipulagi er gert ráð fyrir að íbúa-
fjöldinn verði um tíu þúsund árið
2030-32. Við erum ekki landstórt
sveitarfélag, annað þéttbýlasta
sveitarfélag landsins ásamt Hvera-
gerði og aðeins Seltjarnarnesið er
landminna. Við þurfum því að fara
vel með okkar landrými og í aðal-
skipulaginu er gert ráð fyrir að
íbúðabyggðin vaxi hérna megin
við þjóðveginn til 2033, en eft-
ir það mun byggðin líklega fara í
norðaustur meðfram ströndinni frá
Kalmansvík. Atvinnuhúsnæði verð-
ur hins vegar byggt upp í Flóa þar
sem grænir iðngarðar hafa verið
skipulagðir.“
Okkar faðmur er opinn
Valgarður segir að vissulega sé
ákveðinn galli að sveitarfélaga-
mörkin liggja þétt að íbúðarbyggð-
inni sunnan við bæinn, en Kross-
land handan girðingar er eins og
kunnugt er hluti af Hvalfjarðar-
sveit. „Það væri eðlileg þróun að
byggðin hér á Akranesi færðist til
suðausturs meðfram ströndinni um
Krosslandið og þar er að auki mun
hentugra byggingarland. Þar erum
við hins vegar að tala um annað
sveitarfélag, utan okkar umráða-
svæðis. Af okkar hálfu hér á Akra-
nesi stendur ekki á vilja til samein-
ingar við Hvalfjarðarsveit. Ég tel að
við eigum miklu meira sameiginlegt
með okkar góðu grönnum en það
sem greinir okkur að. Þetta segir ég
ekki síst sem uppalinn „Strandar-
ingur“ eins og Halldóra B. Björns-
son, systir Sveinbjarnar allsherj-
argoða, kallaði íbúa Hvalfjarðar-
strandar. Hvalfjarðarsveitin er mín
heimasveit, þar er skólinn minn og
þar búa foreldrar mínir enn í dag.
Ég ólst upp við það að sveitin og
Skaginn væru eitt og sama svæðið,
við sóttum alla þjónustu út á Akra-
nes og hér átti ég fjölmarga ætt-
ingja. Núna bý ég á Akranesi og sé
ekkert því til fyrirstöðu að við ætt-
um að geta sameinast og orðið ein
heild. Umræðan í landinu á eftir
að halda áfram um fjölda sveitarfé-
laga, virkt lýðræði og almennt um
stærð, getu og þjónustustig sveitar-
félaga. Nú verða smærri sveitarfé-
lög að treysta á kaup á ýmissi þjón-
ustu sem í sjálfu sér er gott og
blessað svo langt sem það nær. Ég
allavega mun ekki standa í vegi fyr-
ir því ef menn vilja hefja viðræður
um kosti sameiningar. Okkar faðm-
ur er opinn ef menn vilja hefja það
samtal.“
Þrjú meginmál
á stefnuskránni
Varðandi stefnu Samfylkingarinn-
ar á Akranesi fyrir komandi kosn-
ingar segir Valgarður að unnið sé
eftir þremur megin útgangspunkt-
um. Í fyrsta lagi er það fjölskyldan
og velferð hennar, í öðru lagi fjöl-
breytt atvinnulíf og loks í þriðja
lagi heilsa og velferð.
„Við hér á Akranesi höfum ver-
ið að stíga skref til að brúa bil milli
fæðingarorlofs og leikskóla. Nú í
haust munum við taka 13 mánaða
börn inn á leikskóla í fyrsta skipti.
Við þurfum engu að síður að
tryggja þá stöðu að foreldrar lendi
ekki milli skips og bryggju varð-
andi dagforeldra, en sú lausn er
bæði dýrari og tilviljunum háð
hvort dagmæður séu yfir höf-
uð starfandi. Í það minnsta þurf-
um við að koma til móts við for-
eldra fjárhagslega því það er mun
dýrara að hafa barn hjá dagmóð-
ur en á leikskóla. Nú er að rísa nýr
leikskóli í Skógarhverfinu og fljót-
lega verður þörf á nýjum leikskóla
í gamla bæjarhlutanum. Þar verð-
um við að horfa til gæða því þetta
snýst ekki bara um að byggja yfir
fleiri börn og yngri, heldur og ekki
síður góðar starfsaðstæður barna
og starfsfólks. Það er of þröngt á
börnum í leikskólum á Akranesi
nú, þegar við mælum fermetra per
barn.“
Varðandi nýjan grunnskóla á
Akranesi, þriðja skólann, segir Val-
garður aðspurður að talað sé um að
þegar íbúafjöldi í sveitarfélaginu
fari í tíu þúsund þá þurfi að fara
að huga að þriðja grunnskólan-
um. „Ég sé ekki fyrir mér að næsta
skref verði að byggja heildstæðan
tíu árganga skóla í fyrsta áfanga.
Farsælla væri að byggja nýjan skóla
sem hefði yngstu árgangana og þá
sé ég fyrir mér svæðið í kringum
Valgarður Lyngdal leiðir lista
Samfylkingarinnar á Akranesi
MT: Valgarður framan við væntanlegan leikskóla í Skógarhverfi. „Nýtt Garðasel er virkilega metnaðarfull leikskólabygging þar sem áhersla er lögð á að börnin og
starfsfólkið fái það besta sem í boði er. Það er meðvituð ákvörðun að þannig eigi það að vera.“